Parantez

🔹B. 3🔹Bizim Psikopatı Tanıma Vaktii

Okula gelmiştim. Ve eunjin in bana el sallamasıyla okuldaki ikinci günüme başladım. Sınıfa girince eunjin in yanına oturucaktım ki sırada başka biri oturuyordu. Eunjin e onun kim olduğunu sordum. "haa o mu, sen yokken o oturuyordu yanımda ama dün gelmemişti" deyince çaresizce çantamı dünkü yerine koydum. Kız yanımıza geldi

"merhaba ben kim yeuna"dedi.
" merhaba bende ribi "diye karşılık verdim.
"sen şu yeni değişim öğrencisi olmalısın" dedi.
"vay anasını lan ne ara dağıldı bu kadar" diye mırıldandım. Kız duymuş olmalı ki gülerek cevap verdi
"yok sen yanlış anladın, dün gün boyunca eunjin seni anlattı bana. Çok sevmiş seni oradan biliyorum". Dedi.
Bende eunjini sevmiştim açıkçası. Biraz konuştuktan sonra ders zili çaldı.
Bizim odun daha gelmediği için mutluydum. İkinci saatin sonlarına doğru gelsekte daha gelmemişti. Sonra kapıyı çalmadan içeri girdiğini gördüm. Beni sırada görünce sinirli sinirli baktı ve öğretmene özür bile dilemeden çantasını yanıma fırlattı.
"yavaş ayıı" diye bağırdım.
Sonra yüzüme bile bakmadan sınıftan çıkacakken öğretmenin sesiyle olduğu yerde durdu.
"bay min yoon gi... Hemen dur orada".
Öğretmene baktığında yüzünde pis bir gülümseme oluştu. Ve öğretmene doğru ilerlemeye başladı. Amacı ne bu çocuğun yaa. Öğretmen bile korkmuştu belli ki. Kadın cağız zaten emekliliğini bekliyor gibiydi. Öylesine yaşlı yani. Yoon gi ona iyice yaklaşıp elini kaldırdı. Herkes onu izliyordu. Elini sıraya vurduğunda elindeki izin kağıdını görmem zaman almadı. (Asi çocuk işte).
" Bu kağıt bu dersin izin kağıdı anladın mı beni. Ders boyunca istediğim haltı yiyebilirim demek oluyor. Yani ben kaçar" . Dedi. Olayları ağzım açık izliyordum... Kadın dut yemiş bülbül gibi kaldı orda. Sonra teneffüs zili çaldı. Ben yine kantine gittim. Çikolata dolgulu kurabiye ve soğuk su aldım. Sonra dışarı çıkıp arka bahçeye gittim. Biraz kurabiyeden yedikten sonra birinin kolumdan beni çekmesiyle çığlık attım. Gözümü açtığımda beni çeken kişinin aptal yongi olduğunu farkettim. Beni duvara dayamıştı. Bir eliyle bağırmayım diye ağzımı tutarken diğer elinde de çekiştirdiği kolum vardı. Kolumu çok acımıştı hayvan. Öyle yakın duruyordu ki kafamızın çarpmasına ramak kalmıştı. Bana "elimi çekerim ama sakın bağırma" dedi. Elini çektiği anda onu itekledim ve ne yapıyorsun sen be salak diye bağırdım. Bana öldürücü bir bakış attı. Bakışları cidden korkutucuydu.
"Neden sırama oturdun" dedi.
Napiym be salak boş yer mi vardı diye çıkıştım.bana baktı ve üstüme yürümeye başladı.bu çocuğun amacı ne ya...ama kabul ediyorum çok tatlıydı.
Arkadan bir çıtırtı duydum ve hemen oraya baktım. Uzaktan bizi izleyen bir çocuk fotoğrafımızı çekmeye çalışıyordu
O an anladım bu okulda başıma her bok geleceğini. Yoon gi o çocuğu görünce bana iyice yaklaşmıştı. Arkadaki çocuk fotoğrafımızı çekmişti. Iıyh bu iğrenç bir duygu. Yoon gi yi ittirdim ve oradan uzaklaştım. Aptal ya elimdeki kurabiye ile su da düşmüştü.Kolumda morarmıştı.
Bu arada kısa sürede eunjin ve kim yeuna ile çok iyi arkadaş olmuştuk.
Gidip olanları eunjine anlattım. Beni ağzı açık dinliyordu resmen.
"oov senin başına belalar açar bu çocuk" diye mırıldandı ve o nun nasıl bir manyak olduğunu anlattı. Eun un anlattıklarından sonra korkmaya başlamıştım açıkçası. Çıkış saati kapının önünde beklerken yoon gi yanıma geldi.
"telefon numaranı ver" dedi. Bana emirler yağdırmasından nefret ediyordum. "Vermiyorum hadi bakalım gelde al" dedim.
"sen bilirsin bu gün arkada olan şeylerin fotolarını müdürün görmesini istiyorsan" deyip arkasını döndü ve ilerledi.
Neee hayır ya bu kadar hain olamaz... Olabilir mi? bilmiyorum,bu yüzden onu durdurmalıydım.
"bekle ya öff"deyip zoraki de olsa verdim.
Numarayı aldıktan sonra arkasına bakmadan gitti.Hemde hiçbirley demeden, göz ucuyla bile bakmadan.
Bende otele döndüm ve üzerimi değiştirip kızlarla buluşmak için bir restoranta gittim. kızlarda geldi ben biraz ramen aldım onlarda sipariş verdi. Biraz konuştuktan sonra telefonuma bildirim geldiğini farkettim.

Son bölüme ne yazacağımı bilemedim. İyi okumalar💜💜