Πήρα βαθιές ανάσες και προσπάθησα να κρύψω την ταραχή μου. Κοίταξα την Σάρα και εκείνη κούνησε θετικά το κεφάλι. Κατέβασα λίγο το όπλο μου αλλά ήμουν σε ετοιμότητα αν συνέβαινε το οτιδήποτε.
Ο Μπλακ ξεκίνησε να με πλησιάζει.
«Απο την αρχή μου κινήσεις το ενδιαφέρον. Είσαι ακριβώς ίδια περίπτωση με την Σάρα, η οποία μου έχει φανεί πολύ χρήσιμη. Έτσι σκέφτηκα να έρθω να σε δω.»
«Επρεπε να παραμονεύεις στις σκιές ;; Σου ήταν δύσκολο εξαρχής να συστηθουμε ;;»
«Ηθελα να σε παρατηρήσω. Γιατί η Σάρα από εδώ σε παινεψε αρκετά.»
Τον κοίταξα ανασηκώνοντας το ένα μου φρύδι. «Και τι συμπεράσματα έβγαλες ;;» τον πλησίασα λίγο. Έμοιαζε ακρετα στον αδελφό του. Ήταν λίγο πιο ψηλός, με πιο σκληρά χαρακτηριστικά.
«Αυριο το βράδυ θα πας μαζί με τον Βασίλη απο εδώ στην πρώτη σου "αποστολή".» είπε δείχνοντας τον αδελφο του.
«Δηλαδη ;;»
«Δηλαδη μπήκες στην συμμορία. Έναν μήνα δοκιμαστικά και μετά αν τα καταφέρεις θα μπεις μόνιμα και μόνο τότε θα δεις κάποια ανταμοιβή. Η Σάρα θα σου πει που είναι η βάση μας και ο Βασίλης θα σε ενημερώσει για την "αποστολή" σας. »
Μου γύρισε την πλάτη και ξεκίνησε να φύγει. Τον κοιταγα μέχρι που χάθηκε τελείως στις σκιές.
Τα είχα καταφέρει. Μου φαινόταν τελείως απίθανο. Χαλάρωσα την λαβή του όπλου μου. Το ένιωθα βαρύ στο χέρι μου.
«Δεν ξέρω τι είδε ο αδελφός μου σε ένα δεκαεφταχρονο κοριτσάκι αλλά είμαι σίγουρος πως θα απογοητευτεί γρήγορα σε αυτόν τον ενα μήνα, όπως έπαθε και με πολλούς άλλους που ήθελαν να μπουν στην συμμορία.» μου έριξε ένα εξεταστικό βλέμμα. «Αυριο στις 12:30 να είσαι έξω στην βάση για να πάμε στην δουλειά που θέλει ο αδελφός μου. Μην τολμήσεις να αργήσεις.»
Εφυγε όπως ο αδελφός του. Μάλλον δεν με συμπάθησε και πολύ. Η Σάρα με πλησίασε ανήσυχη.
«Προλαβαίνεις να αλλάξεις γνώμη.»
«Ειμαι αποφασισμένη.»
«Βανέσσα είναι πολύ δύσκολο να περάσεις αυτόν τον ενα μήνα με επιτυχία. Πολλά άτομα μπήκαν σε αυτήν την διαδικασία αλλά λίγοι περνάνε και ακόμη λιγότεροι είναι αυτοί που τελικά εμπιστεύεται ο Μπλακ. Δεν είναι χαζός.»
«Το ξέρω. Για αυτό θα φερθούμε έξυπνα. Θέλω να αντέξω. Πρέπει να αντέξω Σάρα. Κι εσύ έχεις χάσει δικά σου πρόσωπα και ξέρεις πως είναι.»
Έστρεψε το βλέμμα της στο πάτωμα.
«Σε περιμένει πουθενά ο Αχιλλέας ;;» μου ψιθύρισε. Κούνησα θετικά το κεφάλι.
«Πριν φύγεις θέλω να σου πω πως αύριο το πρωί στις 7 θα περάσω από το σπίτι σου.»
«Γιατι τόσο νωρίς ;; Αφού είναι Σάββατο !»
«Γιατι έχουμε μόνο μια μέρα να σε κάνω εξπερ στα όπλα και στην πάλη. Δεν ξέρουμε σε τι αποστολή σε στέλνει ο Μπλακ. Νομίζω πως θα είναι κάτι απλό αλλά πρέπει να είσαι προετοιμασμένη.»
