Wrong NO REAL ENDING ► 5 Seconds Of Summer

HS 21

Ik hou mijn armen strak om zijn nek en hij trekt mij dichterbij door zijn armen om mijn middel te leggen. 

We zitten zo wel iets van 5 minuten.

Ik weet het nu zeker. Ik voel iets voor Luke.

Ik heb geen idee waar het vandaan komt. Ik heb nog nooit eerder iets voor Luke gevoeld.

"MANDY!" schreeuwt een stem. Een hele bekende stem.

Ik laat van schrik Luke los en draai me snel om naar degene.

Daar staat ze dan.

Emma.

Woedend. Woedend en verdrietig.

Ze hield nog van Luke. 

Er loopt een traan over haar wang.

Ik laat snel Luke los en sta op.

"W-wat?" probeert ze. 

Ze blijft voor de rest ook stil.

"Emma." hoor ik Luke fluisteren.

Emma draait zich om en rent het café uit.

"Emma! Astjeblieft." roep ik terwijl ik achter haar aan ren.

Maar nog voordat ik bij de deur ben zie ik haar via het raam op haar fiets springen en weg fietsen. Zo snel heb ik haar nog nooit gezien.

Ik geef de hoop op en draai me weer om naar Luke, die geschokt zit te kijken.

Ik laat me weer naast hem vallen met een zucht.

Hij trekt mij naar hem toe en knuffelt mij.

Luke drukt allemaal kusjes op mijn kaak.

Er verschijnt een lach op mijn gezicht.

Ik kijk naar Luke die even is gestopt met kusjes geven en mij nu recht in de ogen aan kijkt.

"Het spijt me." fluisterd hij.

Ik kijk weer weg van hem, nog steeds liggend in zijn armen.

Ik rust mijn hoofd op zijn schouder en haal diep adem.

Oke, ik heb net de crush van mijn beste vriendin gezoend en nu haat ze me. Ik ben echt goed in vrienden behouden. Sarcasme..

Wat moet ik nu?

Ik weet niet wat Luke wilt.

Wilt hij nu dat we een stelletje worden, of was het meer een fout?

"Luke?" fluister ik.

Ik draai mijn hoofd om naar hem en kijk recht in zijn blauwe ogen.

"Ja?" fluisterd hij terug.

"Wat.. wat nu?"

Ik weet niet waarom maar ik blijf fluisteren. En hij ook.

"Hoe bedoel je?" hij kijkt mij vragend aan.

"Nou.. Wat nu met Emma, en met ons?" vraag ik.

"Ik weet niet.. Wat wil jij?"

Ik zucht.

"Daarom vraag ik het aan jou, sukkel. Wat wil jij?" fluister ik lachend.

"Ik.. Ik denk dat het misschien beter is om vrienden te blijven." zegt hij aarzelend.

Ik knik.

"Oke?" vraagt hij.

"Ja.. Ja ik denk ook dat dat beter is." zeg ik instemend.