To moje życie, to moja zasada! [CAŁA]

#21 Druga czesc niespodzianki

Wróciłam do domu, już aż tak bardzo nie cieszyły mnie moje urodziny, chciałam się zamknąć sama w pokoju i zasnąć.

-Cześć kochanie, czy dzisiajesza kolacja nadal aktualna?-zapytał Dawid uśmiechając się do mnie, moja twarz nie była ani bardzo smutna, ani wesoła, była neutralna
-Nie-powiedziałam trzaskając drzwiami od naszej sypialni
-Ale co się stało?-powiedział otwierając drzwi i widząc ze leze na łóżku
-Kuba ma raka płuc...-powiedziałam łapiąc Dawida za lewa rękę
-Jeny, tak mi przykro, jednak pamiętaj, jak cię skrzywdził... rozumiem ze się o niego martwisz, ale jednak, to tylko nawet nie przyjaciel nasz-powiedział próbując mnie pocieszać
-Niby nie, ale...-powiedziałam niedokończając

Kolacja:
-Jednak przygotowałeś kolacje?-powiedziałam przytulając go od tylu
-Sushi i wino madame-powiedział uśmiechając się i całując mnie raz w usta
-Dziekuje-powiedziałam siadając na przeciwko chłopaka

Zjedliśmy sushi, przyszli znajomi i rodzina nasza.
-Teraz dalsza cześć niespodzianki-powiedział Dawid klękając przy wszystkich -Czy wyjdziesz za mnie?-powiedział, moje serce biło szybciej, nie chciałam w tym momencie, nie ten moment jeszcze jak Kuba napisał, ze nadal mnie kocha.

Nie odpowiedziałam nic, szybko ubrałam się i wybiegłam z domu. Wsiadłam w auto i postanowiłam pojechać do Jakuba, szczerze? Nawet nie wiem po co, nie czułam już nic do niego, ale był dla mnie ważna osoba, Dawida nie chciałam zranić, jednak myśle, ze to nie ten moment.