Ik was even een groep kinderen aan het helpen. Ik had hen geraakt met sneeuwballen en nu hadden ze een sneeuwballen gevecht. Ook al deed ik niet echt mee, ik had net zo veel plezier als de kinderen die het gevecht hadden. Nou je, misschien iets minder, maar ik had nog steeds plezier. Ik schrok op toen iemand op mijn schouder tikte. Ik schrok op en draaide me om, ik wees met mijn staf naar degene die achter me stond.
"Hey. Rustig ik ben het maar. Ik ben hier voor het kristal." Zei Luka, die dus achter me stond.
"Oh, sorry. Je liet me schrikken." Antwoordde ik. Ik had er geen prettig gevoel over dat ik Luka bijna had geraakt. Ze keek naar me en gaf het kristal aan me. Ik keek haar hoopvol aan, maar ze keek niet heel blj terug.
"Sorry. Ik heb niks kunnen doen. Ik snap hier ook niet veel van. Ik maak portalen met drankjes en spreuken en ik heb nog nooit een kristal gemaakt of gezien dat een portaal kon creëeren. Nou ja, ik heb deze gezien. Maar nog nooit een andere. Het spijt me echt. Ik wou dat ik wat voor je had kunnen doen. Waar gaat dit kristal eigenlijk heen?" Ik kon horen dat Luka zich best slecht voelde over het feit dat ze niks voor me had kunnen doen. Ik besloot haar vraag maar te beantwoorden.
"Het leid naar een koningkrijk dat Arendelle heet." Antwoordde ik. Ik probeerde niet tegeleurgesteld te klinken. Ik denk dat het werkte, want Luka scheen het niet te merken. Of ze wilde gewoon aardig zijn voor mij. Maar dat denk ik niet, want Luka's gezicht werd blij en ze glimlachte.
"Wat is er?" Vroeg ik nieuwsgierig.
"Arendelle hé? Ken je dan Elsa?" Vroeg Luka met iets raars in haar stem. Ik kon het niet helemaal plaatsen. Ze leek het leuk te vinden en het leek alsof ze haar blijheid moest verbergen.
"Ja. Na haar kroning ben ik een paar dagen niet bij haar langs geweest en toen deed het portaal het niet meer. Hoezo?"
"Dat is interessant." Zei Luka. Ze keek op haar horloge, zwaaide naar me en verdween. Ik was bijna net zo in de war als de eerste keer dat we elkaar ontmoet hadden. Ik vond het echt een raar meisje. Al was ze best leuk op de een of andere manier. Als een rare vriend of zo.
Ik ging verder met Guardian dingen en vond het echt niet fijn dat Luka niks had kunnen doen. De volgende twee weken probeerde ik mijn taak als Guardian te doen, maar het lukte niet echt. Ik moest steeds aan Elsa denken. Maar na die twee weken ging het al beter. Toen het uiteindelijk drie weken geleden was dat Luka terug kwam met het kistal om me te vertellen dat ze niks kon doen zag ik haar weer.
"Hey Jack." Zei ze met een opgewekte toon.
"Hoi. Is er iets of wil je gewoon lol maken of zo?" Vroeg ik aan haar.
"Ik wil altijd lol maken, maar ik heb een andere reden om hier te zijn. Ik heb namelijk een idee over de reden waarom het kristal het opeens niet meer deed."
"Waarom dan?!" Ik reageerde nogal fel. Ik wilde gewoon Elsa weer heel graag een keer zien.
"Elsa heeft het kristal zelf gemaakt. Ze maakte het onbewust omdat ze iemand nodig had die er voor haar was. En nu is er waarschijnlijk iets gebeurd waardoor ze je niet meer nodig had en heeft ze het kristal onbewust gedeactiveerd." Legde Luka uit.
"Huh?" Was het enige dat ik kon uitbrengen.
"Zij zorgde er zelf voor dat het kristal het niet meer doet. En het kristal gaat alleen maar werken als ze je weer nodig zou gaan hebben. En dat kan best gebeuren, dus je moet het kistal omde zoveel tijd gaan checken." Legde Luka verder uit. Ik wist niet zeker wat ik daar van moest vinden, maar het was een begin toch?
Luka keek op haar horloge en ging er vandoor. Maar niet voordat ze me een knuffel had gegeven. Het overviel me een beetje, maar het voelde toch fijn. Ik hield wel een beetje van knuffels.
De volgende paar weken probeerde ik het kristal elke dag, totdat hij het weer deed na twee maanden.
Jeej, weer een hoofdstuk. *hoopt dat het niet een klein k hoofdstukje is* Maar nu gaat het echte verhaal beginnen. Met de anderen en Pitch en liefde. Niet zo veel liefde, maar wel een beetje. Ik hoop dus dat het verhaal interesanter gaat worden en dat ik dan stemmen en volgers krijg. Ach ja. Ook al krijg ik die niet, ik ga dit verhaal wel af maken. Er was een keer iemand die dat niet deed..... Ik draaf af. Anyway. Tot de volgdende update.
