Μικρές Ιστορίες Μ.Σ

ΦΙΛΙΆ ΧΑΜΈΝΑ (μέρος α')

Σε αυτήν την ιστορία θα γράψω για ένα ζευγάρι με την δική μου οπτική γωνιά γιατί είναι άπλα ένας γλυκός τρόπος που έχει γέλιο άλλα και δάκρυα, περισσότερο σε αυτήν την ιστορία θα ήθελα να γράψω για εμάς της γυναίκες που όλα τα μεγαλοποιούμαι άλλα δεν ξέρω αν θα έχω αυτό το αποτέλεσα που θέλω άλλα θα προσπαθήσω και ότι βγει.

Καλό διάβασμα να έχετε και σε αυτήν την ιστορία άλλα και στης άλλες ιστορίες μου.

✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒

*Όλο περίεργα πράγματα γίνετε εδώ* είπα λέγοντας για αυτό τον μηνά που ήρθε ένας νέος μαθητής που όλες η κοπέλες τρελαίνονταν από μόνο και από το βλέμμα του.

*Γιατί το λες αυτό ρε Ασημένια*

*Δεν είδες εκείνο τον βλάκα νομίζει πως κάποιος είναι* λέω νευρικά ενώ βλέπω με την άκρη του μάτι μου αυτός με ένα τσούρμο από κοπέλες γύρο του.

*Δεν το νομίζω, σε ενδιαφέρει*λέει με κάποιο νόημα στην τελευταια της λέξη ενώ με κοίτα κάπως με τα μάτια της.

*Όχι φυσικά άπλα με ενοχλεί* και το είπα αυτό που ένοιωθα.

*Πάντως πολύ όμορφος είναι*λέει με αναστεναγμό και αυτό με ενόχλησε και δεν ξέρω τι με έπιασε.

*Οοο έχω βαρεθεί αυτό Όχι και εσύ ρε Αλίνα* και πήρα την τσάντα μου από το θρανίο και βγήκα έξω από την αίθουσα άλλα έπεσα άπονο σε καποιον και εκείνη την ώρα θα ήταν να έπεφτα άλλα με κράτησε μέσα στα χεριά του και όταν είδα ποιος ήταν το πρόσωπο μου κοκκίνισε από τον θύμο, γιατί ήταν εκείνος που όλες η κοπέλες έλιωναν όταν τον έβλεπαν, απομακρύνθηκα από κοντά του τον χαστούκισα και έφυγα τρέχοντας στο αυτοκίνητο έβαλα μπρος και πήγα στο διαμέρισμα μου κάθισα το καναπέ και έσπερνα ανάσες για να ηρεμήσω καλύτερα να έπεφτα πάρα να με επαιρνε στην αγκαλιά του η σκέψη μου ήταν πολύ στρατηγική γιατί επρεπε να είμαι δυνατή για να μπορέσω να τελειώσω και να πάω στο σπίτι μου να ανοίξω το γραφείο που ονειρευόμουν άλλα ο ύπνος μου ήταν πολύ χάλια όνειρα που δεν επρεπε να υπάρχουν. Αυτούς τούς τρεις μήνες δούλευα ασταμάτητα και στην σχολή άλλα και στην εταιρία που έκανα την πρακτική μου για χώρους διακόσμησης εξωτερικούς άλλα και εσωτερικού και έχω φτάσει στο τελευταίο μηνά και το τέλος από όλα αυτά εδώ άλλα δεν ξέρω την θα μου έλειπε άλλα τα σχεδία μου αυτά είναι και δεν αλλάζουν εύκολα, δεν μου έλειπαν όλα εκείνα που είχα και ο καιρός είχε τελικά περάσει και η γιορτές ήταν πολύ ωραίες στιγμές με την οικογένεια μου που θα ήθελα να είμαι μαζί τους άλλα θα έπρεπε να ανοίξω τα φτερά μου και εγώ με τον δικό μου τρόπο.