Yüreğimdeki İki Melek

2|Geçmiş

Denizin üstünde ala bulut
yüzünde gümüş gemi
içinde sarı balık
dibinde mavi yosun
kıyıda bir çıplak adam
durmuş düşünür.

Bulut mu olsam,
gemi mi yoksa?
Balık mı olsam,
yosun mu yoksa?..
Ne o, ne o, ne o.
Deniz olunmalı, oğlum,
bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla.

Nazım Hikmet

İki yanağıma birden konulan sulu öpücüklerle uyandım. Ben en son çivrada Tahir ile tartışıyordum sanki.

Gözlerimi araladım.

"Annem uyandı annem uyandı"

Ada minik ellerimi ellerine hapsetmiş, Arda ise saçlarımı öpüyordu. Demek ki sulu öpücüklerimin sahibi oğlumdu. Onlar her 'anne' dediklerinde içimde bir şeyler kopuyordu.

Asiye ablam hemen yanıma koştu.

"Nefes kuzum iyi misun?"

"İyiyim abla biraz başım ağrıyor sadece."

"Anne"

"Buyur Ada'm"

Annemin ablama seslenişi doldu kulaklarıma. Tahir sayesinde ablamın ve abimin ismini yaşatıyordu benim miniklerim.

"Sen bir daha hasta olma tamam mı? Bizi bırakma."

Dudaklarını büzerek konuşmuştu. Arda, Ada'nın aksine daha içine kapanıp bir çocuktu çok konuşmuyor hareketleri ve bakışlarıyla anlatıyordu duygularını.

Ada'nın gözlerinden damlayan yaşı sildim. İçimden bir parça kopmuştu sanki yine. Ben nasıl söz verecektim bu güzelliğe, nasıl bırakmam diyebilirdim ki ben onlara annelik yapamayacaktım.

"Güzelim hasta değilim ki ben sadece uykusuz kalmışım ondan"

"İyi misin yani?"

"İyiyim birtanem."

Ardanın yüzümdeki ellerini öpüp yanıma yatırdığımda Ada'da diğer tarafıma yatmıştı anında. İkisininde saçlarını öptüm. Hayatımın son dakikalarında huzurun tadına bakabilmiştim.

Arda'nın "baba sende gel" demesiyle kapıya baktım. Tahir kapının pervazına yaslanmış bizi izliyordu.

"Sonra oğlum. Şimdi biraz bizi annenizle baş başa bırakabilir misiniz?"

İkizler babalarının sözlerini ikiletmeden yanağımı öpüp odadan çıktılar.

"Şimdi gelelim asıl konumuza Nefes Hanım"

Yattığım yerden doğruldum.

"Ne konusu?"

"Ben onların annesi olamam dedin bu ne demek? Ayrıca çocuklar sana böyle sevgi yüklüyken onlara yaklaşmaya korkuyor gibisin neden?"

"Yo-yok öyle bir şey ben sadece"

"Sesin titriyor Nefes! Ne saklıyorsun? Ya da bebekken yanlarında değildin diye anne gibi görmüyor musun kendini?"

"Bana bağıramazsın Tahir Kaleli! O sesine hakim ol"

"Sen kendi sesine hakim ol önce!"

"İlk sen bağırdın!"

Sakinleşmek ister gibi derin bir nefes alıp boğazını temizledi.

"Nefes bana karşı dürüst ol başka biri mi var yoksa hayatında? Bu yüzden mi istemiyorsun çocukları? Sen sen nasıl çocuklarını"