MARİCHAT ~ Kaçak

Çalışma -29

İyi okumalar...

Marinette:

Başımı arabanın camına yaslamış kararan gökyüzünü izliyordum. Adrien ile antremanlara yaklaşık üç haftadır devam ediyorduk ve ben çoğu şeyi kapmıştım. Hatta bazı hareketlerde aşırı ustalaşmıştım. Doğrusunu söylemek gerekirse biraz da Adrien'ın hayran bakışlarından dolayı daha çok hırslanıp onu gururlandırmak istiyordum.

"Marinette eve az kaldı güzelim. Almak istediğin birşey var mı gitmeden ?"

Yorgun bir şekilde Adrien'a döndüm o benden daha beter bir durumdaydı hem iş hem şu Kara Kedi işleri vardı üstüne birde ben çıkmıştım başına.

Kafamı iki yana salladım.

"Hayır yok. Ayrıca Adrien?"

Gözlerini iki saniye yoldan ayırıp bana çevirdi.

"Hm?"

"Ben bu kadar eğitimin yeterli olduğunu düşünüyorum. En azından şimdilik. Hem sende çok yoruluyorsun olmaz mı ?"

Sesi ciddileşirken kaşları da çatılmıştı.

"Seninle ilgili hiçbir şeyin beni yormayacağını söylemiştim değil mi ?"

Sesimi biraz acıklı bir tona getirdim.

"Evet ama sende bir insansın bir yere kadar dayanabilirsin. Lütfen hem sen dememiş miydin kaptın bu işi diye ?"

Kafasını somurtarak salladı.

"Tamam işte bak. Bir süre çalışmasam paslanmam ya ! Ben okuldan geldikten sonra spor salonunda tekrar ederim öğrendiklerimi."

Adrien derin bir nefes alıp verdi.

"Pekâlâ ama sadece bir süre sonra eğitimi tamamlayacağız."

Ellerimi birbirine çarptım.

"Tamamm."

Yaklaşık on dakika sonra eve varmıştık. Korumalar bizim için kapıyı açtıktan sonra Adrien ve ben arabadan çıktık. Adrien arabanın anahtarını bir korumaya verdikten sonra elimden tutarak beni eve yönlendirdi.

"Ben duş alacağım Mari sonrada yemek yeriz."

Kafamı sallayıp onu onayladım.

O merdivenlerden çıkıp odasına gittikten sonra bende ardından odama çıktım ve çok kısa on dakikalık bir duş aldım. Hızlıca dolabımdan bir pijama takımı alıp üzerime geçirdim. Ve saçlarımı taradım. Saçlarım uzadığı için geçende kuaföre gidip tekrar kestirmiştim yine omuz boyundan daha kısaydı.

Sonunda aşağı indiğimde Adrien hâlâ gelmemişti. Bu yüzden mutfağa gidip dolaptan yiyebileceğimiz birşeyler çıkarttım.
Kesip bir tabağa koyduğum salatalıkları masaya koyarken bir nefesi ensemde hissettim.

"Hmm çok güzel gözüküyor."

Elini uzatıp bir salatalık aldı ve ağzına atıp yedi. Elimle eline vurup sahte bir kızgınlıkla ona baktım.

"Orda çatal var fark ettiysen insanlar icat etti hani yemek için?!"

Adrien gülerek bana baktı.

"Bunu söyleyen kız geçen gün aynı şeyi yapıyordu."

Kaşlarım gevşedi.

"Hemen bir açık nokta bul zaten."

Böylece küçük atışmalarımız devam ederken oturup yemeğimizi yemiştik. Yemek bittikten sonra beraber mutfağı toplayıp salona geçmiştik.