16 : Σάρα

902 65 0
                                    

Μπήκα στην αυλή και πήγα να ανοίξω την πόρτα. Μέσα δεν υπήρχαν αναμμένα φώτα άρα οι γονείς μου θα είχαν φύγει ήδη για το συνέδριο που είχαν στον Λονδίνο. Τον τελευταίο καιρό δεν τους βλέπω καθόλου.
   
«Που ήσουν ;;»  Ακούστηκε η φωνή του Σάκη από πίσω μου κάνοντας με να τιναχθω και να πιάσω την καρδιά μου από τον φόβο.
   
«Με τρόμαξες ρε...» είπα ξεψυχισμενα.
   
Στεκόταν λίγο πιο πίσω μου στο σκοτάδι χωρίς να μπορώ να δω καλά το πρόσωπο του.
   
«Ε ναι βλέπεις εγώ δεν είμαι ο Αχιλλέας.....Χτύπησα το κουδούνι αλλά δεν μου άνοιξε κάνεις. Έτσι είπα να περιμένω. Ετοιμαζομουν να φύγω όταν σε είδα.»
   
«Ελα μέσα.» άνοιξα την πόρτα και μετά από ένα λεπτό δισταγμού μπήκε μέσα.
   
Ανάψαμε τα φώτα του καθιστικού και καθίσαμε δίπλα σε έναν καναπέ.
   
«Κοίτα, σου ζητάω συγγνώμη ξέρω πως εγώ φταίω για την κατάσταση αλλά....» είχα ξεκινήσει την απολογία μου
   
«Δεν το άξιζα αυτό Βανέσα. Να με παρατήσεις εντελώς για να βγαίνεις με τον Αχιλλέα. Καταλαβαίνω πως είναι το αγόρι σου και θέλετε να περνάτε χρόνο μαζί αλλά -»
   
«Οχι Σάκη σήμερα τα φτιάξαμε. Άσε με να σου εξηγήσω όλη την κατάσταση.»
   
Του είπα όλη την ιστορία από την αρχή και δεν με διέκοψε καθόλου. Όταν τελείωσα ένιωσα ένα μεγάλο βάρος να φεύγει από επάνω μου.
   
«Θελω να χωρίσετε.» είπε ψύχραιμος σαν να σχολιαζε τον καιρό
   
«Γιατι ;;»
   
«Ασε με να ξέρω κάτι παραπάνω.»
   
«Αυτήν την ατάκα την λες ένα μήνα τώρα οπότε σε ρωτάω κάτι σχετικά με τον Αχιλλέα. Έχω αρχίσει να εκνευριζομαι. Αντί να χαρείς με την χαρά μου μου λες να χωρίσω. Ή μου δίνεις μια ξεκάθαρη απάντηση επιτέλους ή φύγε.»
   
Με κοίταξε ψυχρά και λυπημένα ταυτόχρονα για πολύ ώρα. Μετά σηκώθηκε και το επόμενο που άκουσα ήταν η πόρτα που έκλεινε.
   
Κάθισα στον καναπέ και έκλεισα το πρόσωπο μου στις παλάμες μου. Δεν καταλάβαινα καθόλου την συμπεριφορά του. Του είπα όλη την ιστορία και το μόνο που είχε να πει ήταν να τον χωρίσω. Δεν βγάζω άκρη.
   
Σηκώθηκα και βγήκα γρήγορα από το σπίτι. Ξεκίνησα να τρέχω προς το σπίτι του Σάκη. Όταν έφτασα στο πάρκο αποφάσισα να κόψω χρόνο περνώντας από μέσα. Δεν υπήρχε ούτε ένα φως, οι χολιγκανς της γειτονιάς τα είχαν καταστρέψει όλα, τα παγάκια ήταν γεμάτα γκράφιτι, το γρασίδι ξερό και οι μισές κούνιες ήταν χαλασμένες. Πρώτη φορά ο δήμος άφηνε έτσι τις ζημιές και δεν τις επιδιορθωνε. Αλλά μάλλον κατάλαβε πως είναι ανώφελο.
   
Στο κέντρο του πάρκου σταμάτησα όταν είδα την σιλουέτα του Σάκη πιο μπροστά. Ετοιμαζομουν να τον φωνάξω όταν είδα που τον πλησίαζαν και κάποιοι άλλοι. Κρύφτηκα πίσω από ένα θάμνο και έναν παγκάκι και έμεινα να ακούσω.
   
