Selam arkadaşlar ben geldim direk bölüme geçiyorum. (Ayımız medyada)
Marinette :
Gözlerim ve ağzım eşit oranda açılırken salonun ortasında duran kocaman ayıya baktım
hayır tabiki bu gerçek bir ayı değildi. Bu pembe, pofuduk ve devamsa bir oyuncak ayıydı.
Koşarak oyuncak ayının yanına gittim ve ona sarıldım gerçekten çok yumuşacıktı. Etrafıma bakındığımda Adrien ortalıkta yoktu.
Ayıya biraz daha sıkı sarıldığımda devrilip yere ayıyla beraber düştük. Ve o sırada ayının kulağının yanından bir not yere süzülerek indi.
Notu elime alıp baktım güzel bir el yazısı vardı.
Bu pembemsi yaratığı seveceğini düşündüm benim kısa süreli bir işim var akşama evde olurum.
Hafif bir gülümseme yüzümü esir aldığında ayıyı orda bırakarak mutfağa gittim ve onu yanımda götürmek isterdim ama kapıdan geçemeyecek kadar büyüktü.
Mutfaktan kendime bir tost ve meyve suyu alıp ayımın yanına gittim ve yemeğimi yedim.
Odama çıkıp telefonumu aldım ve Alya'yı buraya çağırdım. Aramamdan sonra Alya beni bekletmeden geldi.
Alya kapıdan geçerken salondaki görülmemesi imkansız pembe ayıcığımı gördü.
"Hey bu da nedir ?"
Gözlerinden kalp çıkarken ayıcığıma yaklaştı ve ona sarıldı.
"Mari bu çok yumuşak Adrien mı aldı sana bunu ?"
Kafamı salladım.
Kaşlarını çatarak ayıcığa yapıştı.
"Neden Nino bana böyle bir ayı almadı ondan hemen isteyeceğim."
Bir süre öyle durduğunda ikimizde kahkaha atmaya başladık.
"Gerçekten "
"Vay beni Adrien'a bak sen ne romantikmiş de bizim haberimiz yokmuş"
Yanaklarım kızardı.
"Daha önce böyle değil miydi yani ?"
Kafasını iki yana salladı
"Maalesef Adrien birkaç yıldır böyle zaten öyle olmasa bile yapısı bu"
Kaşlarım yukarı kalktı.
"Neden ?"
"Bunu söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama Adrien'ın babası Gabriel Agreste..."
Derin bir nefes aldı devam etmesini bekledim.
"O birgün iş çıkışı arabasına gidiyormuş ve Adrien'da arabada onu bekliyormuş tabi daha o zamanlar bizden küçük. Bay Agreste kapıyı açmak için elini uzattığında sessiz sokağı bir sağır edici bir ses doldurmuş
...
Gabriel Agreste oğlunun gözü önünde vurularak öldürülmüş ve Adrien o gün yemin etmiş intikamını alacağına"
Gözümden bir damla yaş geldi o çok güçlüydü babası gözleri önünde ölmüş ama o yılmamıştı.
Benimde babam canlandı gözümde aynı arbadaydık ve annem ile o beni bırakmıştılar.
Alya bana baktığında gözümden düşen yaşı görmüştü.
"Ahh Mari ağlama"
Bana sıkıca sarıldığında kollarımı ona doladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARİCHAT ~ Kaçak
FanfictionEve giderken ara sokaklardan geçiyordum ve açıkçası çok rahatsız oluyordum. Bu saatte buralar pek tekin olmazdı bir süre daha ilerledikten sonra arkamdan işittiğim ayak sesleriyle adımlarımı yavaşlattım. Ve seslere dikkat kesildim. Cidden peşimden b...
