BatFamily Gölge Şehir Gotham

Deney

---------------------Tim'den  ---------------------

Gözlerimi araladığım'da etraf karanlıktı hiçbir şey görünmüyordu. Lanet olsun sanırım gözlerimi bağlamışlar. Kıpırdamaya çalıştım fakat hareket edemedim. bir sedye ye ellerim ve ayaklarım bağlı bir şekilde yatırılmıştım. Kımıldamıyordum, başımı dahil hareket ettiremiyor haldeydim. Üşüyordum hemde çok üşüyordum. Red robin Üniformamın üstü üzerimde değildi bunu kolaylıkla anlayabiliyordum.Yakından gelen bir ses bana:

"Merak etme delikanlı bunların hepsi çok yakında bitecek"

Bunu demesiyle koluma birşey saplandı. Verdiği acıdan bunun bir iğne olduğunu anlamıştım. Adam  birden saçımı çekti ve kulağıma doğru yaklaşarak konuşmaya başladı:

Adam: senin de 213 gibi kaçmana izin vermem. Bu deney bitince benim yenilmez askerlerimden biri olacaksın delikanlı.

Bunu demesiyle vücuduma ard arda bıçaklar saplanma ya başladı. Her bıçak darbesinde aldığım acıdan dolayı acı içinde bağırıyordum. Adam vücudundan son kez bıçağı çıkarttığında bağırmakdan ve aci çekmekten yorgun düşmüştüm. Yorgun ve kısık bir sesle:

Tim: bunun bedelini ağır ödeyeceksin.

Bu söylediklerime karşılık adam tiz bir kahkaha attı. Hızlı bir şekilde saçımı çekerek gözümdeki sargıyı çıkarttı. Adam kahverengi saçlı gri gözlüydü. Korkunç bir görünüşü vardı. Yüzündeki o iğrenç sırıtışla beraber söze girdi:

Adam: ne yani bitti mi sandın bu kadar mı?

Adam tiz bir kahkaha daha attı ve eline geçirdiği bir aletle göğüs kafesimdeki kemikleri kırmaya başladı. Vücudum da oluşan yaraları artık hissetmiyordum. Bağırmak dan yorulmuştum. Acı çekmekten yorulmuştum. Adamın elinde tuttuğu aletin üzerimden çekildiğini hissettim. Birkaç adim sesi sonrası adam konuşmaya başladı :

Adam: Alın onu ve 248 numaralı deney odasına götürün ayrıca kameraları aktif hale getirin iyileştiğini görmek istiyorum.

Birkaç adım sesi daha duydum ve bağlı olduğum sedye nin birden hareket ettiğini hissettim. Bir kapı sesi sonrası uzun koridorun aydınlık ışıklarını gözümdeki  bandaj'ın altından görebiliyordum. Bir kapı sesi sonrası sedye yi süren kişiler birden durdu ve gittiler. Etraf çok sessizdi. Sessiz ve soğuk. Üşüyordum hemde çok üşüyordum. İstemsizce titriyordum buna engel olmaya çalışsam da işe yaramıyordu. Yavaş yavaş bilincimi kaybediyordum. Bandaj'ın altındaki hafif yaşlı gözlerimi araladığım sırada acı içinde çığlık sesi duydum. Bu sesi iyi tanıyorum hemde çok iyi tanıyorum. Yoksa o da mı burda?

İçimden düşünmeye başladım. Bana yapılan şeylerin aynısını jason a mi yapıyorlar. O bir kez ölmüştü bunun tekrarlanmasına izin vermemeliyim. Jason un acı içinde ki çığlıkları etrafta yankılanıyordu. Yavaş yavaş bilincimi kaybettim ve vücuduma ki ağrıların içinde gözlerimi yumdum.

--------------------- Jason dan --------------------

Gözlerim bağlı değildi.adamın kimliğini görebiliyordum. vücuduma giren iğneler sayesinde haraket edemiyordum. Kırılan parmaklarım ve vücudumdan sökülüp çıkarılan birkaç deri parçalarım'ın oluşturduğu acıya dayanamıyordum.
Adam bundan zevk alırmışcasına kahkaha atıp zevkle bana acı çektirmeye devam ediyordu. Kendi kendime düşünerek" Bu adam joker den de beter"Adam en sonunda eline aldığı matkapla bacağımı delmeye başladı. Ben acıya dayanamayarak bağırmaya başladım.

