Habang nakasakay kami sa kotse napapansin ko na ang dami ng puno ang nadadaanan namin para kami naliligaw dahil kanina pa kami bumabyahe
"Keth I think we are lost" lumingon ito sa akin pero saglit lang tumawa ito ng payak
"Malapit na tayo akala mo lang naliligaw tayo nakikita mo ba yung may ilaw, doon tayo pupunta"
Pagkalipas ng ilang minuto nakarating din kami sa lugar na sinasabi ni keth maganda dito nakikita kasi mula dito ang mga ilaw mula sa mga building sa ibaba napakaganda
"I used to lived here when I was a child" tumingin ako dito at mahahalata sa mga mata nito ang lungkot
"What happen? Bakit kayo umalis dito?" Gustong gusto kong malaman ang mga panahon na bata pa siya
"My mom needs medication. Dahil malayo ang hospital dito kailangan namin lumipat sa syudad"
"Maganda bang tumira dito? May naging kaibigan ka ba dito?" Naghahanda kami ng pagkain habang nakaupo sa damuhan may ilang bahay din ang nakatayo malapit sa amin
"Meron yung lalaki kanina sa convience store nakatira siya dito nung bata pa kami may naging kaibigan din akong babae si Ana"
Nakaramdam ako ng ingit or lungkot kalahati kasi sa utak ko iniisip ko na sana ako si Ana para nasaksihan ko ang mga panahon na bata pa si Keth para kung sakali hindi ko sana nakilala si Aron.
Pero may parte din sa akin na buti na lang hindi ako si Ana kasi kung nangkataon hindi na muli kami magkikita
"Natatandaan ko pa noon naglalaro kami ni Ana kasal-kasalan. I promise her to marry her in front of a tree"
May ingti sa mga labi ni Keth na tila sobrang saya niya na maalala ang mga panahon na mag kasama pa sila ni Ana
"What if one day, bigla ulit kayo magkita ni Ana do you still want to marry her?" Medyo may kirot akong naramdaman sa puso ko sa maaari niyang sabihin pero nangingibabaw ang kaba ko
"Hmm...kung maalala pa niya. Tsaka bata pa kami hindi pa namin alam kung ano yung pinagsasabi namin"
Tumingin ito sa akin at ngumiti "Do you still want to meet her?"
"Kung pagtatagpuin kami okay lang naman" binubulong ng isip ko na sana huwag na, ang puso ko naman suportado kung anong desisyon ni keth
I fake a laugh pero yung hindi niya mahahalata hindi ko kasi alam kung ano ang dapat kong isagot sa kanya
"Ikaw meron ka bang naging childhood friend?" Napaisip ako ang natatandaan ko lang kasi na childhood friend ko ay si Hannah yung ka-work ko sa coffee shop
"Ang natatandaan kong childhood friend si Hannah ka-trabaho ko"
Lumipas pa ang ilang oras ng basagin ulit ni Keth ang katahimikan
"Are you ready to open up your heart again?" Kumunot ang noo ko dito
"Open up in what circumstance? To fall in love,to help,to support?"
"To fall in love again. Kailan ka kaya magiging ready? Para alam ko kung kailan kita puwedeng ligawan" Ang huli nitong sinabi ay hindi ko na narining
"Hindi pa kaya. I'm still in the process of moving forward"
Tumingin ito sa mga mata ko na tila kaya namin makipagusap gamit ang mga mata
"If...I'm going to move forward with you, Can you be ready to move on?"
Ilang sandali pa bago ko nakuhang sumagot sa mga salitang binitawan nito
BINABASA MO ANG
The Hugotera Girl
Teen FictionPag may problema ka gusto mo ng makakausap yung bang handa makining sa mga kuwento mo Pag may dinadamdam ka gusto mong mapag-isa o kaya uminom ng alak Pag malungkot ka gusto may isang taong dadamay sayo Taong handang mag bigay ng advice sa'yo Pero...