«Καλα.»
«Επίσης κάθε φορά που θα είσαι στην βάση της συμμορίας μετά θα επιστρέφεις πολύ προσεκτικά στο σπίτι σου. Να έχεις τον νου μήπως σε παρακολουθεί κανείς.»
«Και αν με παρακολουθεί ;;»
«Αν δεις να σε παρακολουθούν θα με πάρεις αμέσως τηλέφωνο και θα πας σε κάποιο μέρος με πολύ κόσμο.»
«Ενταξει.»
«Θα τα πούμε το πρωί. Καληνύχτα.»
Ξεκίνησα για το σημείο που μου είχε πει ο Αχιλλέας πως θα με περιμένει. Όταν με είδε άφησε μια ανάσα που κράταγε και με αγκάλιασε σφιχτά.
«Τι έγινε ;;»
Του είπα περιληπτικά τι έγινε όσο γυρνούσαμε με την μηχανή σπίτι μου. Ο αέρας ήταν τσουχτερός, ειδικά πάνω στην μηχανή και με έκανε να τρέμω. Όταν φτάσαμε σπίτι μου με φίλησε και έφυγε.
Αμεσως τηλεφώνησα στον Σάκη. Μετά από όλο αυτό σήμερα φοβόμουν να κοιμηθώ μόνη μου και ήθελα να του πω τι έγινε. Όπως το περίμενα δεν κοιμόταν. Δέχτηκε αμέσως να έρθει.
Το επόμενο πρωί ξύπνησα νωρίτερα από το άγχος μου. Η μέρα φάνηκε από την αρχή πως δεν θα είναι καλή. Έβρεχε. Αυτό και μόνο είναι αρκετό.
Η Σάρα ήρθε αποφασισμένη να με ξεκανει. Τι εννοώ με αυτό ;; Με πήγε με την μηχανή σε μια αλάνα στα προάστια της Αθήνας μακριά από τον πολιτισμό. Εκεί εξασκηθηκα στον στόχο και κατάλαβα πως δεν έχει καμία σχέση με αυτό που βλέπουμε στις ταινίες. Μετά μου εδειξε μερικές βασικές κινήσεις του Kick boxing. Μέχρι να τις μάθω και να τις εφαρμόσω σωστά είχα γίνει μαύρη στην μελάνια. Από εκεί φύγαμε το απόγευμα. Τόσες ώρες και είχα μάθει μόνο μερικά βασικά πράγματα.
Η Σάρα στο μεταξύ με είχε βομβαρδίσει με εκατό χιλιάδες πληροφορίες σχετικά με το πώς πρέπει να φέρομαι στον Βασίλη αν θέλω να τα πάω καλά μαζί του αλλά ήμουν τόσο κουρασμένη που δεν την άκουγα.
Γυρισα σπίτι και τηλεφώνησα στους γονείς μου όταν είδα πως είχαμ πάρει τηλέφωνο. Τους είπα πως είχα πάει στην Σοφία και ότι το βράδυ θα βγω ώστε να μην με ξανά ενοχλήσουν.
Έκανα ένα μπάνιο και ετοιμάστηκα για το βράδυ. Πρόλαβα να διαβάσω μόνο μερικά πράγματα για το σχολείο.
Φόρεσα ένα μαύρο τζιν με ένα φούτερ, ζακέτα και μπουφάν. Στις τσέπες του μπουφάν έβαλα όλα τα πράγματά μου και περίμενα να έρθει η Σάρα.
Με την μηχανή της πήγαμε μέχρι την βάση της συμμορίας. Είχε βραδιάσει αλλά έξω είχε πολύ κίνηση και κόσμο.
Φτάσαμε σε έναν χωματόδρομο όπου σταματούσε και δεν συνέχιζε πουθενά. Έστριψε δεξιά και μπήκε μέσα σε ένα δάσος με χαμηλή βλάστηση και όσο μπαίναμε πιο μέσα γινόταν πιο πυκνή. Δεν υπήρχαν καθόλου φώτα, μόνο αυτά της μηχανής.
Μπροστά μας φάνηκε μια αποθήκη. Σοκαριστηκα από το γεγονός πως η αποθήκη δεν φαινόταν καθόλου παρά μόνο αν πλησίαζες πολύ. Απέξω ήταν μερικές μηχανές και αυτοκίνητα καθένα πίσω από συστάδες δέντρων, ώστε να μην φαίνονται πολύ.
