Би: Тэ, бидэнд зарим дүрэм хэрэгтэй гэж бодож байна
Тэхён хөмсгөө өргөн: Ямар хонгор минь
Би: Хосуудын ч гэх үү, эсвэл гэр бүлийн ч юм уу одоо бид гэрлэх юм чинь давж болохгүй хязгаар эсвэл бие биенийхээ дургүй зүйлсийг хийхгүй байх ч юм уу нэг тиймэрхүү
Тэхёны урууланд мушийлт үүсэн: Воа миний охин ааваасаа тэгтлээ холдмооргүй санагдаад байна уу
Би утсаа оролдон: Чи хүсэхгүй байгаа бол яахавдээ
Тэхён утсыг минь аван өөр тийшээ тавьчихаад намайг өөртөө наан тэврээд: Хүсэж байна аа, тэгээд миний охин юу хүсэж байна даа
Би: энийг би ганцаараа шийдэж болохгүй ээ чи ч бас оролцох ёстой
Тэхён: охиныгоо ямар ч ааш гаргасан аав нь тэснэ гэж хэлээгүй билүү
Би: Тийм юм гэж байхгүйшүүдээ чи миний сул талыг хэлж эсвэл муухай ааш гаргасан үед яах ёстойг минь хэлэх ёстой шдээ
Тэхён: надад чамайг буруу зүйл хийсэн үед шийтгэх арга байгаа болохоор хэрэггүйээ
Би уйлагнан дороо тийчлэхэд Тэхён намайг шоолж инээн дөрвөн мөчөөрөө намайг ороон тэврээд: Тэгээд эхлэцгээх үү
Би: Чи намайг өвтгөхгүй биздээ, чи сая шийтгэлийн талаар ярьсан
Тэхён: Би хэтэрхий галзуу ч гэсэн өөрийнхөө охиныг өвтгөхгүй ээ надад чи хүрэхээс ч хайран байхад, онгоныг чинь авах намайг хангалттай зовоосон цаашид чи минь хүүхэд төрүүлэх гэж бас л зовох болно сар бүр бас найз чинь ирээд өвдөөд л ахххх эмэгтэй хүн бишээ миний охин яагаад ийм их юм туулах ёстой гэж
Би хөнгөхөн инээгээд түүний хүзүүн дээр үнсээд: ухаантай шүү миний Тэ
Тэхён: Харин сэтгэлийн хувьд би өөрөө ч мэдэлгүй чамайг өвтгөж мэднэ гэхдээ тэр бүхэн хэзээ ч зориудаар бас үнэн байхгүй гэдгийг амлаж байна. Бидэнд маш их асуудал тулгарч болно тэр болгонд надад итгэж бас надтай ярилцаж ганцаараа шаналахгүй гэдгээ л надад амал надад чамаас өөр шаардах зүйл байхгүй үлдсэн нь миний охины тааллаар
Би: Би бүр уйлахнээ Тэ
Би: Чи сүүлийн үд их уран цэцэн болоод байгаа гэдгээ анзаарч байна уу
Тэхённ: Харин тийм байгаа биз, өөрөө аяндаа урсаад л байх юм би чамд зориулж ном гаргах хэрэгтэй юу гэхэд түүнийг бид хоёулаа шоолж инээв.