KAR

Bölüm 12

"Se-sen kimsin?"

Sesimin titremesinin yanında telefonu elim de de zor tutuyordum.Parmak uçlarım soğumaya başlamıştı,içinin ürpermesinin yanında.

İyice gerilmiştim. Kendimi çok kötü hissediyordum şu an.

"Ben Alvina, ablam lavaboya gitmişti. Senin aradığını görünce açtım hemen."

Alvina mıymış ? Şu an içime su serpilmişti. Bir anda içime ferahlama geldi.
O kadar korkmuştum ki o birkaç saniyede .
Kurduğum kurgular,saçma sapan olaylar...
Neyse ki korktuğum gibi olmamıştı.

"Ohh..."

"Efendim?"

Kendimi toparlayıp telefondaki sese geri döndüm.
Alvina, Arya'nın bir yaş küçük kardeşiydi.
Bir iki sefer okula geldiğinde görmüştüm.

"Şey,...Öylesine aramıştım."

"Ha,tamam o zaman. Benim gitmem lazım. Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra gözüm saate kaydı. Okula geç kalacaktım.
Daha hastaneyi arayıp Tanem'in durumunu soracaktım.

Arya'nın ağzından

"Kimle konuşuyordun kız sen?" diye çemkirdim Alvina'ya .

Telefonumu bana uzatıp "hiç" dedikten sonra odamdan çıktı.

Rehberde girdim,son aramalarda Berkan vardı.
Ay,saçmalamamıştır inşallah.
Saçma sapan itiraflar ettiyse benim hakkımda...

Okulda sorarım Berkan' a diye düşünerek üzerimi giyindim. Servisin gelmesine az kalmıştı.

********

Servisten inip çevreme baktım. Önceleri hep Tanem beklerdi beni burada.
Gözlerim onu arıyordu yine.
İçim burkularak tek başıma yürüdüm okul bahçesinde.

Sınıfa geldiğimde Berkan'la Saraç arkadaydı. Çantamı bırakıp yanlarına gittim.

"Hoşgeldin." dedi Berkan.
Tebessüm ederek ona baktım.

"Berkan, doktoru arayacaktın sen. Nasılmış durumu?"

Berkan Saraç'a döndü, yere bakarak cevap verdi.

"Aynıymış, dostum. Hâlâ hafızası tam olarak yerinde değilmiş, birkaç tramva geçirmiş olabileceğini söyledi doktor. "

"O zaman çıkışta direk yanına gidelim, ziyaretçi kabul ederler belki." dememle ikisi de beni onayladı.

Teneffüste yapacak bir şey bulamamıştım.
Berkan'ların yanına da gitmek istemiyordu canım.
Boş bir sırada tek başımaydım.
Cebimden telefonumu çıkarak vakit öldürmeye karar verdim.

İlginç,bir mesaj gelmişti bana. Hem de bu saatte.

05...: Sana küçük bir sürprizim var canım arkadaşımm.

05...: Arka bahçeye gel,bekliyorum ♥♥♥

Kimdi ki bu? Tanıdıklarımın genelde numarası bende kayıtlı olurdu.
Belki de annesinden yazmıştı bilerek,sürpriz olsun diye.

Sürprizlere de bayılırım. Hatta en yakın arkadaşlarıma durup durup bana sürpriz yapmalarını söylediğim de doğrudur.

Ben: Tamamm.

yazdıktan sonra telefonumu cebime koyup yerimden kalktım.

Kapıya doğru ilerlerken Berkan da gelmişti yanıma.