Beklediğim Sendin-Düzenleniyor-

10.Bölüm-Beceremedim

Yeni bölüm geldii :) Çok geç yazdım biliyorum üzgünüm ama aklıma fikir gelmedi.. Bu arada kapak resmini değiştirdim.. Nasıl olmuş ?

Etraftan boğuk boğuk sesler geliyordu. Vücudum hem yanıyor hem de donuyordu. Bir anda boğazımda biriken suyu çıkardım. Derince nefes almaya çalıştım. Ama sanki hiç hava yoktu. Bir kez daha nefes almaya çalıştım. Sönük bir hava ciğerlerime ulaştığında, tekrar öksürerek suyu çıkardım. Ağzımda iğrenç tat bırakıyordu

. Bir dakika ben hala yaşıyor muydum? Allah kahretsin! Beni kurtaranı görmek için gözlerimi açtım. Canberk bana bakıyordu. Biraz daha nefes aldım ve konuşmaya çalıştım.

"Beni sen mi kurtardın?" kumların üzerinde yatıyordum. Lanet olsun ölmeyi bile başaramıyordum. "Evet" dedi böbürlenen sesiyle. "Ne diye kurtarıyorsun beni aptal!" diyerek doğruldum

. "Boğuluyordun! Kurtarmasa mıydım?!" azda olsa kendime gelmiştim. "Kurtarmasaydın! Ölmek istiyordum ve sen her şeyi batırdın!" bir an duraksadı. "Ne? Neden?" "Yaşadığım hayatı,-tabi bu hayatsa- yaşasaydın aynısını yapardın!" dişlerini sıktığı belliydi. "Yapmazdım! Bu zamana kadar yapmadım, dayandım. Benim ailemi gözümün önünde öldürdüler! Ve..." cümlesini tamamlamadı. "Ve?" bir şey vardı. Ama ne? Cevap vermedi.

"Bende acı çekiyorum" dedim boğuk bir sesle "Aldığım her nefeste, geçen her bir günde... Yaşadığım her saniye. Sadece acı" derince bir soluk aldım "Anne ve babamı yıllarca bir trafik kazası kurbanı sandım. Ama meğerse onları öldürmüşler. Teyzem... O yalan söylemiş. Ve Tuğçe... o birinin elinde ve o kişi bana zorla bir şeyler yaptırıyor. Tıpkı senin gibi, Sadistlerin önüne atılmış bir yem gibiyim. Herkes keyfince kullanıyor beni" "kim bu kişi?" "Senin gibi biri işte bilmesen de olur" sustuk.

Hala sırılsıklamdım ve üşüyordum. "Canberk üşüyorum" elimden tutarak kaldırdı. Arabaya doğru ilerledik. Bagajdan ince bir battaniyeyi üstüme geçirdi. Arabaya bindik. "Nasıl oldu da beni gördün ve kurtardın?" "şöyle oldu güzelim, Seni takip ediyordum ve senin aptal gibi kıyafetlerinle denize giriyordun. Şu t-shirt 'ün kilometrelerce öteden bile belli olabilir. Daha sonra ise iyice suyun altına gömüldün. Bende hızla arkandan geldim ve seni kurtardım"

xxxx

Yağmurların evini tarif ettikten sonra "bir daha böyle bisi olursa kurtarma " dedim ciddi bir davranışla. Cevap vermedi. Yol boyunca bir daha konuşmadık. Yagmurlara gelince hiç bir sey demeden indim. İçeri girene kadar bekledi. Yağmur "Mira hergün nasıl eve sırılsıklam gelmeyi başarıyorsun ?"

Cevap vermeden hemen odaya girip üstümü degistirdim. Odadan çıktıktan sonra Yağmur birden karşıma çıktı. "Gel oturalım " diyerek kolumdan çekiştirdi. "Ne var ? " diye halsizce söyledim. "Hadi ama Mira anlat noldu ?" "Bisey olamadı." "Niye ıslaksın?" "Şeyy , hani arabayla beni getiren varya" "Evet " dedi heycanlı bir şekilde. "O arabasıyla geçerken yer ıslakmısta , üzerime geldi butun su ondan yani " "bu kadar mı ?" Evet anlamında kafamı salladım.

Akşam yemeğini yerken telefonuma bir mesaj geldi. Önemsemeden yemeğimi yemeye devam ettim. Serpil teyze sessiz ve yavaş bir şekilde "Mira kızım , istersen bak ?" dedi. Serpil teyzeye gülümsedikten sonra masadan kalkıp komidinin üstünde duran telefonuma yöneldim .Kimden geldiğine baktığımda 'Okan'! diye mırıldandım.Mesajı açtığımda şok oldum. Tuğçenin sandelyenin üstünde bağlı bir şekilde mahvolduğunu gördüm.Gözyaşlarıma hakim kalamadım. Dizlerimin üstüne çöktüm ve sessizce ağlamaya başladım. Yağmurun "Mira canım nerdesin ?" diye bağırışıyla ayağa kalkarak gözyaşlarımı sildim.

Yemeği yedikten sonra masayı toplarken zil çaldı. Kalbim hızla atmaya başladı. "Ben bakarım" diye atıldım. Kapıya doğru hızlıca gittim. Derin bir nefes alıp kapıyı açtım.