Come To daddy❤❤ ((Complete ✔️)) //DUTCH// *TAEKOOK/VKOOK☺*

hoofdstuk 9

Pov. Jungkook

Ik wordt wakker met een wazig zicht. Ik knijp even een paar keer met mijn ogen maar krijg dan in de gaten dat er iets voor mijn ogen zit. Ik voel dat we bewegen. Zit ik in een bus? Wat is er gebeurt? We rijden heel hard denk ik.

(Omg haha ik had hier eerst geschreven 'we gaan heel hard' maar dat klonk zo verkeert en toen heb ik dit gezet maar dat klinkt ook verkeerd BAHAGAHAGA)

Opeens gaan we over een heuvel (denk ik) we gaan zo hard (hier dit bedoel ik whahahaha) dat ik met mijn hoofd tegen de zijkant van het busje aan. We slaan rechts af en ik knal weer tegen de zijkant aan. Nu link, links, rechts, links en daarna weer rechts. Het lijkt wel alsof ze dit expres doen. Elke keer als ze een bocht maken is hij zo scherp dat ik mijn hoofd stoot. Ik begin me duizelig te voelen.

Opeens staan we met een ruk stil. Ik knal kei hard met mijn hoofd tegen iets ijzers aan. Het doet ongelofelijk veel pijn. De klap dreunt door mijn hoofd heen. Het galmt. Het is schel. Maar zwaar. Het is luid maar in de verte zacht. Het wordt als maar zwaarder maar het drijft ook weg. Ik wil mijn handen naar mijn hoofd brengen maar dat lukt niet. Mijn benen en handen zitten vast gebonden. Dan worden de deuren open gedaan. Een overdosis aan licht komt binnen.

Ik wordt ruw uit de bus gehaald. Ik wordt vast gegrepen door twee mannen. En naar voren gesleurd. Ja gesleurd. Getrokken. Geduwd. Wat het ook maar is. Ik kan niet lopen. Gaat een beetje lastig als je benen bij je enkels fucking strak aan elkaar gebonden zijn. Het gene wat voor mijn ogen zat werd weg gehaald. Ik keek om me heen en zag een bos en een groot oud verlaten huis. Ik werd tegen de zijkant van het busje gegooid. Ik kan me nog net herpakken en blijven staan.

'Zo zo kijk eens wie we hier hebben!' zegt een zware stem. Ik kijk op tegen het felle licht. Maar ik krijg de kans niet om de man te identificeren. Ik krijg een klap op mijn neus. Ik krimp in elkaar maar wordt weer omhoog getrokken. Mijn polsen en enkels worden los gemaakt. Ik wordt vast gehouden door de man bij mijn schouders. Ik haal snel mijn armen tussen die van hem en haal ze weer naar buiten waardoor hij me niet meer vast heeft. Dat was niet zo handig. Hij pakt ne sterk vast bij mijn nek en stompt me in de maag. En geeft me een vuist in mijn oog en op mijn kaak. Ik proef veel bloed in mijn mond dus spuug het uit.

'Ik denk dat de baas heel blij gaat zijn met hem.' zegt hij tegen de andere mannen. Die grijnzen en knikken instemmend. Hij doet de zak over mijn hoofd en geeft een klap tegen mijn nek en alles wordt zwart.

Prov. Teahyung

Ik wordt naar binnen gesleept. Ja gesleept. Op mijn knieën. Dan wordt ik neer gedumpt zowat waardoor ik om val. Mijn handen en voeten worden los gemaakt. En de zak wordt van mijn hoofd gehaald. Nee. Nee niet weer hier! Ik wil opstaan maar ik krijg een klap in mijn gezicht. Ik geef een vuist in zijn gezicht en hij deinst even terug. De andere man kont op me af en ik geef hem een trap in zijn buik en tegen de zijkant van zijn hoofd en hij valt neer.

Dan komen er allemaal mannen op me af en willen me in elkaar slaan maar dat lukt hun niet. Ik ben vanaf mijn 6e getraind dus ik kan goed vechten. Ik heb iedereen neer gehaald tot dat ik van achter naar achter wordt getrokken en een mes tegen mijn kil aan krijg. Ik geef me over en laat los van de man en laat zien dat ik niks in mijn handen heb.

Ik wordt mee genomen naar een andere Kamer en wordt daar opgesloten. Ik kijk om me heen en zie een bed staan en 1 raam. That's it. Shit ik zit in de kerker. Ik een naar de deur. En bons er op. "Laat me er uit!!!! Laat me gaan!!!! Je gaat hier spijt van krijgen!!!!  Laat me godverdomme los!!! " Schreeuw ik.

Ik denk ongeveer een uur later wordt de deur van zijn slot gehaald. Ik kijk niet op. Ik zit op het bed naar beneden te kijken. Vragen die door mijn hoofd weer spoken.  Van links en recht. Lange en korte. Belangrijke en onlogische.

'Is kookie hier ook? '

'Waarom ben ik hier?

'Wat is er nou gebeurt allemaal?!'

'Wordt het weer zoals vroeger?'

'Nee het mag niet gebeuren niet weer!'

'Ik kom hier nooit meer vanaf he?!'

Verder krijg ik geen tijd want ik wordt al weer gedwongen om op te staan. Ik sta op en kijk om hoog met 1 wenkbrauw om hoog. Ze pakken me weer vast bij mijn armen. Ik ruk me los en loop voor uit. Ik zie ze even elkaar aankijken en hun schouders op halen.

Ik weet hier langzamer hand wel de weg. Ik ben hier al zo vaak gekomen. Ik weet precies waar ik heen moet. Ik open de twee grote deuren en zie 'de baas' zitten. Pfff 'de baas'. Ik loop naar binnen en ga naar haar kleine fonteintje. Ik pak de gouden kom die daar staan en doe daar water in. Ik drink het op,  ik gooi nog wat water in mijn gezicht want ik heb wel een paar wonden van het ontvoeren en vechten. Ik pak een handdoek die ook daar lag en droog mijn handen en gezicht af.

"Weetje je mag best wel wat voorzichtiger met me zijn. Ze hoefden me niet zijn grondig te pakken of met me te vechten en al helemaal niet me in de kerker gooien. " Zeg ik rustig en pak een appel. "Jou ook hallo Taehyung, was een tijdje geleden"

TUM TUM TUMMMM. It's kinda een cliffhanger right. Ahaha. Ik had al gezegd dat dit hoofdstuk er aan zou komen. Nou hier is hij zoals beloofd mensies. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Ik ga weer meer proberen te schrijven nu ik inspiratie weer heb. Maar de vakantie is ook weer voorbij dus ik heb ook weer school. En ik wou vragen of jullie echt willen dat ik mijn naam ga gebruiken. Zo ja? Dan zou ik mijn naam in het verhaal verwerken💜💜💜