Μικρές Ιστορίες Μ.Σ

Έρως Θανατοφάγος ♡

...20 χρόνια
πέρασανε από τον πόλεμο όλοι είχαν πια συνέχεις της ζωές τους και εγώ εδώ πίσω από ένα γραφείο, σήμερα όλοι θα ήταν στο τρένο 9¾ για να αποχαιρέτησουν τα παιδιά του η Ερμιόνη την Ροουζ, ο Χάρι τον Άλουπς μαζί με το Jemas που ηταν ο δευτερος χρόνος του και εκείνος τον Σκορπιούς μέσα στη σκέψης μου δεν κατάλαβα ότι πέρασε η ώρα όταν ένα χέρι με άγγιξε.
"Εδώ είσαι ακόμα"
"Με συγχωρείτε κυρία Γκρέιντζερ"
"Ερμιόνη καλή μου Δίλια"
"Πως ήταν ήρεμα τα πράματα"
"Η κόρη μου είχε είδη τον πρώτο καβγά"
"Καβγά γιατί"
"Με πιο νομίζει με τον γιο του Μαρφόι"
"Αλήθεια"
"Ναι το καημένο το παιδί με ένα τέτοιο πάτερα σαν αυτον χωρίς μητέρα"
"Χωρίς μητέρα τι πάθει Αστόρια"
"Ο βλέπω ότι μαθες ποια είναι η γυναίκα του ή ποια ήταν πέθανε στη γέννα και εγώ το άκουσα σήμερα από κάπους από κει αλλά δεν έδωσα και πολύ σημανσία" δεν το περίμενα αυτό που άκουσα.
"Από όσο ξέρω είναι και καθηγητής σε φίλτρων στο hogwarts ήταν πάντα πάρα πολύ καλός στα φίλτρα"
"Ναι θυμάμαι ήταν αρκετά καλός χαίρομαι για τη θέση που πήρε θα ξεχάσει το χαμό του" λέει και μπαίνει στο γραφείο της.

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα τον βλέπω να προχωράει στο διάδρομο γυρίζει προς απέναντί μου όταν κάποιος που είχε φωνάξει θέλει να του πει κάτι στέκονται απέναντί μου πολλά δευτερόλεπτα το έβλεπα με την άκρη του ματιού μου όπως κάθε άλλη φορά που αν τύχαινε να τον δω με αυτά τα οικία μαύρα ρούχα σήμερα φορούσε και καπαρτίνα είχε λίγη ψύχρα και αυτη η χαμηλή αλογουρά ήταν τόσο ταιριάστι πάνω του για μια στιγμή το βλέμμα του ήταν πάνω μου αλλά αυτό ήταν μόνο για μια στιγμή και ίσως να ήταν η φαντασία μου δεν θα γυρνούσε πότε να κοιτάξει μία Μαγκλογεννμένη.

Ντράκο

Σήμερα αποχαιρέτησα το μοναχογιo μου.
" Αχ Αστόρια θα τον καμαρώνες" λέω σιγανά αλλά εκεί που δεν το περίμενα ξεκίνησε και ο καβγάς του, του είχα πει να μείνει μακριά από τους weselin και Πότερ αλλά αυτός άλλα έβαλες στο μυαλό του όταν είδε της κόκκινες μπούκλες της, το μόνο που του είπα πριν φύγουμε από το σπίτι και πριν παμε στο τρένο ότι πάνω από όλα να είναι ο εαυτός του και ό,τι αποφασίσει ο ίδιος εγώ θα είναι πάντα κοντά του.

Σήμερα είχα κάτι δουλειές στο υπουργείο μαγείας και κατέβηκα κάτω στο δρόμο για να φτάσω στο γραφείο του υπουργού με σταμάτησε μία φωνή στο άκουσμά της σταμάτησα απέναντι της, ήταν αυτή από τότε από την έφερε η Ερμιόνη στο γραφείο της για βοηθός της, μέσα μου κάτι άλλαξε οταν την βλέπω θυμάμαι πολλά αλλά ήταν αδύνατο να αλλάξω τις αρχές της οικογένεια μου το καθαρό αίμα και μετα απο ολα όσα ειχα πέραση δεν θα έβαζα σε κανέναν αλλο σε κίνδυνο ηταν λάθος που ξανα σκέφτομαι εκείνη.