Medya: Cem Adrıan - Islak Kelebek
Ben Melek...
Melek Atay...
Bu benim yapbozumu birleştirme hikayem
Benim yapbozum vardı ; küçükken sürekli başından ayrılmayıp defalarca bozup defalarca birleştirdiğim. Kısacası benim yapbozum benim dünyamdı. Yüzüme gerçekleri vuran düşmanım , yapbozumun parçaları kaybolmuş bir dünya belletti. Bilmiyordu, parçaları birleştireceğimi, Kimse bilmiyordu kaybedeceklerdi, bunu kalbimin en derininden hissediyorum.
---
Yapbozumu oynadığım gibi bu da bir oyundu...Sadece bana hazırlanan, zamanı geldiğinde bozabileceğim bir oyun...
İlk başta not geldi. Sonra kalbimi yerinden oynatan telefonum çaldı. Özel numara yazıyordu ekranda meğersem ilkokul arkadaşım aramış. Benden yardım istedi. Koştum ona yardım edebilmek için. Yetişemedim. O gece bana zehir olurken onu gördüm.
Enes Kahraman...
Elinde bir silah vardı. Ona doğru koştum. Yanına geldiğimde geceme bir imza atacaktı, bunu da hissettim. Hissetmemin üzerinden henüz beş dakika bile geçmeden hislerim doğru çıktı.
Yerde, tekerleğin kenarından çıkan bir el vardı.
Sonra öğrendim ki yardım edeceğim canım arkadaşım,Naz, o elin sahibi. İşte böylece geceme imza atmakla kalmayıp ruhumu sise buladı.
Ben bu oyunu bozacaktım.
-----
SELAMM!
☆ Benim bugün doğum günüm.Bu özel günümde sizlere ilk hikayemin tanıtım bölümünü paylaşmak istedim.Diğer bölümlerde görüşmek üzere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAHIN KUYUSU
Dla nastolatkówBiliyor musunuz? Herkesin geçmişi bir yapbozdan ibaret. Önemli olan o yapbozu bir arada tutabilmek. Ben kendi yapbozumu bir arada tuttum. Şimdi bir arada tuttuğum yapbozumun parçaları İlk başta 1 parçası 2.'si...