«Βρε βρε τον Σάκη....» είπε ένα αγόρι πιο ψηλό από τον Σάκη με πολύ μπάσα φωνή.
   
«Παλι όρεξη για φασαρίες έχετε ;; Δεν καταλαβαίνω ;; Γιατί με έχετε βάλει στο μάτι ;; Αυτός σας στέλνει ;;» είπε επιθετικά ο Σάκης.
   
«Σάκη μου με εσένα προσωπικά ο αρχηγός έχει θέμα και το ξέρεις. Του έχεις χαλάσει πολλές δουλειές. Έχεις γίνει φιλαράκια με τους μπάτσους.» απάντησε ένα άλλο αγόρι με κόκκινα μαλλιά.
   
«Γιατί δεν με σκοτώνει τότε ;;» είπε ο Σάκης χασκογελοντας ειρωνικά και το αίμα μου πάγωσε. Δεν τον είχα ξανά ακούσει έτσι.
   
«Λες και δεν ξέρουμε πως αν σε σκοτώσουμε θα βρεθούμε αμέσως πίσω από τα κάγκελα.» είπε ένας τρίτος με πολλά τατουάζ.
   
«Σήμερα απλά ελπίζουμε να σου δώσουμε ένα καλό μάθημα. Μπορείς απλά να πάψεις να ασχολείσαι με την πάρτη μας ;;» είπε πάλι αυτός με την μπάσα φωνή ανοίγοντας έναν σουγιά.
   
«Ασχολούμαι γιατί αυτό που κάνατε-» πήγε κάτι να πει ο Σάκης αλλά τον διέκοψε ο τέταρτος που δεν είχε μιλήσει καθόλου τόση ώρα.
   
«Ναι ναι πάλι αυτήν η ιστορία. Έχει καταντήσει κλισέ. Την λέμε και γελάμε.»
   
«Πως τολμάς να γελάς με-»  ο Σάκης πήγε να τον πιάσει από την μπλούζα αλλά του έριξε μια μπουνιά και έπεσε στο πάτωμα.
   
Τα βήματα ένας ανθρώπου ακουστηκαν να έρχονται από την μεριά μου και κρύφτηκα καλύτερα κάνοντας την προσευχή μου.
   
Μία κοπέλα που έτρεχε ερχόταν προς το μέρος τους. Φόραγε ένα στενό, πολύ στενό τζιν, μια μπλούζα Adidas και ένα τζιν μπουφάν. Τα κάστανα μαλλιά της με ροζ ανταύγειες που ήταν πιασμένα σε κοτσίδα πήγαιναν πέρα δώθε. Αλλά αυτήν την κοπέλα την ήξερα. Ήταν η κοπέλα που έπαιρνε τηλέφωνο τον Αχιλλέα σήμερα στο αμάξι. Είχα δει την φωτογραφία επαφής.
   
«Σταματήστε !!» φώναξε λαχανιασμενη και αμέσως γύρισαν να την κοιτάξουν όλοι αγριεμενοι.
   
«Σαρα φύγε !! Μας ενοχλείς» είπε ο τύπος με τα τατουάζ.
   
«Οχι δεν φεύγω. Θα με ακούσετε. Αφήστε τον Σάκη. Άμα μάθει ο αρχηγός πως τον ξανά βρήκατε ενώ σας είπε να πάψετε να ασχοληστε και να είστε πιο προσεκτικοί για να μην διαρρέουν οι πληροφορίες θα-»
   
«Σε αυτό το θέμα δεν του πέφτει λόγος. Πάει να μας καταστρέψει ο Σάκης. Για να καταλάβω είσαι με το μέρος μας ή με το δικό του;;» είπε ο κοκκινομαλης.
   
«Με....με εσάς φυσικά.»
   
«Σαρα έχεις χαλάσει τελευταία. Γιατί ;; Επειδή γύρισε πάλι εκείνος και θέλεις να το παίξεις καλή μπας και γυρίσει ο γκόμενος σου σε εσένα ξανά ;;» είπε ειρωνικά αυτός με την μπάσα φωνή.
   
«Δεν σου πέφτει λόγος.»
   
