MARİCHAT ~ Kaçak

Dönüş -21

Bölümü yazarken Shawn Mendes - Señorita dinledim isterseniz sizde onu dinleyerek okuyabilirsiniz 💙

_

Marinette :

Kollarım hâlâ onun ince beline sarılı dururken aklımdan bir sürü düşünce geçiyordu.

Adrien'ın gitmek için kalkması ve benim onu durdurmamın üzerinden yaklaşık on beş dakika geçmişti ve biz koltukta oturmuş sarılır bir vaziyette duruyorduk.
Şu iki haftanın acısını çıkartıyorduk.

Ona sarılı dururken resmen mayışmıştım. Kokusu uykumu getiriyordu. Uykulu sesimle ilk kez ben konuştum.

"Umarım sana biraz eziyet çektireceğimi tahmin edebiliyorsundur ?"

Kollarını biraz daha sıkı dolasada yüzünü biraz  uzaklaştırdı ve tek kaşını kaldırarak bana baktı.

"Ne demek şimdi bu ?"

Bende ondan biraz uzaklaştım ve kollarımı göğüsümde birleştirdim.

"Yani demek oluyor ki benden birşeyler gizlemenin cezasını çekecesin."

Adrien nerdeyse yalvarır gibi baktı.

"Mari yapma zaten iki haftadır yeterince sensiz kaldım. Bu yeterince acı verici değil mi ?"

Sertçe yutkundum. Doğru söylüyordu birbirimizden uzak kalmak zaten yeterince kötüydü ve yeni bir araya gelmişken böyle yapmak saçmaydı belki sonra uygulardım bu planımı.

"Doğru söylüyorsun."

Elini altın sarısı saçlarının arasından geçirirken ona hayranlıkla baktım.

"Eve geri dönecek misin ?"

Bilmiyordum. O yaşananlardan sonra gitmek doğru olur muydu ? Ya da gitmeli miydim ?

Elimi enseme attım gözlerimi gözlerine çevirdim.

"Adrien... ben bilmiyorum. Ben pek hazır-"

"Güzelim sana kafanı toplaman için süreni verdim. Ama benim yanımdan başka her yer senin için tehlikeli."

Gözlerimi kapattım sıkıntıyla.

"Yani sen diyorsun ki şu adamlar hâlâ dışarıda ve bana zarar verebilir. Doğru mu anladım ?"

"Evet ama yanlış olan şu : kazaya neden olan kişileri yeryüzünden sildim. Yine de seni hedef alan bir Alex tehlikesi var."

Alex. Doğru ya ! Onu hiç düşünmemiştim. Kendisi son gördüğümde beni bıçaklamakla meşguldü !
O çocuktan nefret ediyorum. Hele yeni öğrendiğim o yumruğu suratına geçirmemek için zor tutuyorum kendimi.

"Ona ne oldu peki ?"

Adrien sinirle kaşlarını çattı ve gözlerinden ateş çıkarcasına bakışlarını odanın içinde gezdirdi.

"Son olaydan sonra ortadan toz oldu hayvan herif !"

Sonra gözlerini yumşatmaya çalışarak bana baktı.

"Ama merak etme hangi deliğe girdiyse bulacağım onu."

"Sen öyle diyorsan..."

Kolunu oturduğumuz koltuğun başına yasladı ve bana doğru döndü.

"Ee sen ne diyorsun ? Geleceksin değil mi ?
Aksi takdirde ne olacağını biliyorsundur umarım."

Çare yoktu,gidecektim ama biraz eğlenmekten zarar gelmezdi. Kaşlarımı alayla yukarı kaldırdım ve bilmiyorum dermişçesine dudağımı büktüm.