(η αλήθεια είναι πως είχα σκοπό να ανεβάσω κατευθείαν το επόμενο κεφάλαιο και να το παραλείψω αυτό, αλλά θα έπρεπε να διορθώσω το προηγούμενο κεφάλαιο οπότε το ανέβασα....
Καλή ανάγνωση)
Πήρα μαζί μου τα κλειδιά και το κινητό στο αθόρυβο. Βγήκα από το σπίτι και έκλεισα με προσοχή την πόρτα για να μην ξυπνήσω τον Σάκη.
Ξεκίνησα να τρέχω προς το σπίτι του Αχιλλέα. Το κρύο είχε δυναμώσει πολύ και μέχρι να φτάσω είχα γίνει παγακι.
Θυμάμαι πως οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες άφηναν ένα κλειδί, μέσα στην γλάστρα που ήταν δίπλα στην πίσω πόρτα της κουζίνας.
Σκαρφάλωσα στα κάγκελα από την πίσω μεριά του σπιτιού για να μην με πάρει κανένα μάτι και έπεσα με προσοχή στο έδαφος. Πήγα προς την πίσω πόρτα της κουζίνας. Εσκαψα με το χέρι μου μέσα στην γλάστρα και ξεκίνησα να απογοητεύομαι όταν είδα πως δεν έβρισκα το κλειδί. Μέχρι που το χέρι μου ακούμπησε κάτι μεταλλικό και η καρδιά μου φτερουγισε.
Αλήθεια πάω να το κάνω αυτό ;; Να μπω παράνομα στο σπίτι τους για να βρω το κινητό του Αχιλλέα και να διαγράψω τις φωτογραφίες ;; Μπορεί να έχει βάλει κωδικό. Δηλαδή έχει σίγουρα. Σήμερα όταν το έβγαλε από την τσέπη του και ήθελε να το ανοίξει όταν είχαμε βγει από το νοσοκομείο έβαλε πρώτα ένα μοτίβο.
Έκλεισα τα μάτια μου και έφερα ξανά την εικόνα στο μυαλό μου. Άμα δεν έχει αλλάξει το μοτίβο μπορώ να το βάλω γιατί θυμάμαι πως κίνησε το δάχτυλο του. Αυτό είναι το ωραίο του να έχεις φωτογραφική μνήμη.
Αλλά αν τις έχει περάσει και πουθενά αλλού ;; Αμάν πια σταματάω να βάζω εμπόδια σε εμένα. Θα τις διαγράψω και αν τις έχει και αλλού θα αναγκαστώ να συνεργαστώ μαζί του. Εγώ θα έχω κάνει την προσπάθεια μου. Αρκεί μόνο να μην με πιάσουν και βγάλω την νύχτα στο κρατητήριο.
Αλλά γιατί να με πιάσουν ;; Συναγερμό δεν έχουν. Φρουρό δεν έχουν. Επίσης άκουσα τον πατέρα μου να λέει πως οι γονείς του θα λείπουν σε επαγγελματικό ταξίδι σήμερα. Ο Αχιλλέας δεν με μισεί τόσο ώστε να με σώσει στην αστυνομία.
Τίναξα τα λίγα χώματα από το κλειδί και άνοιξα την πόρτα. Μπηκα μέσα και δεν υπήρχε κανένα φως. Ωραία.
Ευτυχώς θυμάμαι το σπίτι και ήξερα προς τα πού να κινηθώ. Βρήκα την ξύλινη σκάλα και την ανέβηκα.
Εδώ λογικά είναι οι κρεβατοκάμαρες αλλά δεν ξέρω ποια από όλες είναι του Αχιλλέα. Θα δοκιμάσω την τύχη μου. Οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες χρησιμοποιούσαν για παιδικό δωμάτιο την τρίτη πόρτα αριστερά. Θα ξεκινήσω από εκεί και όπου με βγάλει.
Έβαλα το καλό μου χέρι στο πόμολο και το γύρισα αργά. Υπήρχε μόνο ένα πολύ μικρό φως από ένα πορτατίφ στο δωμάτιο αλλά απο ότι ειδα πρέπει να ήταν το δωμάτιο του Αχιλλέα.
