Pokemon, de reis door Kanto!

Afscheid

"Aww, Hoe ga ik het doen, wie ga ik gebruiken, wat moet ik doen, wat voor soort Pokémkons waren daar ook alweer daar, lucht Types toch? Welke Pokémons heb ik nu, aaaah!!! Daniël luister je wel!?" Hoorde ik opeens, "wat is hier aan de hand?" Vroeg ik. "James was al heel lang aan het schreeuwen terwijl het nu half 6 is," hoorde ik opeens Angel zeggen bij de deur, "stress, klinkt logisch..." zei ik maar. "misschien is het wel weer tijd om te bellen..." zei ik, "bellen? Waarom?" Vroeg Angel dringend, "dat zie je wel zo!" Antwoordde ik terug en ik liep naar de computer "ik hoop dat de nachtmerrie dag voorbij is..." zei ik zachtjes tegen mezelf, ik deed de computer aan en probeerde de Proffessor te bereiken. "Ben je al wakker?" Vroeg ik voor de zekerheid, "ja perfect! Ik heb de super speciale shiny Dratini onderzocht!" Zei de Proffessor met vreugde, "shiny Drati..." hoorde ik Angel zeggen. "Ja, stil..." zei ik maar, en waardoor kreeg ik die droom die half ook echt was? "Zag je ook 1 andere Pokémon?" Kwam de Proffessor weer terug, "nu je het zecht wel! Het was een soort van rare donkere Pokémon waar van de mortieven overal een beetje het zelfde waren, volgensmij blauwe ogen, en een soort van rode ring om zich heen!" Zei ik en ik bleef verder denken in mijn hoofd. "Hmm, het kan wel een Pokémon uit een andere regio zijn, maar misschien heb je het wel zelf bedacht" zei Proffessor Oak, maar ik dacht toen na, hoe had ik dan die Dartini gekregen? Was het een nachtmerrie? Mijn hoofd zat maar vol met vragen, want als de Pokémon die ik zag een zelfbedachte Pokémon was, kwam er niks uit de mysterie! "Ik zal er meer van onderzoek en vragen aan de andere regio's of ze die Pokémon kennen, deze Shiny Dratini zal je tenminste terug krijgen!" Zei hij en hij zette m'n Ultra Ball in de transporter en hij kwam bij mij terecht. "WoW fantastisch! Laat de Dratini is zien!" Zei Angel met vreugde, ik gooide mijn Ultra Ball en de glinsterende roze Shiny Dratini kwam eruit, "hij is zo prachtig! May zou hem vast willen hebben!" Zei ze, "oh maar dat gaat nooit gebeuren!" Zei ik en hield de Dratini goed vast. James kwam op een idee, "zullen we feest vieren?", "k!" Zei ik maar en we pakten alles wat we lekker vonden, keken een film en voelden ons helemaal weer vrij! "Hoe laat is het?" Vroeg ik, "tijd om naar buiten te gaan en Lilly wakker te maken..." zei Angel maar en ze liep naar haar kamer met Lilly, ze maakte haar wakker en ze liepen ergens naar toe  ik ging tenminste opzoek naar May om te kijken met het inschrijven, terwijl James nog ging trainen gingen wij op weg.

