SEN BANA AŞIKSIN

11. Bölüm BAĞIRMA KORKUYORUM.

Hikaye hakkında bilgi almak ve soru sormak isteyenlere; Gizemliyazar4 Twitter hesabı.

Zeynep//

Kerem: Ne? Dokunma bana mı?

Diyor, gözünden usulca süzülen bir damlaya bakıyorum. 

Kerem: Dokunma bana ha? Zeynep ödüm çıktı diyorum. Mahvoldum, ağla ağla delirdim Zeynep. Dokunma bana ne demek?!.

Korkak bakışlarımı dikiyorum üzerine Kerem'in. İkimiz de ağlıyoruz, ama sarılıp birbirimizi teselli edemiyoruz. Ben bakıyorum o bakıyor sadece bakıyoruz.

Zeynep: Kerem, o-onu öptün. Gözlerimin önünde.

Kerem: Çünkü sen sütten çıkmış ak kaşıksın!

Diyor sesinin en son şiddetiyle..Mezarlıkta yankılanıyor Kerem'in sesi. Ağlayarak geriye doğru bir adım atıyorum.

Zeynep: Bağırma korkuyorum.

Kerem: Özür dilerim ama  Sen buna gerçekten  korku mu diyorsun? Peki ben sen ordan atladığında ne kadar korktum. Bu senin yaşadığın korkuysa benim ki ne Zeynep ha? Açıkla?

Diyor, üzerime yürüyerek.

Zeynep: Ben oradan atlamadım!

Kerem: Ben o zaman halüsinasyon gördüm değil mi? Zaten ben keçileri bir güzel kaçırdım ya, böyle hayaller mayaller her bir şeyi görüyorum.

Diyor suratıma doğru hem, ağlayıp hem bağırarak.

Zeynep: Kerem, beni korkutuyorsun. Sakin ol!

Diyorum ağlamaktan içim çıkmış vaziyette!

Kerem: Özür dilerim, seni korkutmak istemiyorum ama, Zeynep beni de anla!

Zeynep: Başka bir yere gitsek. Annem ve babamın yanıında böylesine kavga etmek istemiyorum.

Kerem: Peki yürü.

Diyor. Arabaya doğru yürüyüp biniyoruz. Nereye gidiyoruz, bilmiyorum. Yol boyunca Kerem susuyor, ben susuyorum. Arabanın içinde adeta ölüm sessizliği yaşanıyor. Ne o cesaret edip kafasını bana çeviriyor ne de ben. Herkes önüne bakıyor ve susuyor.

Eve geliyoruz. Ve parkedip asansöre biniyoruz. Kapıya geldiğimizde usulca açıyorum. İkimizde içeriye ilerliyoruz. Kerem buz dolabından bir şişe içki alıyor ve balkona çıkıyor ben de arkasından.

Kerem: Nasıl kurtuldun?

Diyor sakin bir ses tonuyla.

Zeynep: Ben o uçurumdan atlamadım Kerem.

Kerem: Atlamadım ne demek Zeynepp!?

Zeynep: Kerem yine bağırıyorsun!

Diyorum gözlerim dolu dolu.

Bir süre sakinleşmek adına  susuyoruz ikimizde, o da ağlıyor bende, adeta hıçkırıklarımız konuşuyor. İçimden o kadar çok sarılmak geliyor ki ona. O ağlamasını susturmak, kafasını omzuma gömmek ve o turuncu saçlarının arasında gezdirmek ellerimi.

Zeynep: Araba tam aşağıya düşücek iken arabadan indim.

Kerem: Seni nasıl görmedim?

Zeynep: Çünkü çalılığa doğru olan kapıdan inip çalıların arkasına geçtim ve ayakkabılarımı da aşağıya fırlattım. Gideceğim buradan neden biliyor musun? Çünkü karşıma çıkıyorsun. Seniin işin bu. Öyle sağdan soldan heryerden fırlayıp hayatımın içine sıçıyorsun. Resmen bunun için programlanmışsınn!