«Γιατι υπερασπίζεσαι τον Σάκη ;; Είναι σε άλλο στρατόπεδο και έχει κάνει τόσα !!»
   
«Αν ήσασταν πιο προσεκτικοί δεν θα μάθαινε τίποτα. Προτείνω να τον αφήσουμε τώρα και δεν θα ξανά γίνει τίποτα.»
   
«Εχει ένα δίκιο.» είπε τελικά ο τέταρτος.
   
«Παμε να φύγουμε.» έδωσε την διαταγή ο τύπος με τα τατουάζ και τον ακολούθησαν όλοι. Όλοι εκτός από την Σάρα.
   
Χαμήλωσε στο ύψος του Σάκη και τον βοήθησε να σηκωθεί.
   
«Γιατι με βοηθάς ;;» την ρώτησε παρεξενεμενος.
   
«Γιατι παλεύεις να αποκαταστήσεις το άδικο. Παλεύεις για τον χαμό του. Σε καταλαβαίνω πιο πολύ από όλους. Ξέρεις την ιστορία μου.» είπε πικρά η κοπέλα.
   
«Ελα με την πλευρά μας.» την παρακάλεσε ο Σάκης.
   
«Δεν μπορώ. Αν αποχωρήσω θα με σκοτώσει ο αρχηγός.»
   
Μα ποιος είναι αυτός ο Αρχηγός που λένε συνέχεια και μάλιστα θα την σκοτώσει ;; Δεν καταλαβαίνω τίποτα αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως κάπου έχει μπλέξει ο Σάκης.
   
«Του ειμαι χρήσιμη. Και δυστυχώς έχω μεγάλο χρέος απέναντι του. Αν δεν ήταν αυτός τώρα μπορεί να είχα πεθάνει από την πεινα.» ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της και το σκούπισε γρήγορα.
   
«Αυτο ή μήπως μένεις επειδή γύρισε εκείνος ;; Δεν έχεις ελπίδες μαζί του Σάρα.»
   
«Ξέρω πως και εσύ τον μισείς. Τώρα που γύρισε τον κοιτάνε με μισό μάτι, δεν του έχουν εμπιστοσύνη. Αλλά όχι δεν έχει να κάνει μαζί του, δεν τον θέλω πια, θέλω να τον προστατεύσω. Ο αρχηγός τον δέχτηκε επειδή ξέρει πολλά και τον φοβάται. Θα κάνει τα πάντα για να τον βγάλει από την μέση και να είναι ήσυχος πως δεν κινδυνεύει. Αλλά για να το κάνει πρέπει να τον έχει απο κοντά του, να μαθαίνει τις κινήσεις του. Οδεύει προς τον θάνατο και δεν το ξέρει. Εγώ απλά τον προσέχω.»
   
«Ειναι από τις λίγες στιγμές που θα συμφωνήσω με τον αρχηγό σας. Δεν τον συμπαθώ καθόλου.»
   
«Σάκη.....κανείς λάθος. Δεν ήταν εκείνος που-»
   
«Αλλο λένε τα στοιχεία Σάρα. Μην κρυβόμαστε.»
   
«Σάκη κι όμως δεν ήταν αυτός. Τέλος πάντων ήδη τον παρακολουθούν. Δεν ξέρω αν θα γίνει γρήγορα ή αργά το φονικό αλλά θα το αποτρέψω όσο μπορώ. Του το χρωστάω. Είναι ο μόνος μετά τον αρχηγό που μου φέρθηκε καλά και με έκανε να νιώσω πως κάπου ανήκω. »
   
«Δεν μπορείς να το αποτρέψεις.» την αποθάρρυνε ο Σάκης και εγώ τους κοιταγα με ανοιχτό στόμα.
   
Ποιον θα σκοτώσει αυτός ο αρχηγός και γιατί γενικά δεν καταλαβαίνω τίποτα ;;
   
«Αστειεύεσαι ;; Ο αρχηγός μου τα λέει όλα. Τα μαθαίνω όλα ακόμα και αν δεν μου τα λέει. Έχω τρόπο να μαθαίνω αυτά που θέλω. Για αυτό βασικά με κρατάει και ο αρχηγός. Αλλιώς θα με έβρισκαν σε χαντάκι.» προσπάθησε να σαρκασει την κατάσταση που πέρναγε αλλά δεν τα κατάφερε καλά.
   
