Thor'un Loki'ye bir sarılma borcu vardı.
Kötü seçimler hep bir parçandı. Bunu biliyorsun. Odin sana hatırlatmaktan hiç geri durmadı.
Bin beş yüz yıl fazla uzun bir süre. Belki de dersini almış olmalıydın. Ama hayır, Odin'i haklı çıkarmak her zaman ilk tercihin oldu. Kurnazlık senin işin. Paçanı kurtarmanın bir yolunu hep bulursun. Ama bu sefer, bir oyun oynamak da istemiyorsun. Bir yorgunluk belirtisi mi? Hayır. Kötüler de pes edebilirmiş, belki de bunu öğrendin. Thor'un sana attığı o taşı yakaladığın ilk an, fark ettin. İlüzyon ve hile ile anılmaktan sıkıldın.
Bir kahraman olamayacağını biliyorsun. Seni tanıyan herkesin bu düşünceye güleceğini biliyorsun. Sen iyi bir şey yapmazsın. Kötülük senin kanında var. Sen ölmek için doğansın. Frigga seni seven tek kişiydi. Ama iyi biri olacağına o bile inanmazdı. Kendine gelince kör değildin. Gerçekleri gayet iyi görüyorsun. Sadece görmek istemiyorsun. Gerçekler o kadar da güzel değil.
Bir gölge olarak yaşamak, her zaman sevilmeyi beklemek sana yetmedi. Bu, Midgardlıları kıskandığın tek andı. Yalnız biri için fazla uzun bir ömrün oldu. Fark ettiğin şey buydu.
Çıkmaz bir yoldasın. Geri dönüşünün olmadığını biliyorsun. Elinde binlerce kişinin kanı var. Öldüğünde de, insanlar senden nefret etmeye devam edecek. Kıyameti başlatan sensin. Sonunu getirenin kim olduğuyla kimse ilgilenmeyecek. Yıllar sonra bile, bir katil olarak anılacağını bilmek seni çok da üzmüyor. Bir hayal kırıklığı olmaya alıştın. Fazlası seni şaşırtmazdı. Eksiğine daha çok şaşırırdın.
Thanos'a onun yanında olduğunu söylediğinde, Thor'un yüzündeki tanıdık ifadeye bu yüzden tepki vermedin. Senden beklenen bu. Sen kötü olansın.
Hulk'ın bir şey yapamayacağını elbette biliyordun. Onun gücünü biliyordun, ama Thanos'u da en yakından tanıyan sendin. Yaptığın şey ölüme bir çağrıydı. Ama bedenini Thor'un bedenine siper edip, kenara çekerken bunu umursamadın. Ölüm senin doğum hakkındı. Evrende değer verdiğin tek kişiyi korumak da sana yeterdi.
Bu bir sarılma değildi. Thor'un elleri demirlerin altındaydı. Sen ise sadece onu savaşın ortasından almaya çalışıyordun. Bu ona ihanet etmediğin ilk sefer değildi. Bin beş yüz yılı birlikte geçirdiniz ama sen sadece ihanetlerinle anıldın. Birlikte savaştığınız zamanlar da vardı.
Kardeş olabilmek için mükemmel kişi değildin. Ama her şeye rağmen, en kötüsü de değildin. İçinde bir yerlerde hâlâ o sıcaklığı hissedebiliyorsun. Thor'u sevdin. Ona hayrandın. Ama onun aksine, bunları söyleyemeyecek kadar da korkaktın. Çünkü ona zarar vermek istesen de, bir gün gerçekten gidebileceğini hiç düşünmedin. Frigga'nın da gideceğini düşünmemiştin. Odin'in her zaman senin sonun olacak kişi olduğunu düşünmüştün. Sandığından daha fazla insanın gidişine şahit oldun. Döngüyü kırmak istiyorsun.
Thanos'u tanıyorsun. Bir kişi her zaman geride kalır. Sağ kalan mutlaka olur. Tutunduğun tek şey bu. Thor'un kurtulabileceğine eminsin. O güçlü olan, her zaman bir çaresini bulur. İnsanlar ona inanır, onunla yan yana savaşır. Senin içinse yolun sonu. Bir çıkışın yok. Gidebileceğin bir evin de kalmadı. Dünyada istenmeyeceğini elbette biliyorsun.
Koca eller boynunu sardığında, ölümün o kadar da şiirsel bir şey olmadığını fark ettin. Bütün hayatın gözünün önünde canlanmadı. Anneni görmeyi hâlâ haketmiyorsun. Nereye gideceğini de bilmiyorsun. Valhalla'da sana yer yok. Evim dediğin hiçbir yer olmadı, öyle olmaya da devam edecek. Cesur olduğun tek an buydu. Thor'a bakarken, gözünden akan yaş yüzünden utanmadın.
Senin de onu sevdiğini bilmesini istiyorsun. Kardeşinin gözlerinde o acı dolu gururu ve sevgiyi görmek içindeki son korkuyu da aldı. Bütün hayatın gözünün önünden geçmedi sanıyorsun ama Thor ile ilgili bütün anılarını hatırlıyorsun. Senin hayatın ondan ibaretti. Bunu fark ettiğin an o an olmamalıydı.
