PLAYBOY [END]

10) ยังรู้สึก (ยองแอ)

ยองแอพาร์ท......

เมื่อคืนฉันนอนที่ร้าน เพราะมันจะใกล้โรงพยาบาลกว่าที่คอนโด

"อ้าวจะไปไหนอ่ะ" ใครว่ะ คนกำลังรีบไปโรงบาล อ่อพี่ต้นนั้นเอง

"ใช่คะ แอรีบ แอขอตัวก่อนนะคะ" ฉันลาพี่เขาว่ากำลังจะนั้นแหละ แต่ลืมไปว่า ไม่ได้เอารถมานี่หว่า เพราะว่า ยัยขวัญเป็นคนมาส่ง โอ๊ยยยย ไปไงว่ะเนี่ย

"ลืมไรรึเปล่าแอ" พี่ต้นพูดขึ้นและเดินมาหาฉันอีกรอบ

"ลืมเอารถมาค่ะ" ฉันยิ้มแยะๆให้พี่เขา

"แล้วเราไปไงเนี่ย ให้พี่ไปส่งไหม" มันจะดีนะ

.
.
.

โรงพยาบาล

"อ้าวแอ มาแต่เช้าเลยนะ" พี่ลีทักฉัน

"พี่ฮุนเป็นไงบ้างคะ" นี้คือประโยคแรกที่ฉันทักพี่เขา

"มันเพิ่งออกจากไอซียูน่ะ จะไปเยี่ยมมันไหม เดี๋ยวพี่พาไป" ฉันพยักหน้าตอบพี่เขาทันที

สิ่งที่ฉันเห็นหลังจากที่เข้ามาให้ห้อง คือสายอะไรก็ไม่รู้ เต็มไปหมด มันทำให้ฉันช็อกกว่า

"ไหนบอกว่าพี่ฮุนปลอดภัยแล้วไงคะ" ฉันหันไปถามพี่ลี

"ใช่ไง ที่เห็นเนี่ย ก็แค่เครื่องช่วยหายใจ แต่พี่ยังบอกไม่ได้นะว่ามันจะฝืนเมื่อไร" ใจฉันแทบจะขาดอยู่แล้ว

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่ขอตัวไปดูเคสอื่นก่อนนะ" พี่ลีพูดจบแล้วก็เดินออกไป

"เดี๋ยวพี่ไปซื้อกาแฟมาให้เรารองท้องแล้วกันน้อ" พี่ต้นพูดขึ้น ฉันเกือบลืมไปเลยว่าพี่เขาก็อยู่ด้วย ทั้งที่พี่เขาก็เป็นคนมาส่งฉันแท้ๆ ทำไมพี่เขาต้องทำดีกับฉันขนาดนี้ด้วยนะ

"พี่ฮุนคะ พี่ตื่นขึ้นมาหาแอสิคะ แออยู่นี่แล้วไง" ฉันพูดกับพี่เซฮุนเบาๆพร้อมกุมมือพี่เขา

"พี่ฮุนๆ" ฉันเรียกพี่เขา เมื่อฉันรู้สึกว่าพี่เขากุมมือฉันกลับ พอฉันมองไปที่พี่เขา ก็เหมือนว่าพี่เขากำลังลืมตาขึ้น ฉันรีบกดกริ่งเรียก หมอ/พยาบาล ทันที