POV Angel

-------

"Lilly word wakker!" Zei ik gelijk toen ik de kamer binnen kwam, "je bent wel laat!" Hoorde ik haar hard zeggen, "of jij ben vroeger dan normaal en van je zelf opgestaan!" Zei ik maar, wat ik zei op de cruise deed ze dus ook, normaal doet ze nog kinderachtig en laat ze de andere alles voor haar te doen. "Kom je? Vroeg ik nog, "ja, ja heb je geen geduld ofzo?" Antwoordde ze en we bereidde zich voor, we liepen naar buiten en we besloten daar om naar de meer te gaan waar we gister waren. "We bleven er even tijdje en ik zocht naar een goeie Pokémon, tot ik eens Brendan zag, "ik wist niet dat ik je hier zal vinden" zei ik toen hij mij precies niet zag. "Haii Brendan" zei Lilly toevallig nog droog, "hoi" zei hij maar terug, "wat doe jij hier eiegnlijk?" Vroeg ik weer rustig aan hem, "gwoon chillen" zei hij droog terwijl hij nog lang zat te denken. Ik zag Brendan kijken naar een roze Pokémon en ik zocht ook naar een nieuwe, eigenlijk raar dat we nog niet weten welke Pokémons we hadden, maar toch bleef ik zoeken. Ik keek rond opzoek naar een water Pokémon, "pol..." Hoorde ik, ik keek rond en pakte alvast mijn Pokédex, "poliwag, een waterpokémon, hij houd niet echt van lopen, maar door zijn staart kan hij goed zwemmen. Het komt voor in Viridian City en de rondjes op zijn buik zijn slechts zijn organen, men zecht dat ze de richting opgaan van de evenaar." Antwoorde de Pokédex, "wacht wat? Je zei zonet dat ie uit Viridian City komt maar we zitten in Vermilion City!" Zei ik en vond het maar raar, "misschien komt het omdat deze Poliwag van een trainer is, maar erg gewond is" zei de Pokédex zonder gevoelens... "hé poliwag wees niet zo zwak ga nou evolueren!" Hoorde ik een jongentje van ongeveer 12, en schopte keihard tegen de Poliwag "pol, poli!" Hoorde ik het schreeuwen, "stop! Zo hoor je niet tegen je Pokémons om te gaan!" Zei ik verdedigend tegen hem, "ja ze heeft gelijk!" Ging m'n zusje me aanmoedigen, "wat kan ik er aan doen dat hij niet evolueerd! Hier ik hoef hem niet meer!" Zei hij boos en hij gooide de Pokéball naar me, de Poliwag werd al weer blijer maar hij had erg veel pijn, "keer terug!" Zei ik maar en ik renden zo snel mogelijk naar de Pokémoncenter waar de Poliwag opgeknapt zal moeten worden. Snel renden ik terug en zag Brendan, "wil je vechten?" Hoorde ik Brendan gelijk wild, "stop! Je ziet toch dat hij niet wilt vechten" zei ik als een moeite tegen hem en dacht even aan de Poliwag. "Ja srry Slowpoke" "slooooooow" klonk hij toen. Misschien kon het hem niks schelen. De blijkbaar soortvan Alolan Vulpix probeerde te comuniceren met slowpoke maar hij reageerden heel erg traag, wat ze zeiden wist ik niet. Brendan stapten naar voren en gelijk ging hij struikelen over Vulpix, en er kwam een Pokéball uit zijn zak, ik kon me ogen niet geloven en kon niet inhouden van het lachen en ik en Lilly lachten hem dus keihard uit. "Gaat het?" Was z'n eerste reactie tegen Vulpix. Hij vroeg van alles tegen Vulpix, terwijl hij Vulpix niet kon verstaan... toen keken we naar de Pokéball, "wacht wat? Hij schudde!" Zei ik en we keken er naar, "euh, ik denk dat je zojuist die slowpoke hebt gevangen..." zei ik er achter en we schrokken. "Hoe is dit gebeurd?" Vroeg hij erg kwaad, "toen je Pokéball viel kruipte Slowpoke er zelf in..." zei Lilly en giechelde. "Dat meen je niet!" Hoorde ik Brendan boos zeggen, eigenlijk waarom zou die boos zijn om een gratis Pokémon? Vulpix was tenminste blij, "wat ga je doen?" Vroeg Lilly nog. "Ik heb hem niet nodig hij is gewoon zwak!" Zei hij boos en hij wou hem los laten, ik sloeg keihard op zijn achterhoofd zo dat hij dat niet kon doen, "dat ga je echt niet doen! Die Pokémon wou in jou team en je kan hem niet zomaar in de steek laten!" Zei ik weer als een 'volwassen iemand'. "Ok dan, welkom in het team..." zei Brenda tegen Slowpoke Pokéball en zuchte, "mooi zullen we nu beginnen met de training?" Vroeg ik nog.