Ήταν σε χρώμα άσπρο οι τοίχο εκτός από έναν που ήταν βαμενος μπλε σκούρο. Ενας άλλος τοίχος είχε αφίσες από ξένους τραγουδιστές ή συγκροτήματα. Κοίταξα το κρεβάτι του Αχιλλέα και τον είδα ξαπλωμένο εκεί να κοιμάται.
Δίπλα στο κομοδίνο του ήταν το κινητό του. Πήγα ως εκεί στις μύτες και το έπιασα στα χέρια μου. Πολύ εύκολο ήταν ως εδώ.
Έφερα ξανά στην μνήμη μου τις κινήσεις του Αχιλλέα όταν ήθελε να το ξεκλειδώσει και μετά τις έκανα εγώ.
Το φόντο στο κινητό του ήταν μια φωτογραφία με αυτόν και ένα μικρό άσπρο σκυλάκι που έδειχνε χαρούμενο στην αγκαλιά του Αχιλλέα.
Ξεκίνησα να ψάχνω το κινητό. Πολλές άχρηστες εφαρμογές που δεν ήξερα, άλλες που ήξερα αλλα δεν ήταν αυτό που έψαχνα.
Μέχρι που το εικονίδιο της συλλογής φάνηκε. Το πάτησα ανυπόμονα. Ξεκίνησα να κατεβαίνω τις φωτογραφίες μέχρι να βρω τη ημερομηνία του καταστροφικού πάρτυ.
Μόλις τις βρήκα χωρίς δεύτερη σκέψη ετοιμάστηκα να τις διαγράψω και να φύγω από εδώ μέσα.
«Πως βρέθηκες εδώ ;;» Ακούστηκε η φωνή του βραχνή και άναψε το φως. Από την τρομάρα μου μου έπεσε το κινητό του κάτω.
Σηκώθηκε γρήγορα και με κοίταξε απορημένος αλλά και νευριασμένος. Έκανα μια κίνηση να πιάσω το κινητό του, τουλάχιστον να τελειώσω αυτό που ήρθα να κάνω αλλα με πρόλαβε.
Όταν είδε πως είχα μπει στην συλλογή τα κατάλαβε όλα από μόνος του. Έβαλε το κινητό του στο πρώτο συρτάρι και εγώ τότε βρήκα την ευκαιρία να φύγω.
Με έπιασε την τελευταία στιγμή από το χέρι και ένα αναφωνητο πόνου βγήκε από το στόμα μου. Ο άχρηστος με είχε πιάσει από την παλάμη την χτυπημένη.
Με τράβηξε κοντά του και μου άφησε το χέρι. Τότε τον κοίταξα καλύτερα. Φοραγε μια φόρμα που είχε κατέβει λίγο από τον ύπνο, από πάνω τίποτα και τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα. Το βλέμμα μου άθελά μου πήγε στους κοιλιακούς του.
«Σε ρωτάω για τελευταία φορά πως βρέθηκες εδώ και περιμένω απάντηση !!» Ήταν πολύ νευριασμένος και για πρώτη φορά είδα τα γαλανά μάτια του να σκουραίνουν. Η φωνή μου είχε κοπεί, δεν ήξερα τι να πω.
«Ε μπήκα.... τι σε νοιάζει πως.»
«Μου κάνεις πλάκα ;;» Ετοιμαζομουν να του απαντήσω αναλόγως όταν ακούσαμε θόρυβο από τον διάδρομο.
Ακουγόταν κάτι περίεργο, δεν ήταν βήματα ανθρώπου. Μέσα στο δωμάτιο μπήκε ένα μικρό σκυλάκι, σε χρώμα λευκό, ο σκύλος της φωτογραφίας. Ήταν πολύ χαριτωμένος και γλυκός. Μας πλησίασε και ξεκίνησε να γαβγίζει μόλις με είδε.
«Ωχ όχι Αζωρ φύγε. Μην γαβγίζεις.»
YOU ARE READING
The deal
Random«Τι θες για να μην κρατήσεις τις φωτογραφίες;; » του είπα ηττημένη «Σου είπα. Να με βοηθήσεις να κερδίσω την κοπέλα που αγαπάω.» «Και πως θα το κάνω εγώ αυτό ;; » «Θα μου δείξεις πως πρέπει να είναι το τέλειο αγόρι. Αυτό που θέλουν τα κορίτσια.» «Κ...
