HS 38

391 20 48
                                    

De vriezende kou weerhoudt mij van in slaap vallen. Ik draai me nog eens om, in de hoop dat een andere houding warmer ligt. Maar tevergeefs.

Taylor's arm ligt nog steeds om mij heen, dat is ook echt het enige dat mij van bevriezen tegenhoud. 

Ik ga voorzichtig omhoog zitten en kijk om me heen. Iedereen slaapt al. Het is echt zo schattig.

Ik kijk naast mij, naar Taylor. Die er ook heel schattig uitziet tijdens het slapen.

Voorzichtig schuif ik Taylors arm van mij af en ga ik op mijn knieën zitten. Ik kruip wat rond, op zoek naar mjn tas.

Als ik mijn tas heb graai ik mijn mobiel er uit. Het is dus nog maar 3 uur 's nachts. We gingen best vroeg slapen vannacht.(vergeleken met normaal.)

Ik schijn met mijn scherm naar iedereen apart heen. Iedereen ziet er zo lief uit als ze slapen.

Ik bedenk me dat het hilarisch is om selfies met slapende mensen te maken, dus dat is wat ik ga doen.

Als eerste ga ik naast Taylor liggen en maak veel foto's van ons. Daarna met Michael, Calum, Sherani en dan Luke.

Luke en Sherani lagen erg dicht bij elkaar dat ik er moeilijk tussen kon. Dus die foto's zijn ook slechter gemaakt.

Als alle foto's gemaakt zijn besluit ik even naar buiten te gaan.

Meteen heb ik er spijt van als ik de koude wind langs mijn benen voel waaien. Ik trek de mouwen van mijn trui nog lager en verstop mijn kin in de kraag.

Ik loop toch door naar het water. In de tent zal ik toch niks kunnen doen, aangezien ik toch niet kan slapen.

Het water laat een vlaag van kippenvel over mij heen lopen en meteen deins ik terug. De golven komen alsnog tot mijn tenen.

Ik aai over mijn arm en doe dan toch een stap het water in. Ik weet niet waarom, maar ik wil het water voelen. Ik wil de kou mijn lichaam laten bibberen.

Meteen komen er allemaal herinneringen op. Herinneringen van mij, mijn ouders, mijn oude vrienden, Jake. Ik voel mijn hart al zakken als ik aan Jake denk.

De eerste traan loopt al over mijn wang, die snel gevolgd wordt door de tweede, derde, vierde, en nog veel meer. Ik hou ze niet meer binnen.

Mijn benen storten in en ik val in het zand.

Ik krul mijn knieën op en sluit mijn armen er om heen. Mijn hoofd leg ik op mijn knieën en ik druk mijn nagels in mijn vel. Het doet pijn, maar het is niks bij de pijn die ik van binnen heb.

Jake, waarom krijg ik hem nou niet uit mijn hoofd. Dit is omdat het zo hoort, ik zou me schuldig moeten voelen, heel schuldig. Ik verdien het niet om hier te staan en hij niet.

 Ik druk mijn nagels nog dieper in mijn vel. Ik wil pijn voelen, veel pijn.

Het water stroomt nu tot boven mijn enkels en mijn hele kont wordt nat, maar om eerlijk te zijn, boeit het me niet.

Tranen blijven stromen en ik snik hard. Ik krijg de neiging om te gaan schreeuwen, maar dan zullen Sherani, Taylor en de jongens het horen. En dat is iets wat ik juist niet wil. Dan zou ik moeten uitleggen wat er is, dan zal ik de waarheid moeten vertellen. En dan zullen ze echt geen vrienden met mij meer willen zijn.

 Ik druk mijn arm tegen mijn mond en gil, niemand die het zo hoort.

Ik sta op en loop wat verder het water in, tot de koude vloeistof tot mijn middel komt.

Ik draai langzaam een rondje, met mijn armen wijd. 

Niemand die er is, niemand die kijkt, niemand die weet hoe gek ik aan het worden ben.

Ik loop weer terug uit het water tot alleen mijn voeten onder water zitten. Mijn kleding plakken tegen mijn huid en mijn benen bevriezen. Hoe kan het zo koud zijn?

Ik kijk weer om mij heen. Het strand lijkt oneindig. Maar ergens verderop kan ik een vuurtoren zien staan, hij is wel heel ver weg.

Ik richt mijn blik weer even op de tent, er is geen teken van iemand die wakker is. Ik kijk weer naar de vuurtoren en neem dan mijn belsuit.

Mijn benen beginnen meteen te rennen en zonder enige moeite blijven ze doorgaan.

De vuurtoren komt al dichterbij, niet veel, maar het komt dichterbij. 

Na een tijd, die eeuwen leek te duren, ben ik er eindelijk.

Het licht van de vuurtoren staat uit en het ziet er verlaten uit. Waarschijnlijk is deze oud en buiten gebruik. Alleen maar mooi voor mij.

Ik open het deurtje, die raar genoeg niet op slot zat, en loop naar binnen. Er staat een grote trap die omhoog loopt en beneden nog een klein deurtje. Ik laat het deurtje voor wat het is en loop de trap op.

Mijn hele lichaam is uitgeput van de lange afstand die ik hierheen heb afgelegd, dat ik mijzelf de trap op moet trekken.

Maar boven aangekomen is het het allemaal waard. Het uitzicht is prachtig.

Ik ga zitten op de rand en kijk uit op het hele strand. De zee ziet er rustig uit en de maan staat alleen aan de lucht, helemaal achter gelaten door de sterren.

Mijn wangen zijn droog en plakkerig door de tranen, mijn benen zijn nog steeds koud en nat, mijn haar zit vol met klitten, mijn kleding is nog nat, mijn make-up is (waarschijnlijk) uitgelopen en mijn hoofd doet pijn.

Ik begin al weer moe te worden, maar ik kan niet hier in slaap vallen.

Ik adem diep in en uit, mijn gedachten worden al weer helderder.

Wat als ik hier in slaap val? Wat zullen de andere denken?

Ik ben niet in de tent, niet in de auto, niet op het strand en ook niet ergens in de duinen. Ze zullen zich rot zoeken naar mij. 

Nee, dat doen ze niet. Ze geven toch niet om je. Ze zullen vertrekken zonder ook maar naar je om te kijken. 

Het stemmetje in mijn hoofd blijft soms maar terug komen. Deze stem is ook precies dezelfde die alles begon met Jake.

Jake's naam galmt weer door mijn hoofd en mijn hart voel ik al zakken naar mijn maag. Tranen komen op.

Maar nu slik ik ze in. Ik ga niet weer huilen. 

Het is gebeurt, en nu moet ik ermee leren leven. Ik moet het accepteren, hoe moeilijk dat ook is.

-

Soort van filler hoofdstuk. Sorry. Ik ben heel erg aan het twijfelen over de rest van dit boek, dus ik weet nog niet zeker hoe het gaat. De trailer ga ik wel nog opnieuw maken. Bedankt trouwens voor de 11K c: . Je kan nog steeds op mij stemmen voor de watty awards. Bij het boek "5 seconds of summer dutch watty awards (2014/2015)" in dat boek staat hoe je kan stemmen enz (ik sta onder het hs "Drama"). Naam van dit boek is ook veranderd (als het je nog niet was opgevallen xd). en de cover ook. 

Peace!

Wrong NO REAL ENDING ► 5 Seconds Of SummerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu