Μικρές Ιστορίες Μ.Σ

ΦΙΛΙΆ ΧΑΜΈΝΑ (μέρος γ')

Με της οδηγίες της Ισμήνης έφτασα στο δάσος που μου είπε, σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη και κατέβασα τα πράγματα μου. Εκεί φαινόταν ενα μονοπάτι και έτσι το ακολούθησα σερνόταν την βαλίτσα μου μαζί, περπατούσα ώρες και άρχισε να βραδιάζει και να μαζεύονται σύννεφα στον ουρανό.

Μέσα στο σκοτάδι περπατούσα πια, είχα αρχίσει να ανησυχώ όσο πιο μέσα πήγαινα δεν έβλεπα τίποτα σχεδόν μέχρι που διέκρινα ένα ενα πολυ αδύναμο φως να τρεμοπεζει στο βάθος που έβλεπα, έτσι με γοργά βήματα πήγαινα προς τα εκεί γιατί άκουγα αστραπές.

Έφτασα και τελικά ηταν το σπιτάκι που μου έλεγε χτύπησα την πόρτα αλλα ήταν ανοιχτή και έτσι μπήκα μέσα και προχώρησα στο εσωτερικό του φώναξα αλλα δεν άκουσα κάτι περνώντας πιο μέσα άκουσα κάποιον να βήχει και ακολούθησα τον θόρυβο μπαίνοντας σε ενα δωμάτιο και κάποιος ηταν μέσα στο κρεβάτι πηγαίνοντας κοντά τελικά ηταν αυτός και φαινόταν άρρωστος αγγίζοντας τον κατάλαβα πως είχε πυρετό και μουρμουρίζει ακαταλαβίστικα λόγια σε γλώσσες κάποιες που δεν καταλαβενα.

Το βράδυ έτσι πέρασα ξαγρηπνη στο πλευρό του να του βάζω κομπρεσες και αυτός να μετακινείται συνέχεια, μέχρι που ξημέρωσε και είχα ακουμπήσει στο πλάι και τον έβλεπα. Όταν άνοιξε τα μάτια του και μια έπληξη ηταν ζωγραφισμένη στα μάτια του φαινότανε λίγο κουρασμένος όμως ηταν καλύτερα έτσι σηκώθηκα και τον σήκωσα και αυτόν με αργές κινήσεις και περπατήσαμε μέχρι το μπάνιο άνοιξα το νερό ελεξα την θερμοκρασία και ηταν χλιαρό έτσι έβγαλα τα ρούχα του και τον έβαλα στην μπανιέρα πήρα το σφουγγάρι έβαλα υγρό και τον έκανα μπάνιο. Τελείωσα τον βοήθησα να σκουπιστη και να βάλει τα καθαρα ρούχα που του είχα φέρει μαζι.

Πήγαμε μαζί στην κουζίνα και άρχισα να καθαρίζω πρώτα και μετά να δω τη έχει για να του φτιάξω κάτι για να φάει και με οτι έχει άρχισα να ετοιμάζω μια σούπα, τελείωσα του έβαλα στο πιάτο και πήγα κοντά του κάθησα δίπλα του και άφησα το πιάτο κοντά για να τον βοηθήσω αλλα ηταν καλύτερα και έτσι άρχισα να πλένω τα πιάτα και στο τελείωμα σκουπίζοντας τα χέρια μου άκουσα το κουδούνι και πήγα να ανοίξω και αυτός με ακολούθησε κάθησε στον καναπέ και εγω άνοιξα την μπόρτα και μπήκε με φορά μια κοπέλα και κάθησε άμεσος δίπλα του γυρίζοντας και βλέποντας την σκηνή και είχα μήνει κόκαλο.

*Με συγχωρείτε... εισαι καλα Νηρέα* λέει κάπως αναστατωμένα.
*Από που με ξέρεις*
*Εγώ είμαι δεν θυμάσαι* λέει με απορείς *Εγώ ειμαι η Λητώ*
*Λητώ* λεει με απορία και με κοιτάζει και βλέπει ότι μοιάζουμε κοιτάζει πώς έχουμε τα ίδια χαρακτηριστικά διαφορετικά μαλλιά, αυτή είναι ξανθιά και εγώ καστανή κάπως μοιάζου με είμαστε σχεδόν ίδιες αλλά εγώ δεν την ξέρω δεν την έχω ξαναδεί στην ζωή μου. Αυτή η σκηνή ένιωθα κάπως άβολα με κάποια που μου μοιάζει και αυτός δεν έκανε τίποτα ήταν κάπως άβολο εγώ αυτός και αυτή η κοπέλα και αυτή άρχισε να μιλάει.