PLAYBOY [END]

9) ...... (ยองแอ)

ฉันนั่งคิดตลอดเวลา จนไม่รู้ด้วยซ่ำว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว รู้แต่วว่าฟ้ามืด ที่พี่ฮุนพูดหมายความว่าไงน่ะ พี่เขาจะไปจากชีวิตฉันจริงๆงันหรอ มันจะง่ายขนาดนั้นเลย ฉันต้องดีใจสิ ที่พี่ฮุนจะเลิกยุ่งกับฉันแล้ว ต่อไปฉันจะได้ไม่ต้องหลบหน้าพี่เขาอีก ......

ติ้งๆๆๆๆ - เสียงมือถือฉันเอง ยัยขวัญโทรมาทำไมว่ะ ปกติมีอะไรมันก็จะไลน์มา มีไรสำคัญป่ะว่ะ

"แอ มึงทำใจดีๆนะเว้ย คือพี่ฮุน...... พี่เขาเกิดอุบัติเหตุ ตอนนี้นอนอยู่ไอซียู อาการเป็นยังไงก็ยังไม่รู้"

ฉันไม่ได้ตอบอะไรยัยขวัญไป แต่พอฉันได้ยินแบบนี่แล้ว ฉันก็ขาอ่อนทันที ฉันทรุดงงที่พื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไป มันช๊อกจนทำอะไรไม่ถูก

"แอ แอร้องไห้ทำไม เกิดอะไรขึ้น แอเป็นอะไร" พี่ต้นที่เพิ่งเข้ามาในร้าน เห็นฉันนั่งอยู่ที่พื้นพร้อมน้ำตาที่ไหลไม่หยุด ก็รีบวิ่งมาหาฉันทันที

.
.
.

โรงพยาบาล.....

"แอ....มึงโอเคใช่ไหม" ของขวัญวิ่งเข้ามากอดฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรเธอไป เพราะข้างในยังช็อกอยู่

ตอนนี้พวกเราทุกคนรออยู่ที่หน้าห้อง ICU รอให้หมอออกมา ฉันไม่อยากคิดเลย ว่าสิ่งที่พี่เขาพูดเมื่อตอนกลางวันจะเป็นแบบนี้ ทำไมอ่ะ ฉันได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเอง

เฮ้ย หมอออกมากแล้ว หมอคนนั้นก็ไม่ใช้ใครที่ไหน ก็คือพี่ลีนั้นเอง

"พี่ลีคะ พี่เซฮุนเป็นยังไงบ้างคะ" ของขวัญได้ถามคำถามแทนฉันไปแล้ว

"แอเย็นใจไว้นะ..... คือ......" พี่ลีเดินมาทสงฉันแล้วพูดกับฉัน ไม่นะ พี่ฮุนจะต้องไม่เป็นอะไร ได้โปรด

"พี่ฮุนเป็นอะไรคะ พี่ลี พี่ฮุนปล่อยภัยดีใช่ไหมคะ ฮึ ฮื่ออออ ฮึ" ฉันร้องไห้แบบสะอึกสะอื้น ร้องอย่างที่แทบจะหายใจไม่ทัน