JEMA's POV
Nandito ako sa ospital at ito ang ikalawang araw kong maghihintay sa paggising ni Jem at kasama ko si Mika and Ara.
"24 hours left for Ms. Wong. If she's still asleep tomorrow, 10:15 am, I'm sorry, but she's dead."
Napaluha nalang ako, wala akong alisan sa opsital, walang ligo, walang tulog kakaasa na baka magising siya.
"Thank you, Dra. Hanes."
"Bab, gising ka na.. Nandito na si Jema bab.. Si beautiful h-haha nahihirapan na akong makita kang ganyan deanna.. gising ka na please.. gumising ka na..."
"You should sleep muna, Jem."
"Hintayin ko na si Deanna, Mika. Baka magising siya hindi niya agad ako makita.."
"Take a nap, Jem. Lalim na ng eyebags mo."
"Ah, btw, Mika and Ara. Thank you sa lahat ng nagawa niyo para kay Deanna lalo ka na, Mika. Salamat kasi nandiyan ka nung mga panahong wala ako. You saved Deanna's life. I owe it all up to you."
"Bawi na ako kay Deanna ah? Hahaha thank you, Jem. For not giving up on her."
"How about you and Ara? Haha you should get back together!"
"H-haha uy J-jem wala na kami.."
Namula sila parehas and that made me smile, sana ganun na ulit tayo kasaya Deanna kaya please gumising ka na...
Ilang oras pa akong naghintay...
20 hours left
Still no sign
15 hours left
10 hours left
Still no sign
5 hours left
Still no sign
1 hour left...
Still no sign
"It's 9 am, still no sign. Within 30 minutes po pag di pa siya nagising, we'll cover her body na po."
"24 hours yung b-binigay samin Miss. I don't care what your profession is, mapa nurse ka man o hindi wala kang karapatan pigilan ang buhay nito sa oras na gusto niyo lang"
"I'm sorry po M-Ma'am.."
"Get out!!"
Wala akong nagawa kundi umiyak..
Tiningnan ko ang orasan..
9:50 am..
"15 minutes left. It's impossible, Ms. Galanza. Let the nurse cover up her body."
"NO! NO! 15 minutes, I'll make it count, just please.. please give me more time..please.. kaunting oras lang. Let me just bid my goodbyes.."
"The longer you do that, the harder will it get. Please, Nurse cover up her body na."
"PLEASE! J-just give me one last moment.. One last time to say what I want to say.. P-please.."
Ang dami ko ng luha na naibuhos, at lahat ng yon ay hindi nawala habang nakatingin ako sakanya.
Is it really a goodbye, Deanna?
PROLOUGE PART 👇Hi bab? Kamusta ka na?
Matagal tagal na rin kitang hindi nararamdaman..Babalik ka pa ba? Balik ka na oh, kulang na kulang ako pag wala ka. Nanaginip pa rin ba ako? Kasi gusto ko na magising. Miss na miss na kita, sana hindi nangyari yun noh? Sana may choice tayo, pero ikaw pa rin. Kahit anong mangyari, ikaw lang.Wala pa rin nangyayari kaya naman tinanggap ko na... bibitawan ko na siya matapos kong sabihin ang salita na matagal ko ng gusto ulit sabihin sakanya...
"I love you, Deanna. You'll always be my happiness, thank you for making my life colorful. You may now rest, bab. I love you, sobra sobra kitang mahal."
"2 minutes left, cover up her body."
Bibitaw na sana ako...
Nang maramdaman kong humigpit ang kapit ng kamay niya..
"DOC PATIENT RESPONDING!!"
Nabuhayan ako, patuloy ang pag agos ng mga luha ko habang nakatingin sakanya.
"She'll be okay, Jem. Trust me.
"DOC SHE'S ALIVE DOC!"
Pumikit ako at nakiramdam sa paligid dahil hindi ko kakayaning makita yung gagawin nila kay Deanna.
Patuloy ang pag agos ng luha ko habang pinapakinggan ko ang nangyayari sa paligid..
Hindi ko na kinakaya..
"CHECK SIGNS!"
"CHECK PULSE!"
"ANY RESPONSE!?"
"REVIVE!"
"CLEAR!!!"
Tumahimik ang paligid.. Kinakabahan ako.
Ayokong mumulat, ayokong malaman yung mangyayari....
YOU ARE READING
TOTGA
Fanfiction10:05 am. Please stop the time. Please let her live. I am the reason for her to live.. Please wake up, before 10:05 ends... I love you still, I always will.