Lavinia | texting

1.1

Bilinmeyen Numara

sensizliktekayipbiri: rüzgarın esişine gülen sen
(Mesajınız gönderilmedi)

sensizliktekayipbiri: bana bir tebessüm bile etmedin
(Mesajınız gönderilmedi)

*

Koskoca bir hafta, kısa süreli mesajlaşmamıza o kadar çok alışmıştım ki, elim sürekli telefona gitti.

Ona mesaj atmak istedim, binlerce kelime yazdım ve sildim. Gönderemedim, göndermedim.

Keşke onunla konuştuğum o günleri kitaplarımın arasına koyup saklayabilseydim.

Tavanımda bulunan, o yüzlerce resmi, güzel gülüşü ve parlayan gözleri... Her şeyiyle özlemiştim onu belki de kendimden bile çok özlemiştim.

Ben sadece beni sevsin istemiştim...

Sevmemişti, sevmek zorunda da değildi. Kalbimde ne yapsada güzeldi. Bahar getirirdi bana gülüşü.

'Güldü' ve başladı hikayemiz...

İçinde 'biz' diye bir şeyin olmadığı, sadece ona ait bir kaç mektubun resimlerinin, kokusunun ve benim hikayemdi bu.

Her gün onsuz geçen günlerin birer mektubunu yazıyordum. Bir papatya yaprağı kopartıp kavanozumun içine atıyordum.

Bir anlamı vardı ya.

Çok sık olmasa da arada onu görüyordum, Samet'in yanında... Birbirlerini tamamliyorlardı. Güzellerdi.

Sahi içinde onun olduğu hiçbir şey çirkin gelmezdi bana.

Arada annemle konuşuyoruz, bana 'sevmenin büyük bir erdem' olduğunu söylüyordu. 'Güzel adamlar güzel severlermiş' ona göre ve ben 'Güzel bir adammışım'.

Sen en güzel sensin anne, senden sonra Lavinia, ve yine o, sonra yine o... Annemden sonra hep o...

Ama gerçek şuydu ki, hayalimizde ki insanın hayal ettiği kişi değiliz.

♡

Bölüm Sonu ♡

Sohbet edelim biraz? Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

Bölüm hakkında ki düşünceniz nedir?

Multiphoto: Bilinmeyen'in yazı yazdığı sahneden*

Multivideo: Sam Smith ; Stay With Me