Jason:Ghraaaa!!!!!! seni lanet piç!!

Birden adamın yüzündeki gülümseme kayboldu ve saçımı çekerek:

Adam: sen fazlasıyla terbiyesiz bir delikanlı sın bunun cezasını çekmem gerekir.

Adamın Yüzünde tekrar bir sırıtış belirdi ve eline aldığı iğne ve iplikle yüzüme doğru yaklaştı.

Adam: cezalısın delikanlı

İğne ve iplik le önce göz kapaklarımı birbirine dikti sonra ise ağzımı dikti.

Bağırmaya çalışsam da dikili olan ağzım sayesinde sesim az çıkıyordu. Vücudumda oluşan üşüme hissi beni korkutuyordu. Sanırım artık herşeyin bittiği ana gelmiştim. Kapının kilitli olduğu ve bombanın son beş saniye kaldığı ana gelmiştim. Artık benim için bir kurtuluş şansı kalmamıştı. Gözlerimi aralamaya çalıştım fakat göz kapaklarımdaki bırakılmış küçük delikten bulanık bir şey görebiliyorum. Koluma enjekte edilen kırmızı bir sıvı ve sonrası benim için karanlık ve soğuktu.

---------------------- Dick'den ---------------------

Ani bir şekilde yattığım yerden irkilerek uyandım. Hızlı bir şekilde düzensiz nefes alıyordum. Kalbim sanki yerinden çıkacakmış gibi... o sırada Bruce benim omuzlarım'dan tutarak sakinleştirmeye çalışıyordu.

Bruce: Dick kendine gel sakin olman gerekiyor.

Hızlı nefeslerimin arasında zar zor konuşarak:
Dick: diğerleri nerde hepsi burada mı?

O sırada odaya giren mor pelerinli kız konuşmaya girdi. O stephanie di. O buradaydı. Ona doğru bakıyordum. Yüzünde üzgün ve umutsuz bir ifade vardı.

Stephanie: sizi bulduğumuzda baygın haldeydiniz.

Meraklı gözlerle onlara bakıp:

Dick: peki diğerleri nerede jason, tim , damian onlar nerede?

Birden yan sedye de uyumakta olan damian a baktım. Kolunda bitmekte olan bir serum vardı. Bruce söze girerek:

Bruce: odada bulunan gazdan dolayı zehirlediniz. Biz geldiğimizde sadece sizi bulabildik. Sadece ikinizi.

Ne demek oluyor şimdi bu! Sadece ikimizi mi? Peki ya tim ve jason onlar nerede? Kardeşlerim ölüyor mu?Hızlıca ayağa kalktım ve Nightwing maske mi yüzüme takarak:

Dick: burda bekleyerek elimize birşey geçmiyor onları aramamız gerekiyor.

Bruce: Dick o işi ben hallederim burda kalıyorsun.

Ellerimi başıma koyup iyice sıkmaya başladım. Öfkem ve korkum yüzünden düzgün düşünemiyordum. Titrek bir sesle bağırarak:

Dick: burda öylece bekleyip kardeşlerimin can çekişmesini bekleyemem!

Bruce a bağırarak yaklaştım:

Dick: sen nasıl onların babasıysan bende onların abileriyim! Bu durumda onları yanlız bırakmaktan sa ölmeyi tercih ederim.  Bu yüzden geliyorum sen istesen de istemesen de.

Bruce un yüzünde tek bir tepki bile yoktu. Bakışlarını sertleştirerek:

Bruce: 5 dakikaya batmobile de ol. Ayrıca stephanie damian ile burda kalıyorsun kesin emir!

Hızlı bir şekilde batmobile e bindim. Bruce un gelmesiyle yola çıkmamız bir oldu. İçimden bir ses bana onların kötü bir durumda olduğunu söylüyor.

Umarım onlar iyidir.

Sizi seviyorum kardeşlerim. Hemde çok seviyorum...

İşte yeni bölümmmmm şunu fark ettim ki bu yazdığım bölümler arasında en acımasız olanıydı. Herneyse kitabın devam etmesini istiyorsanız YORUM YAPMAYI VE VOTE VERMEYİ UNUTMAYIN yazarınız sizi çok seviyor // ÖPÜCÜK 😘😘