«Αχ ρε Σάρα. Όποτε αλλάξεις γνώμη ελα βρες με και θα σε προσέχουμε εμείς.»
   
Την αγκάλιασε και χωρίστηκαν οι δρόμοι τους. Ο Σάκης έφυγε προς το σπίτι του και η Σάρα πέρασε από δίπλα μου. Όταν απομακρύνθηκε αρκετά βγήκα από την κρυψώνα μου και ξεκίνησα να περπατάω προς το σπίτι.
   
Ένα χέρι με γραπωσε από πίσω και έσφιξε τον λαιμό μου κόβωντας μου την αναπνοή. Ταυτόχρονα ένα πόδι με χτύπησε στα γόνατα από πίσω και πήγα να σοριαστω. Έπεσα στα γόνατα μου ακουμπώντας το υγρό έδαφος ενώ ακόμα μου κράταγε τον λαιμό.
   
«Ποια είσαι και γιατί μας παρακολουθείς ;;» ήταν γυναικεία φωνή.
   
Μία τούφα μαλλιά βρέθηκαν στο πρόσωπο μου καθώς είχε σκύψει λίγο από πάνω μου. Μερικές ροζ τούφες μπόρεσα να δω πριν ξανά πάρει τα μαλλιά της πίσω. Σάρα ;;
   
Μέσα στον πανικό μου προσπάθησα να αντιδράσω. Πήγα να την χτυπήσω με το πόδι μου αλλά επειδή ήταν πίσω μου δεν έβλεπα οπότε απέφυγε το χτύπημα μου. Προσπάθησα να βγάλω το χέρι της από τον λαιμό μου αλλά με έσφιξε πιο πολύ.
   
«Μιλά !! Ποιος σε έστειλε ;;»
   
Της έριξα μια αγκωνια στα πλευρά και της δάγκωσα το χέρι. Όλα αυτά σε κλάσματα δευτερολέπτου και έτσι δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Με βοήθησαν επιτέλους κάπου οι ταινίες δράσης που με ανάγκαζε να βλέπω ο Σάκης.
   
Ξεκίνησα να τρέχω και λίγο πριν το σπίτι μου με έπιασε από τα μαλλιά και με τράβηξε. Της χτύπησα το χέρι με όση δύναμη είχα και την χτύπησα στην κοιλιά. Πήγα να τρέξω πάλι όταν άκουσα ένα περίεργο κλικ και μετά μια σφαίρα πέρασε ξυστά από το κεφάλι μου.
   
Πάγωσα αμέσως στην θέση μου με το αίμα μου να έχει σταματήσει. Επιασα το μάγουλο μου από όπου είχε περάσει η σφαίρα για να βεβαιωθω πως δεν με είχε χτυπήσει καθόλου.
   
«Ετσι μπράβο. Κάτσε ήσυχη τώρα.»
   
Με πλησίασε σημαδεύοντας με με ένα μικροσκοπικό όπλο που ίσα ίσα χωραγε στα λεπτά χέρια της.
   
«Μην πυροβολήσεις. Άσε με να σου εξηγήσω λίγο.» προσπάθησα να διατηρήσω σταθερή την φωνή μου για να μην δει ότι φοβάμαι.
   
«Ο θα μου εξηγήσεις κοριτσάκι να είσαι σίγουρη.»
   
Με πλησίασε λίγο ακόμα αλλά ξαφνικά σταμάτησε. Με κοίταξε καλά καλά και γουρλωσε λίγο τα μάτια της. Μετά έκρυψε το όπλο της σε μια εσωτερική τσέπη του μπουφάν της και ξεκίνησε να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
   
Σε πέντε δευτερόλεπτα είχε χαθεί εντελώς από το οπτικό μου πεδίο. Εγώ είχα κοκκαλωσει στο κέντρο του δρόμου με τα χέρια πεσμένα στα πλευρά μου. Τι ήταν τώρα αυτό ;;

Αλο !!

Πολλά σε αυτό το κεφ....
Πάρτε τώρα και την Σάρα :

Θα παίξει πολύ από εδώ και πέρα...😈

Μπορείτε  να αφήσετε σχόλιο, πατήστε αστεράκι και εμείς τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο.

Μπαιιιιιιιι ❤️

The dealWhere stories live. Discover now