Ostatnia Szansa

Prolog

Pięć lat później...
Nicholas. Pov

W dalszym ciągu nie wierzę, że już minęło pięć lat... Ten czas tak szybko minął. Nawet nie zauważyłem kiedy...
Czuję się jakby ktoś wykradł ten czas z mojego życiorysu. Tak bardzo żałuję, że nam nie wyszło. Związki przez internet na ogół nie wypalają. Wolałem to zakończyć nim by było za późno. Wydaję mi się, że gdyby nie mój wyjazd na pewno byśmy byli szczęśliwi. Przynajmniej takie odnoszę wrażenie. Być może się mylę. Któż to wie. Wiadomo byłyby kłótnie, trudne chwile, kiedy masz ochotę udusić swoją drugą połówkę albo po prostu trzasnąć drzwiami i iść gdzie oczy poniosą. Miłość to nie tylko kłótnie, lecz także piękne chwile które należy pamiętać i mieć głęboko schowane w sercu i pamięci. Niestety życie nas tego pozbawiło. Zakpiło sobie z nas. Zbyt wiele rzeczy się na siebie nałożyło. Koniec roku szkolnego, niespodziewany wyjazd by zaopiekować się przyrodnim bratem. Musiałem przenieść całe swoje dotychczasowe życie na drugi koniec kraju. Rozłąka i ból związany w pewnym sensie, ukochanej osoby jest straszny. Zwłaszcza jak z tą osobą wiązało się tyle wspólnych planów.
Muszę skupić się na moim dotychczasowym życiu. Mam dziewczynę. W sumie to nie wiem czy tak na prawdę chce z nią być i stworzyć coś poważnego. Z bratem dziewczyny utrzymuje kontakt lecz unikam jej tematu. Wiem, że takie rozwiązanie do nikąd nie prowadzi. To w tej chwili wszystko na co mnie stać. Nie jestem gotów słuchać jak się jej układa z nowym "kochasiem" Finansowo wspomagają mnie rodzice. Płacą za studia i pomagają się utrzymać, gdyż jako student dzienny nie mam możliwości, pójść do pracy na pełen etat. Pracuje weekendowo. Można powiedzieć, że mam wszystko. Studia, dziewczyna, praca. Jednakże to wszystko jest niczym w porównaniu to czego chce. Niestety jest to niemożliwe.

Zapraszam wszystkich na prolog. Mam nadzieję, że wam się spodoba. Uwagi piszcie śmiało. Rozdziały będę starała się publikować w weekendy. Brak czasu nie pozwala na publikację co chwilę. Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)