ညေမွာင္ေမွာင္ထဲမွာ..
ထူးျခားတဲ့မိုးထိေတာင္ႀကီးက တိမ္ေတြထဲကို
ထိုးတက္ေနတဲ့ေက်ာက္တိုင္ႀကီးလို
မားမားမတ္မတ္႐ွိေနပါတယ္။ေတာင္ရဲ႕ေအာက္ေျခမွာ နီယန္က ေတာင္ႀကီး
ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္လႈပ္႐ွားစြာနဲ႔ အသက္ရႈသံ
ေတာင္ျပင္းထန္ေနပါတယ္။"လင္းရႈ..သမီးသြားႏွင့္ေတာ့.."
လီဖန္းက ေျပာလိုက္တယ္။ဂ်ီအန္လင္းရႈက နီယန္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္
တယ္။ၿပီးေတာ့ စိတ္ရႈပ္သြားတဲ့ပံုစံနဲ႔ ေမးလိုက္
တယ္။
"သူကေရာ.."လီဖန္းက ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
"ဆရာက သူ႔ကို ေတာင္အေနာက္ကို
ခ်က္ခ်င္းလိုက္ပို႔ေပးလိုက္ဖို႔ ဦးေလးကို
မွာထားတယ္။.."ဂ်ီအန္လင္းရႈကျပန္ေမးလိုက္တယ္။
"တကယ္ပဲလား.."လီဖန္းက ခါးသီးစြာရယ္လိုက္တယ္။
"သူ ဦးေလးကို စေနာက္ပါေစလို႔ ေမ်ွာ္လင့္
ခဲ့တာ။
အား..ဒီလိုမ်ိဳး ဆရာတူဦးေလးငယ္ငယ္ေလးကိုရတယ္ဆိုတာ ဦးေလးကိုလဲ ေတာ္ေတာ္
စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတာပဲ။..""နင္တကယ္ကံေကာင္းတယ္။.."
ဂ်ီအန္လင္းရႈက နီယန္ကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္
တယ္။ျပီးေတာ႔ စိတ္ညစ္တဲ့ေလသံနဲ႔ သူမကဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
"သမီးဂ႐ုမစိုက္ဘူး။သမီးသူ႔ကို
ဆရာတူဦးေလးလို႔ မေခၚႏိုင္ဘူး။သူနဲ႔သမီးက
အသက္အတူတူပဲကို။.."ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူမက က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး႐ွည္လ်ားတဲ့ လမ္းအတိုင္း မိုးထိေတာင္ေပၚကို
တက္သြားပါတယ္။နီယန္က စိတ္ရႈပ္စြာနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။
"ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ဦးေလးလီ..""မင္းငါ့ကို ဦးေလးလီလို႔ ဒီေန႔ ေခၚလို႔ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္ကစၿပီး ငါကမင္းရဲ႕
ဆရာတူ တူေလး ျဖစ္သြားၿပီ.."
လီဖန္းရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ အကူအညီကင္းမဲ့သလို
ျဖစ္သြားၿပီး သူကို အေသးစိတ္ထပ္မ႐ွင္းျပ
ေတာ့ပါဘူး။အဲဒီအစားသူကေျပာလိုက္ပါ
တယ္။
"ေတာင္အေနာက္ကို သြားၾကစို႔.."
BẠN ĐANG ĐỌC
LORD OF ALL REALMS (ေလာကအားလံုးရဲ႕သခင္)
Tiểu thuyết Lịch sửဘာသာျပန္၀တၳဳပါ။ ဟိုးအရင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားတုန္းက ေကာင္းကင္ဘံုကို ကူညီေပးတဲ့ ဝိဥာဥ္ႀကီးေတြ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္။သူတို႔မွာ ၾကယ္ေတြကဲ့သို႔ ႀကီးမားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေတြ႐ွိၿပီး စၾကာဝဠာ တစ္ခုကေန တစ္ခုကိုေတာင္ ပ်ံသန္းသြားလာႏိုင္ၾကတယ္။သူတို႔ရဲ...