Avada Kedavra

.9.

      -Athena-

Gözlerimi açtığımda kendimi hastane kanadında buldum. Karanlıktı ve yatakta yatan iki üç kişiden başka kimseler yoktu. Zaten onlarda uyuyordu.
     Kalkmam gerekiyordu, Dumbledor ile konuşmak zorundaydım. Yatakta oturur pozisyona geldiğimde kapı gıcırdadı ve birisi içeri girdi.

-Sen ne yapıyorsun Hela.

Bu Tom 'du ve sorduğu soru gibi değildi daha çok yatağına dön der gibiydi.

-Ne dersen de ama ben gidiyorum.

Kalkmaya çalışan güçsüz bedenimi izlerken duvara yaslandı ve kollarını bağladı.

-Nereye ?

Alayla söylemişti, gıcık şey işte ne olacak.

-Dumbledor' a.

-Bu halde gidemezsin.

-Duyan da saldırıya uğradığımı zanneder, sadece bayıldım o kadar.

-Kafanı da çarptın.

Dedi bilmiş bir tavırla.

-Tamam kafamı da çarptım, ama o kadar.

Sonunda ayağa kalkabilmiştim ama neden bu kadar güçsüzdüm ki anlayamıyordum. Bir anlık yalpalama ile Tom 'un müdahele etmesi bir olmuştu. Ona iyice açılmış gözlerim ile bakıyordum. Gözlerini devirdi.

-Bir anlık refleks işte, uzatma.

-Doğrudur.

Kolları arasına almıştı beni, ona tutunarak yürüyordum.

-Ne kadardır buradayım?

Bir, iki saat demesini beklerken aldığım cevap :

-Bir gündüz, iki gece.

Çok rahat bir şekilde söylemişti.

-Ne ?!

Ama ben onun kadar rahat değildim. Dumbledor' un odasına gitmek yerine Dippet 'in odasına doğru yürüyorduk ?

-Neden Profesör Dippet 'in odasına doğru gidiyoruz ?

-Sen baygınken Dippet bir süreliğine gitti, onun yerinde Dumbledor var. Onu ancak orada bulabiliriz.

Nedense sesinden biraz endişeli olduğunu düşünüyordum, yüzüne baktığımda ise fazla düşünceliydi. Benim bilmediğim bir şeyi mi biliyordu ??

-Benim bilmediğim bir şey mi oldu ? Düşünceli gibisin.

-Hayır. Ve sus artık!

Neden bu kadar fazla tepki vermişti ki ? Bilmiyor muydu kalbimi paramparça ettiğini? Yine de Tom Riddle 'dı karşımdaki kişi, yani bunlar olucaktı. Tom şifreyi söyledi ve merdivenlerden yukarı çıktık. Nedense acayip gergindim ve midemde acayip bir his vardı. İkimizde kapıya bakıyorduk, boş boş. En sonunda ben tıklattım ve girin komutu ile yavaşça açtım. Dumbledor arkası dönük bir şekilde karşılamıştı bizi. Daha sonra omzunun üstünden bize baktı ve gözleri direk Tom 'u buldu, Tom 'a baktığımda onunda gergin bir şekilde durduğunu gördüm. Burada olaylar oluyordu ama neyse.

   - Bayan Miller, iyi olduğunuzu görmek ne güzel. Gecenin bu saatinde neden geldiniz acaba ??

-Profesör Dumbledor, ben size birkaç soru sormak istiyordum.

-Elbette Athena.

-Benim ailemi tanıyor muydunuz acaba ?

Durdu, derin ve kederli bir nefes verdi.

-Evet.

-Bana onlar hakkında bilgi verebilir misiniz? Biliyorsunuz bir şey hatırlamıyorum. Yardımcı olmanızı umuyorum. İsimleri ne mesela ?

-Annenin adı Grisha, Grisha McLaggen. Kendisi eski bir dostum ve Godric Gryffindor' un soyundandır.

-Gryffindor' un soyundan ise ben neden Slytherin' indeyim ?

Yarım ay gözlüklerinin üzerinden baktı ve gülümsedi.

-Bu soruyu cevaplamamı gerçekten de istiyor musun Athena ??

Bir anda şapkanın dediklerini hatırladım ve utancım bütün vücudumu sardı.

-Ge-gerek yok Profesör.

-Konumuza dönücek olursak, peki ya babam ? Bakın Miller soyadında kimseyi bulamadım.

-Çünkü senin gerçek soyadın Miller değil Athena.

-Ne ??

-Senin gerçek soyadın Grindelwald Athena. Baban Gellert Grindelwald...

Ani bir şoktaydım. Bildiğim kadar olan hayatım da yalan çıkmıştı.

-Hiçbir şey anlayamıyorum Profesör.

Mavi gözleri Tom 'u buldu.

-Ona anlatmadın mı Tom ?

Şimdi de benim yeşil gözlerim Tom 'u bulmuştu.

-Neyi anlatmadı mı?

İkisi de sessizdi.

-Profesör neler oluyor ? Anlatın lütfen.

-Tom bunları biliyordu Athena. Senin hastane kanadına götürüldüğün gün, bunları biliyordu. Bana geldi ve şüphelerini söyledi, doğru şüphelerdi.

-Na-nasıl yani ? Tom ?

Ona bakıyordum, fakat o susuyordu. Yeniden Dumbledor 'a döndüm.

-Ailemdeki tek üyeler bu kişiler mi ?? Anneanne falan ?

-Bir erkek kardeşin var. Adı Adrian Algos. Güvenli bir yerde. Koruma sağlıyoruz.

Konuşamıyordum bile. Elina 'lar ile konuşmak istiyordum sadece.

-Elina ve Alice 'in bunlardan haberi var mı ?

-Bayan Malfoy ve Bayan Lestrange mi ? Var. Seni korumak zorundaydım Athena.

-Ne güzel ya. Benim hakkımda olan bitenden herkesin haberi var ama benim yok ! Profesör bunu bana nasıl söylemezsiniz ?! Benim dışımda herkesin bilmeye hakkı mı var ??

Ve kapıya yöneldim. Temiz, soğuk hava ve yalnızlık istiyordum. Kapıyı kapattım ve koşar adım bahçeye yöneldim.

   Üzerimdeki halsizlik bir anda gitmişti sanki.

   Benim bir ailem vardı, bir kardeşim vardı fakat bunu bir tek ben bilmiyordum resmen.
   Bahçeye çıktım ve oturdum herhangi bir yere. Karanlıkta kaybolmak istedim. Yok olmak.
   Acaba ailem benden haberdar mıydı? Peki neden beni aramıyorlardı ? Dumbledor annemin eski bir dostu olduğunu söylemişti. Benden haberdar olsalardı beni bulabilirlerdi. Peki Adrian ? Beni biliyor muydu ? Ailesini biliyor muydu ??
   Bir göz yaşı aktı, bu diğerlerinin geleceğinin habercisiydi...