•NİSANUR•(cennet kadınları)

UYU BEBEĞİM!

  Uyu bebeğim

Uykun bize ölümümüzü okumakta

Yüzüne bulaşmiş kan ve toprak

Bize hürlüğünü anlatmakta

Yalin ayağin ve yaşadiğin yalan hayat

Bize bizi haykirmakta

Gökyüzüne o son bakışın

Gözlerimizi dünyadan almakta

Uyu bebeğim

Yaşamaksa bu,sen cennete iltica et

Ölmek degil bu,gidişinin adi şehadet

Açma gözlerini

Bombalardan daha zalim insanlar var

Dumanlar kadar isli kalpler var

Görme adaletin esmediği baharlari

Duyma yüzleri ikiye bölünmüş

Kardeş dediklerinin kınamalarini

Kahrolursun görürsen,uyu sen

Cennette seni bekleyen nimetler var

Uyu bebeğim

Silahlar zulmü vursun

  Vicdanlarin nabzi

  Yokluğunda dursun

Senin yasını

  Bizim yerimize gökler tutsun

Senin yaşını bizim yerimize melekler kurutsun

  Gözlerini açarsan

  Ümmetin halini göreceksin

  El ele tutulmayi öğrenemeyenlerin

  Bir tebessümü çok görenlerin

  Yan yana durmaktan imtina edenlerin

  İçler acisi haliyle bir daha öleceksin

  Sen uyu ey minik şehid

  Sonsuza bir kahraman gibi gideceksin

Biz hep başkalari olmaktan

Kendimize gelemedik

Geçici rüyalara yar olmaktan

Sonsuza kilitlenemedik

  Ene'ye esir olmaktan

Çığlıklari işitemedik

 

  Sen bambaska alemlere seyre dalarken

  Biz hala dunya adli kabirdeyiz,bebegim

  O kanli ve yeniden can bulmus bedeninle

  Kutlu zaferlerin cicegi oldun bebegim.

   Gazze'nin minik şehidlerine...