BatFamily Gölge Şehir Gotham

Küllerinden Doğan Yarasa

Tim'den

Dick in bunu demesiyle dünyam tamamen durdu. Diyecek söz bulamıyordum. Ortalıkta öylece donup kalmış gibiydim. Kendimi zar zor toparlayarak:

Tim: dick eğer bu bir şakaysa hiç komik değil bu konu hakkında ne düşündüğümü biliyorsun.

Dick: Bu bir şaka değil tim. O uyandı tim sen uyurken hastaneden haber geldi.

"Gerçekten o uyanmış olabilir mi?" Diye düşünürken damian meraklı gözlerle bize bakıyordu ve bize sorarak:

Damian: Kim bu kız?Neden sizin için bu kadar önemli?

Dick: bizim ailemizden biri 4. Robin ve ilk kız robin tabi sonra batgirl oluyor hala öyle...

O sırada Jason yemeğini yerken konuşmaya başladı:

Jason: bu ailede dick den sonra gelen en neşeli kişiydi.

Dick: ayrıca tim in se-

Tim: Dick!!

Hızlıca ayağa kalkıp odama doğru koştum. Odama daldığım gibi çekmecenin içini aradım ve sonunda aradığım küçük kutuyu elime aldım. Kutunun içini açtım ve içinde olan anahtarı alarak odamdan çıktım. Koşarak koridorun sonundaki odanın kilitli kapısını açarak içeri girdim. Düşündüğüm gibi masasının üzerindeydi. Mor telefonu elime aldım. Telefonun kılıfında isimlerimiz yazıyordu. Gülümseyip odadan çıktım ve diğerlerinin yanına gidip:

Tim: ben şehire gidiyorum gelen var mı?

Jason bana garip bir şekilde bakarak:

Jason: neden gittiğini sormuyorum...

Jason a uzun bir bakış attıktan sonra birşey demeden alfred ile şehire gittik. Beni merkezde bırakıp malikaneye geri döndü ve ben de vakit kaybetmeden hızlıca hastaneye gittim. Hastanenin en üst katına çıkıp lambalarla aydınlanan koridorda yürüdüm ve stephanie nin bulunduğu odanın kapısını yavaş ve sessizce açıp içeri girdim. O uyanmıştı dick haklıydı. Kapıdan ona doğru bakıyordum. Sarı saçlarının güneşle parlamasını izlerken tanıdık bir ses beni bu dalgınlıktan uyandırdı. "Bu aralar fazla dalgınsın" karşımda hastane yatağında oturur bir vaziyette bana bakıyordu hızlıca kendime gelerek:

Tim: uyanmış olmana ne kadar sevindim bilemezsin.

Bana bakıp gülümsüyordu. Hızlıca yanina gidip ona sıkıca sarıldım. Onun kollarından ayrılırken onu tekrar kaybetme korkusuyla ellerimi yavaşça geri çektim. Derin bir nefes alıp stephanie nin yokluğunda yaptıklarımızı ve değişmiş olan herşeyi anlattım. Stephanie gözlerimin içine bakıp söze girdi:

Stephanie: burdan çıkmak istiyorum tim.

Derin bir nefes vererek söze girdim:

Tim: biliyorum burdan çıkmak için can atıyorsun ama birkaç gün daha dayan...

O sırada odaya gözlüklü yaşlı yüzünde gülümseme bile olmayan kadın girdi. Doğrusu bu kadından şüphelenmemek elimde değildi. Kadın bana bakarak yavaşça:

Yaşlı kadın: görüşme süreniz dolmuştur genç adam lütfen evinize dönün.

Kadın odadan çıktı ve bende o sırada Saate baktım. devriye saati yaklaşmıştı, gitmem gerekiyordu. Steph e bakarak:

Tim: üzgünüm steph, gitmem gerekiyor bilirsin devriye sırası bende söz yarın geri gelicem.

Stephanie bana gülümseyerek: