KİLLER

Kan

You'll never know the psychopath siting next you.

Part-2

Adrien elini uzatıp musluğu kapattı.

Ayağa kalkıp üstündeki ıslak tişörtü soydu.

Genç kız Adrien'in kaslarına göz ucuyla bakıp hemen gözlerini kaçırdı ve sesizce yutkundu.

Bu kaçamak bakış tabiki de Adrien'in gözünden kaçmamıştı. Çarpık bir gülümsemeyle eğildi ve yere fırlattığı havluyu aldı.

Marinette'yi havluya güzelce sardı. Kucaklayıp banyodan çıkardı.

Yatak odasına götürüp yatağın üstüne bıraktığında Marinette utangaç bir tavırla ona bakıyordu.

Marinette'nin yanına oturup ona pansuman yapmak üzere sorular sormaya başladı.

"Marinette, ilkyardım çantası nerede? O yaralara pansuman yapmamız gerek, kanamayı durdurmalıyız."

Kız yüzünü buruşturarak cevap verdi, pansuman fikri hoşuna gitmemişti, canı yanacaktı.

"Banyoda, dolapta olması lazım.."

"Tamam kendini yorma, hemen geliyorum."

Banyodan çantayı alıp kızın yanına geldi.

Gerekli olan her şeyi ayarladı.

Kızın o ince bileklerine baktı. Canı çok yanıyordu, bu tartışılmaz bir gerçekti, fakat elinden bir şey gelmezdi ki!

En çok da bu üzüyordu, yıpratıyordu onu.

Elinden hiçbir şey gelmemesi..

Koskoca bir hiçlik..

Gözleri iyice sulanmıştı, daha fazla düşünmeyip bu işi bir an önce halletmeliydi.

Yarayı güzelce temizleyip hava almadan, çabucak iyileşmesi için sıkıca sardı.

Kendi bileği için durum çok da iç açıcı değildi. O da en az kızınki kadar derindi, neyse ki ana damarlara denk gelip yaşamına son vermemişti.

Bunun için mutluydu. Kız da aynı işlemi oğlan için uyguladıktan sonra sıkıca sarıp açılmayacak şekilde düğüm attı.

İşlem bittiğinde Adrien kalkıp kızın alnına bir öpücük kondurdu.

Marinette de ona verebileceği en güzel tepkiyi vererek gülümsedi.

Onun gülümsemesi; hayatını sarmış ve gitgide daha çok kararmaya başlayan simsiyah bulutları yok edebilirdi.

Onun gülümsemesi;rüzgarlı bir tepenin yamacında ölümü bekleyen birine ümit olabilirdi.

Onun gülümsemesi; oğlanın kırık kalbini tamir edebilirdi.

Onun gülümsemesi;.yüzlerce çocuğun aynı anda gülümsemesi kadar sıcak ve içtendi.

Onun gülümsemesi; bu katile her şeye rağmen yaşaması gerektiğini hissettiren tek güzellikti.

Onun gülümsemesi; bu dünyayı yaşanabilir kılan tek şeydi.

Ve oğlan bu gülümseme uğruna canını seve seve verirdi.