Are you with me? ~Jikook~

Sadece Minik Bir Öpücük!

Çok güzel bir güne tekrar gözlerimi açtım. Aslında lanet demeliydim ama yanımda bana sarılmış, kırmızı ince şişmiş dudaklarıyla ve dağılmış saçlarıyla bir Jeon Jungkook vardı. Böyle bir durumda nasıl lanet bir güne uyanabilirim ki?

Biraz daha Jungkook'un olduğu tarafa döndüm ve birbirimizin yüzünü karşı karşıya getirdim.

Keskin yüz hatları var. Insanı öldürecek türden.. kaç dakika yüzünü izlediğimi bilmiyorum ama ufak bir mırıltı çıkarıp hareket etmişti ve bende korkudan uyuma numarası yapmaya başladım.

Sonra hafifçe gözümü araladım. Kesinlikle beni inceleyen bir Jungkook görmeyi beklemiyordum. Uyandığımı fark etti mi acaba? Ayh çok kötüyüm!

"Jimin? Uyumadığını biliyorum. Yüzümü izlediğini de biliyorum. Ve evet biliyorum çok yakışıklıyım."

Aaaaaaaaa çok cringe!!
Ne diyeceğim şimdi!?

"Sanada günaydın Jeon."
"Hemen konuyu saptır zaten. Neyse günaydın mochi. Hadi git kahvaltı hazırla bana."
"Haha çok komik."
"Komiklik için söylemedim ki güzelim."
"Öff ben güzel değilim. Yakışıklıyım!"
"Sen çok güzelsin Jimin."

Şimdi utansam mı yoksa kızsam mı bilemedim. Ama hem kızgınım hem de utanıyorum. Yanaklarımın yandığını hissediyorum. Ow kesin şu an bok gibiyim.

"Teşekkür ederim. Ama ben güzel değilim yakışıklıyım. "
"Jimin sen benim gözümde minik bir bebeksin. Şu tombik yanakların ve ellerin beni benden alıyor. Kesin yakışıklı olduğun haller de vardır ama ben hiç görmediğim için bir şey diyemeyeceğim. "

Hiç bir şey demedim aslında diyemedim...
ellerim güzel değildi benim. Tombik değil şişkoydu. Karın kaslarım var-dı. Eskiden. Şu an orası göbek. Ve buda beni çok sinir ediyor. En iyisi en yakın zamanda spora başlamak. Ama sabahları gitmeliyim. Çünkü bugünden itibaren akşamları ev soymaya gidicez.

Evet kötü bir şey yapıyorum ama paraya ihtiyacım var. Evin giderlerine yetişemiyorum. Bidakka artık yanımda Jungkook yaşıyor. Ve buda demek oluyor ki..

HER ŞEYİ JUNGKOOK'A SOKUCAM.
Yani şey fesat anlamayın.. yani.. neyse amınakoyayım.

"Jiminiee~"
Ciddi ciddi bu kas yığını bana egyo yapıyor ya. Ama çok tatlı ki! Şu an onu öpsem ne olur? Beni yanlış anlar herhalde. Ama o dudakları tanrım! Tam öpülmelik. Sanırım dayanamıyacağım.

Hızlıca dudaklarına yapıştım. Bunu beklemiyor olacak ki sadece şaşkınca gözlerini açmış bana bakıyordu. Utandım!

Kendimi geri çektim ve yataktan indim. Kapıya doğru yürüdüm ve kulpunu aşağı çekerek açtım.

Tam çıkarken hafifçe kafamı çevirdim ve Jungkook'un hala aynı şekilde durduğunu gördüm. Şaşkınca bana bakıyordu. Keşke yapmasaydım.

"Özür dilerim. Seni yatak haricinde hiç bir şekilde öpmeyeceğim. Ü-üzgünüm. Ben kahvaltı hazırlıyacağım."

Kapıyı hızlıca kapattım ve koşarak merdivenlerden indim. Mutfağa geldiğimde ne zaman gözlerime geldiğini bilmediğim göz yaşlarım akmaya başladı. Neden öyle bir tepki vermişti ki?

Önce şaşırır sonra öper diye düşünmüştüm. Ama yapmamıştı. Acaba.. benden tiksiniyor olabilir mi?
Ama benden tiksiniyor olsaydı bana güzel cümleler söylemezdi. Yada.. o cümleler sadece göz boyamak için.. bu düşüncelerimle daha çok ağlamaya başladım. Hıçkırıklarım bitmiyordu. Damlalar akıp duruyordu.

Bir süre ağlayarak kahvaltıyı hazırladım. Daha sonra Jungkook'a seslenecektim ki vazgeçtim. Kenarda duran minik not kağıtlarından aldım ve üstüne ' Ben biraz hava almaya çıkacağım. Sana afiyet olsun.' Yazarak masaya yapıştırdım.

Sonra üstümde olan ayıcıklı eşofman takımını önemsemeden bir ceket alıp çıktım dışarı. Belki temiz hava iyi gelebilirdi.

###

Düşündüğüm hataydı. Etrafta hiçbir insan yoktu. Buda benim işime geliyordu fakat mutsuzdum ve açtım. Ve en önemlisi üşüyordum. Yanıma para yada telefonumu almamıştım. Çünkü odadaydı ve odada Jeon vardı.

Yavaş yavaş sallanarak eve yürümeye başladım. Kısa süre içinde kapının önüne geldim. Yanıma anahtarımıda almadığım için kapı zilini çalmak zorunda kaldım. Zile basar basmaz kapı açıldı ve önüme düzgün kıyafetlerle Jungkook çıktı.

Bir yere gidiyordu sanırım.

"Akşam bu seneki ilk operasyona gidicez. Hazırlan birazdan gelirim ben."
Sadece kafamı salladım ve kendimi içeri attım. Jungkook da arkasına bakma gereği duymadan kapıyı çarpıp dışarı çıktı.

Küçük bir öpücükten dolayı bu hale geldiğimize inanamıyorum.

Sanırım kafamdan Jeon'un dudağını silmem lazım.

***
Bölüm sonu!