KİLLER

Kasım

~Marinette

Gözlerimi yine Luka'nın gri yatağında açtım.

İki gecedir burada uyanmak yatağımı özlememe sebep olmuştu.

Yatakta doğrulur doğrulmaz, berbat bir baş ağrısıyla kendimi tekrar yatağa bıraktım.

"Lanet olsun! Kaç kadeh içtim ben?"

Yanımda horlayan Luka'ya kısa bir bakış atıp seslendim,

"Luka, kalk!"

Bir taraftan da onu dürtüyordum.

"Hadi, bak başım çok ağrıyor, kalk da bana o ihlamur şeyinden yap."

Luka ise arkasını dönerken uykulu bir şekilde mırıldandı,

"Adrian'la sarhoş olup, o kadar içmeyecektin hanımefendi!"

Sahi doğru ya dün akşam Adrian'la tanışmıştım.

Acaba numarası var mıydı? Luka'nın almış olduğunu düşünerek, yataktan temkinli bir şekilde kalktım.

Luka'nın telefonunu kurcalamaya başladım,karşımda duran isim numaranın Adrian'a ait olduğunu o kadar doğruluyordu ki..

"Bebek bakıcısı" diye kaydetmişti Adrian'ı ...

Yani bu durumda bebek ben mi oluyorum?

Her neyse, numarayı kendi telefonuma kaydetmem gerekiyordu, Luka'nın kıskançlık krizleriyle uğraşmak istemiyordum.

Numarayı kaydedip kahvaltı hazırlamak üzere mutfağa yöneldim.

Domatesleri doğrarken aklıma Adrian'ı aramak geldi. Bir tarafım "Ne gerek var aramaya?"derken,

Diğer tarafım da "Ara! Ara!" Diyerek tezahürat yapıyordu.

Arama tuşuna basıp telefonu açmasını beklemeye başladım.

~Adrian

Duyduğum ses gördüğüm rüyayı şekillendirirken, rüyamda duyduğum sesin gerçek olduğunu anlamam birkaç saniyemi aldı.

Uyanıp baş ağrıma lanet ederek, telefona baktım.

Bende bugün bir sıkıntı vardı çünkü  okuyamıyordum da.

Görüntünün netleşmesini bekleyip,yazıyı okudum.

"☆Marinette☆"