3. Bölüm- YEMEK

10.8K 245 103
                                    

Medya: Mert

                         ~

Gördüklerim karşısında tepki veremiyodum artık B-buğra bey resmen o üç adamı vurmuştu. Kapıyı açarak arabadan indim. Kolundan tutarak.

"İyi misiniz? O-o adamları neden vurdunuz? "

"Sakın ol ben gayet iyiyim. Bu piçlere de bir şey olmayacak merak etme.  Bin arabaya geliyorum. " Dedi. Cebinden telefonunu çıkardı.

" Savaş attığım konumun oraya gel. Burdakileri temizle işimiz var." Dedi ve kapattı.

Şöför koltuğuna doğru ilerlerken kolundan tuttum.

"Yaralısınız bu şekilde kullanmanıza izin veremem. Ambulans çağıralım hastaneye gidelim bi baksınlar."

"Hayır hastaneye falan gerek yok. Ben alışkınım. " Dedi ve koltuğa oturdu. Bi yaralıya göre hiç te acı çekiyormuş gibi bi hali yoktu.

Yarım saat sonra bizim evin önünde durduk.

"Siz benim evimi nerden biliyosunuz. "

"Geçenlerde seni görmüştüm. "

"İyi de sizin buralarda ne işiniz olur ki?"

"Sen bana hesap mı soruyosun? "

" Ne haddime. Yanlış anladınız. Ben sadece merak etmiştim. Ben gitsem iyi olur. Yaranıza pansuman yaptırın.  Çok teşekkür ederim beni kurtardığınız için. İyi geceler. "

"Teşekkür etmene gerek yok. Seni o piçlere bırakamazdım. Yaralandışım için endişelenmene gerek yok. Bi pansuman yaptırırım olur biter. Alışkınım zaten. Hadi eve git artık. İyi geceler. Yarın işe gelemene gerek yok. "

" Tekrar teş-"

" Ben sana daha demin ne demiştim. Teşekkür etme. Hadi şimdi git. "

"İyi geceler." Diyip arkamı döndüm. Eve doğru ilerledim. Arkamı döndüğümde hayla ordaydı. Ne yapçağımı bilemediğim için el salladım. Biraz baktı ve gaza basıp gitti. 'Bu neydi şimdi? ' diye düşünürken abimin sesi geldi.

" NERDESİN LAN SEN BU SAATE KADAR? "

"İşteydim abi. "

"YALAN SÖYLEME LAN BANA! " Diye bağırdığında korktum.

"Abi gerçekten işteydim yemin ederim. Büyük toplantı vardı. O yüzden geç geldim. "

"KES SESİNİ YALAN SÖYLEME BANA! " Diyip tokat atmasıyla yüzüm yana savruldu. 

"A-abi yalan söylemiyorum. "

"Kes sesini bugün maaşını aldın mı? "

"H-hayır." Dediğimde ne olduğunu anlamadan yere itti beni. Karnıma tekme atmaya başladı.

"Madem öyle maaş kartını nerde? "

"Ç-çantamda." Çantamın yanına gitti karıştırdı karıştırdı kartı bulduktan sonra çıkıp gitti. Yerde öyle kalmıştım. Hareket edemiyodum. Ablamın sesiyle gözlerimi açtım. Galiba hastanedeydim. Çünkü beyaz ışıklar vardı. Ölmüş olamazdım heralde.

"Kuzum iyi misin?  Ağrın var mı?  Kim yaptı abim mi babam mı? "

"A-abim." Gözlerim dolmaya başlamıştı bile o anılar geldikçe aklıma daha kötü oluyodum.

"Ahh kuzum benim yaa. " Diye sarıldı bana.

"Bekle doktor çağırıyım."

5 dakika sonra ablam yanında doktola geldi. Doktor konuşmaya başladı.

SADİST MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin