Μίλησε ο μεγαλύτερος με τα σκουλαρίκια. Φαινόταν να είναι κάτι σαν αρχηγός τους. Εμένα μου είχε κοπεί το αίμα.
«Μιχαηλ τι δυσάρεστη έκπληξη.» είπε περιφρονητικά η Σάρα.
«Για εμένα πάντως είναι ευχάριστη. Σε έψαχνα.» είπε με σοβαρό ύφος ο τύπος με τα σκουλαρίκια.
«Με έψαχνες ;» είπε ξεψυχισμενα η Σάρα. Τους φοβάται και αυτό δεν είναι καλό.
«Ναι. Θέλω να μιλήσω με τον Μπλάκ. Και αυτήν την φορά χωρίς να στείλει αντιπροσώπους. Να έρθει ο ίδιος. Θέλω να δω την φάτσα του ανθρώπου που μου προμηθεύει τα όπλα.»
«Αν ήθελε να ξέρεις την φάτσα του θα το είχε κάνει. Για να κρατάει επιφυλάξεις σημαίνει ότι δεν σε εμπιστεύεται και πολύ.»
«Θελω να του μιλήσεις. Ξέρω πως είσαι το δεξί του χέρι και σε ακούει. Θέλω μια συνάντηση μαζί του.»
«Αν θες και άλλα όπλα πες το μου να το κανονίσουμε.» είπε ψυχρά η Σάρα. Έριξα μια ανήσυχη ματιά γύρω μας να δω αν μας άκουγε κανείς. Ευτυχώς το μέρος έδειχνε άδειο.
«Δεν είναι αυτό το θέμα. Μου χρωστάει λεφτά και τα θέλω πίσω. Στην προηγούμενη συναλλαγή μου είχε φέρει λιγότερα όπλα ενώ τα λεφτά που του έδωσα ήταν για περισσότερα.»
«Ας προσεχές.»
«Οχι σε εμένα αυτά γιατί θα θυμώσω και μετά θα είναι αναγκασμένος να εμφανίζεται ο ίδιος στις δουλειές του. Και ξέρεις γιατί ; Γιατί θα του έχω σκοτώσει όλους τους αντιπροσώπους. Αχ τι σύμπτωση έχω ήδη μια από αυτούς μπροστά μου.» είπε και έδειξε την Σάρα. Ένα σαρδονιο χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του.
«Το δεξί του χέρι, το άτομο που εμπιστεύεται πιο πολύ από όλους. Θα του στοίχιζε πολύ να σε βρει νεκρή. Μην τρομάζεις έτσι αγαπητή μου Σάρα ο κόσμος είναι σκληρός.» είπε με ειρωνία.
«Μιχαήλ σου διαφεύγει κάτι.» είπε ο τύπος με τα τατουάζ στον λαιμό και με έδειξε με ένα νεύμα του κεφαλιού του. Τα πόδια μου ξεκίνησαν να τρέμουν.
«Αχ ναι τι βλέπω ;; Την κοπέλα δεν την έχω ξανά δει, πράγμα πολύ περίεργο γιατί είμαι από τους παλιότερους συνεργάτες σας. Καινούργια στην συμμορία ;;» μίλαγε σε εμενα. Ένας κόμπος είχε σφίξει τον λαιμό μου και δεν μπορούσα να ανασαίνω.
«Την κοπέλα αφήστε την ήσυχη.» είπε η Σάρα και μου έπιασε το χέρι.
«Μα δεν θα της κάνουμε κάτι.» είπε ο Μιχαήλ ξανά ειρωνικά. Ηθελα να φύγω από εκεί πέρα. Ή βασικά πρώτα να του ρίξω ένα χαστούκι για να φύγει αυτό το ειρωνικό χαμόγελο από το πρόσωπο του και μετά να φύγω τρέχοντας.
«Πως σε λενε λοιπόν ;; Δεν είναι ευγενικό να μην έχουμε συστηθεί τόση ώρα ενώ στο μέλλον θα συνεργαζόμαστε.»
«Επίσης δεν είναι ευγενικό να απειλεις την Σάρα ότι θα την σκοτώσεις επειδή ο Μπλάκ σε έκλεψε αλλά το κάνεις.» είπα και με κοίταξαν όλοι με γουρλωμενα μάτια. Ούτε εγώ πίστευα πως είχα ξεστομισει τέτοια λόγια.
«Θράσος, αγένεια και τόλμη. Ότι χρειάζεται να έχει κανείς σε αυτόν τον χώρο. Μου αρέσεις.» μου είπε και με κοίταξε καλύτερα.
«Λύσε το πρόβλημα σου με τον Μπλάκ τον ίδιο και την Σάρα αστην ήσυχη. Επειδή οι δουλειές μας περιμένουν και στον Μπλάκ δεν αρέσει καθόλου η αργοπορία καλύτερα να φεύγουμε.» δεν ήξερα από πού πηγάζει αυτό το θάρρος μου. Μάλλον από το γεγονός πως ο Μπλάκ σκότωσε τον αδελφό μου και ότι αυτοί οι τύποι απειλούν την Σάρα την οποία πλέον αισθάνομαι κοντά μου.
Πήγαμε να τρέξουμε αλλά μας ακινητοποίησαν οι δύο άλλοι που είχε μαζί του.
«Μιχαηλ άσε μας να φύγουμε και θα μιλήσουμε στον Μπλάκ. Δεν θα σου φανούμε πουθενά αλλού χρήσιμες.»
«Καλα Σάρα. Δεν θα σας πειράξω.» γύρισε σε εμένα.
YOU ARE READING
The deal
Random«Τι θες για να μην κρατήσεις τις φωτογραφίες;; » του είπα ηττημένη «Σου είπα. Να με βοηθήσεις να κερδίσω την κοπέλα που αγαπάω.» «Και πως θα το κάνω εγώ αυτό ;; » «Θα μου δείξεις πως πρέπει να είναι το τέλειο αγόρι. Αυτό που θέλουν τα κορίτσια.» «Κ...