Η Σάρα άφησε την μηχανή ακριβώς έξω από την αποθήκη. Πλησίασε την πόρτα και την χτύπησε συνθηματικά. Από πίσω κάποιος τράβηξε και ανοίξει αργά την πόρτα.
Το αγόρι πίσω από την πόρτα είχε κάπως σγουρά μαλλιά. Ήταν ψηλός με σκουλαρίκι στην μύτη. Μας κοιταγε με ένα πλατύ χαμόγελο.
«Γεια σου Σάρα. Σήμερα θα μου μιλήσεις ή θα συνεχίσεις να μου ρίχνεις άκυρο ;;» έκανε μια λυπημένη έκφραση, προσποιητή.
Η Σάρα ρολαρε τα μάτια της και πήγε να τον προσπεράσει. Μπήκε μπροστά της κλείνοντας μας τον δρόμο.
«Η κοπέλα είναι καινούργια ;; Δεν θα με συστήσεις ;;»
«Οχι δεν θα σε συστήσω. Τώρα άσε μας γιατί μας περιμένουν ο Μπλάκ και ο Βασίλης. Δεν θες να τους θυμώσεις.»
Την κοίταξε αγριεμενος. «Μην με κοιτάς με ειρωνικό υφακι. Μην νομίζεις πως επειδή εσύ ξέρεις τον Μπλάκ ενώ εγώ όχι είσαι ανώτερη.»
Η Σάρα ρολαρε ξανά τα μάτια της και τον έσπρωξε. Γύρισα το κεφάλι και τον είδα να μου κλείνει το μάτι καθώς πήγαινε να καθίσει σε μια παρέα.
Στον χώρο η φωτεινότητα ήταν χαμηλή. Υπήρχαν μερικοί καναπέδες όπου καθοντουσαν μονο αγόρια, αλλά στην ηλικία μου, αλλά μεγαλύτερα. Στον αέρα μπορούσα να μυρίσω τον καπνό από τα τσιγάρα και ότι άλλο κάπνιζαν.
«Αυτος ήταν ο Μανώλης. Την πέφτει σε όλες. Είναι 18. Κάνε ότι μπορείς για να μείνεις μακριά του.»
Προχωρήσαμε λιγο και τότε μου έδειξε διακριτικά δύο άλλους τύπους που μίλαγαν έντονα μεταξύ τους.
«Αυτοι είναι οι δίδυμοι, Τζιμι και Νικ. Ειναι γύρω στα 22. Είναι πάντα μαζί και πολύ γυμνασμενοι. Δεν θες να παλέψεις μαζί τους. Τις περισσότερες φορές που ο Μπλάκ θέλει να τρομοκρατήσει κόσμο στέλνει αυτούς. Μένεις μακριά τους γιατί είναι πολύ οξύθυμοι και δεν μπορείς να τους κουμαντάρεις.»
Περάσαμε μερικά άτομα ακόμη που έπιναν μπύρες και μάλωναν, τα οποία δεν ήξερε η Σάρα ποια ήταν.
«Εχει πολλα άτομα υπό τις διαταγές του ο Μπλάκ. Δεν έρχονται όλοι εδώ, μερικοί μόνο συγκεκριμένοι που μένουν εδώ κοντά ή απλά θέλουν να παίξουν σε ένα παράνομο καζίνο.»
Είπε και τότε μπήκαμε σε ένα άλλο δωμάτιο όπου έπαιζαν χαρτιά και διάφορα άλλα παιχνίδια, με χρήματα.
Εκεί μου έδειξε μια παρέα τριών αγοριών και μια κοπέλα με βαμμένα μαλλιά και πολλά σκουλαρίκια, που δεν έμοιαζαν για πάνω από 17.
«Δεν ξέρω τα ονόματά τους. Άκουσα όμως πως ήρθαν από την Αλβανία με πλαστά χαρτιά. Έχουν κάνει πολλές μικροληστειες για χάρη του Βασίλη.»
«Του Βασίλη ;;» ρώτησα απορημένη.
«Ναι. Οι περισσότεροι έχουν επικοινωνία μόνο με τον Βασίλη. Λίγοι ξέρουν τον Μπλάκ προσωπικά. Μείνε μακριά τους γιατί θα σε έχουν κλέψει χωρίς να καταλάβεις τίποτα.»
