Wrong NO REAL ENDING ► 5 Seconds Of Summer

HS 4

Ik word wakker in Calums armen.

Gingen we echt zo slapen? Dat herinner ik me niet meer.

Calum slaapt nog.

Het is dinsdag ochtend en we hebben eerste 2 uur vrij dus ik blijf nog even zo liggen.

Als ik weer bijna in slaap val gaat de bel. Ik negeer hem.

Het is vast niet belangrijk en ik lig eigenlijk best lekker.

Mijn hoofd wordt weer slaperig.

"MANDY?" Hoor ik opeens een stem roepen.

Ik schrik meteen wakker en ga rechtop zitten.

Daar staan Emma en Anniek (Anniek is vriendin van ons, vooral van Emma).

Ze staan beide met ogen open te kijken.

"Wat is dit Mandy?" vraagt Emma terwijl ze in de lach schiet.

"Is dat Calum Hood?" vraagt Anniek die onderhand ook moet lachen.

Ik kijk alleen maar verward van Calum, naar Emma en Anniek, terug naar Calum, terug naar de meiden enz. 

"Astjeblieft, ga weg. We gaan andere keer wel shoppen." vraag ik de meiden.

Ze knikken.

"DOOEEI CAL EN MANDY!" Roepen ze tegelijk terwijl ze weg gaan.

Emma heeft een sleutel van mijn huis. Mijn ouders hadden er een aan haar ouders gegeven omdat mijn ouders vaak weg zijn en dan als er iets is kunnen ze het huis in.

Calum begint te mompelen en wordt langzaam wakker.

Als hij mij ziet schiet hij meteen omhoog. 

"Wat is er aan de hand?" vraagt hij.

Ik zucht diep.

"WAT, MANDY VERTEL!" schreeuwt hij bijna.

"Emma en Anniek..."

"Wacht waren die hier net?" onderbreekt hij me.

Ik knik.

"Cal, als we door willen gaan met 'ons' dan krijgen andere het ook te weten, he." zeg ik rustig.

"Dus, wij zijn een stel nu?" vraagt hij.

"Als jij dat ook wilt."

Calum knikt.

"Je bent lief." zegt hij dan.

Ik lach.

"Opeens kom je daarmee."

"Ja, en wat ben ik?" vraagt hij.

Ik moet nog harder lachen.

"Je bent knap." zeg ik.

"Jij ook. En je lach is schattig." Ik bloos waarschijnlijk want Calum zegt "En als je bloost ben je ook schattig."

Ik geef hem een klein duwtje maar kus hem daarna.

Als we elkaar weer los laten kijken we beide tegelijk naar de laptop en barsten dan in lachen uit.

Natuurlijk staat hij niet meer aan.

"Moeten we nog langs je huis?" Vraag ik hem.

Hij knikt.

"Doe jij je nieuwe kleren aan?" vraagt hij me.

"Natuurlijk." zeg ik blij.

"Ook de beanie?" vraagt Cal verlegen.

Ik knik. Ik stap uit bed en kleed me aan. Calum volgt me.