Zeynep*
Kerem: Sen bana aşıksın!
Diyor, beni kolumdan tutup hızlıca kendine döndürürken.
Zeynep: Ne!?
Kerem: Aşıksın işte itiraf et, hadi?
Zeynep: Hayır, değilim.
Diyorum, kolumu Kerem'den kurtarıp arkamı dönüyorum. Ve yürümeye başlıyorum.
Yeniden kolumdan tutup, beni hızlıca kendine döndürdüğünde dudaklarımızın arasında bir kaç santim mesafe kalıyor. Gözlerimiz birbirimizin dudaklarına odaklanırken, Kerem'in parfümü kokuyor burnuma. Hafifçe dudaklarımı aralayıp;
Zeynep: Değili-
Sözümü tamamlayamadan Kerem dudaklarıma kapanıyor. O anda kalbimin yerinden fırladığını hissediyorum.
Kerem, dudaklarını dudaklarımdan ayırmadan elini kalbimin üzerine bastırıyor.
Dudaklarımız ayrıldığında, kafamı kaldırıp gözlerine bakıyorum Kerem'in.
Kerem: Sen olmayabilirsin, ama kalbin bana gayet aşık!
Diyerek, sırıtıyor ve arkasını dönüp uzaklaşıyor.
https://twitter.com/Gizemliyazar4 Twitter adresimden hikayeyle ilgili gelişmeleri takip edebilirsiniz :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN BANA AŞIKSIN
RomanceÇırılçıplak bir ağacım ben, ruhum vücudum azalıyor. Günbegün tükeniyor. Hergün bir başka hücrem beni terkediyor. Ne var ki ağaçlar gibi sonsuza dek varolmayacağım, yeniden tomurcuklanacak bir ilkbahar yok artık benim için. Benden giden her ne varsa...