Μετά μου έδειξε με ένα νόημα του κεφαλιού της έναν τύπο που έπαιζε χαρτιά.
«Αυτος είναι ο κολλητός του Βασίλη, ο Μάρκος. Του δίνει αναφορά για ότι συμβαίνει εδώ όταν ο Βασίλης λείπει. Αν τον πειράξεις είναι σαν να έχεις πειράξει τον Βασίλη. Είναι ο προστατευόμενος του.»
«Οπως εσύ για τον Μπλάκ.» είπα αυθόρμητα. Έκανε σαν να μην μίλησα και το προτίμησα αυτό.
«Μένεις μακριά από τον Μάρκο αν θες να παραμείνεις εδώ.»
«Υπάρχει κανένας που να μπορώ να μιλήσω εδώ μέσα ;; Μέχρι τώρα μου λες όλους να τους αποφεύγω.»
«Οχι, όλους πρέπει να τους αποφύγεις για να μην μπλέξεις. Είναι επικυνδινοι, δεν παίζουν.»
Καθώς διασχίζαμε το δωμάτιο αυτό είδα έναν τύπο καθισμένο μόνο του σε έναν καναπέ απομακρυσμένο από όλους. Αν και καθιστός φαινόταν ψηλός. Είχε σκουλαρίκι στο αυτί, στο φρύδι, γενιά λίγων ημερών, κατάμαυρα μαλλιά και μάτια.
«Αυτος εκεί ποιος είναι ;;» ρώτησα. Μου φαινόταν περίεργο που καθόταν μόνος, απομακρυσμένος από όλους.
«Δεν ξέρω πως τον λένε. Ήρθε πριν μια εβδομάδα. Όλοι τον φωνάζουν χάκερ. Μπορείς να φανταστείς τον λόγο. Είναι άσσος στους υπολογιστές και στα ηλεκτρονικά. Όλη μέρα είναι μπροστά σε μια οθόνη και κάτι θα κάνει. Είναι 25, όπως μου είπε ο Μπλάκ.»
Τώρα είχαμε περάσει από το δωμάτιο καζίνο και ειμασταν σε έναν σκοτεινό διάδρομο.
«Εδω είναι η πίσω πόρτα, αριστερά μερικές τουαλέτες αρχαίες και στο βάθος το δωμάτιο του Μπλάκ. Είναι πάντα με έναν άνθρωπο απέξω να κοιτάει ποιος πλησιάζει.»
Πήγαμε προς τα εκεί και η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπάει σαν τρελή. Ο τύπος απέξω φορούσε μαύρα ρούχα και ήταν διπλάσιος από εμένα σε ύψος και φάρδος.
«Πες στον Μπλάκ πως ήρθε η Σάρα και η Σία. Μας περιμένει.»
Ο τύπος χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα. Ένα δευτερόλεπτο μετά την άνοιξε και μας άφησε να περάσουμε μέσα καθώς εκείνος έβγαινε πάλι έξω.
Το γραφείο ήταν σκοτεινό με ένα μικροσκοπικό παράθυρο τέρμα ψηλά στον τοίχο. Στον χώρο υπήρχε ένα γραφείο και ένας καναπές τίποτα παραπάνω. Ένα μπουκάλι ουίσκι ήταν ανοιγμένο πάνω στο γραφείο.
Ο Μπλάκ με κοίταξε αναλυτικά. Ο Βασίλης που ήταν μέσα δεν μου έριξε ούτε ένα βλέμμα.
«Ετοιμη για την πρώτη σου αποστολή ;;»
Με ρώτησε και ένιωσα τους χτύπους της καρδιάς μου να ανεβαίνει.
Χευυυυ !
Τι κάνατε ;; Πώς είστε;;
Τι πιστεύετε θα είναι η πρώτη "αποστολή" της Βανέσσας ;; Πώς θα τα πάει ;;
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο
Μπαιιιιι ❤️
YOU ARE READING
The deal
Random«Τι θες για να μην κρατήσεις τις φωτογραφίες;; » του είπα ηττημένη «Σου είπα. Να με βοηθήσεις να κερδίσω την κοπέλα που αγαπάω.» «Και πως θα το κάνω εγώ αυτό ;; » «Θα μου δείξεις πως πρέπει να είναι το τέλειο αγόρι. Αυτό που θέλουν τα κορίτσια.» «Κ...
