HEROINE: Journey

Chapter 7

Cadmus Rae Fortalejo's POV

"Report to me every single details about the things she is going to do."

"Pano namin ipapaliwanag sa kanya ang nangyayari ngayon?"

"Don't worry. Si Cadmus na ang bahala sa bagay na yan." Nabigla ako sa sinabi n'ya. Anong ako?

"Bakit naman ako?"

"Don't worry. Kapag nasagot mo na ang mga tanong nya ay titigil na yan sa pagtatanong." Napahinga naman ako nang maluwag. "Wag ka lang talaga'ng magkamali ng sagot. Sya yung tipo ng babae'ng makulit."

Tsk. Bakit kasi hindi nya na lang sabihin? Tahimik ako sa gilid habang nag uusap sila. Nasa labas kami, naka upo sa damuhan. I never really expected that may lugar na ganito dito.

"Kanino'ng lugar to dito?" wala sa sarili ko'ng tanong.

"Sa kanya. At sa barkada nya."

"Bakit lalaki yung barkada nya? Tsk -.- "

"That's her comfort." Napatingin ako sa kanya ng magsalita sya. Kanina ko pa ito gustong itanong.

"Kailan mo sya balak sabihan?"

"Soon." Sagot nya at tumayo kaya tumayo na rin kami. "I'll get going. Give her medicines and take care of them all."

Tumango kaming tatlo ng nagsimula na silang dalawang mag lakad.

"Ang ganda pala talaga ni Drug no?" Napangiti ako ng palihim sa sinabi ni Raven. "Oy! Napangiti! Tangina, tinamaan to eh!"

At hindi ko akalaing nakita nya -.- Psh

"Paiinumin ko lang ng gamot." Pasimple kong sulyap sa oras at nag lakad.

"Naku! Yang mga palusot mo! Na inlab si Laber Boi, Tol. Tangina!"

Tangina nung gagong yun. Diretso akong naglakad at inakyat ang hagdan ng tree house.

"Gising naba sya?" Tanong ko sa isang naka bantay.

"Gigisingin pa lang po."

"Ako na." Iniabot naman nya sakin ang gamot at tubig na dala nya at lumapit na ako sa kinahihigaan nya.

Should I shake her? Baka masaktan sya. Tsk

Inilapag ko sa tabi nya ang tray ng gamot at tubig bago umayos ng upo sa cusion na nasa sahig.

Saan ko ba to pwedeng hawakan? >.< Kunot noo, hinipo ko ang ulo nya. At marahang ginising sya.

"Heroine." Tawag ko sabay hipo ulit sa kanya. Nang imulat nya ang mata nya ay natuwa ako. Hindi naman pala ganun ka hirap gisingin.

"Ano yun?"

"Kailangan mo nang uminom ng gamot." Inalalayan ko syang sumandal sa wall na nasa likoran nya.

"Gutom ako." Sabi nya. "May pagkain ba?"

"Saglit, kukuha ako." Dali-dali akong tumayo at sya naman ay sinuri ang dextrose nya. Kumuha ako ng pagkain sa may lamesa nitong tree house. Mabuti nalang at bumili ng pagkain yung mga gago. "Here."

"Thanks." Bahagya nya'ng itinaas ang kanang braso nyang may benda.

*Sigh*

Sunod naman ay ang kaliwang braso na hindi nya magalaw dahil may benda din ang balikat nya.

*Sigh* "Im helpless." bulong nya. Pinagmasdan ko kung paano kumunot ang noo nya. Magkamukha nga talaga sila.

"Ako na." Presenta ko at inangat ang kutsara na may pagkain. Napangiti ako ng nagpasubo sya sakin.