Started in a single Love Beat [COMPLETED]

Chapter 27: MadEremy: Parting Ways

[ This chapter is for you to remember the memories about MadEremy, malapit na pong matapos ang SIASLB at masaya ako nung mga times na ginagawa ko po ito. Nag update ako kasi na inspire ako sa insan ko, kaya idededicate ko sa kanya tong chapter na ito.

"Moving on doesn't mean you forget things. It just means , you have to accept what happened and continue living." - Kawaii Rinzu  ] 

We were sweet as candies, na halos langgamin na kami pati ang mga taong nakakakita saamin. We were close like  twins, hindi dahil sa lagi kaming magkasama, close talaga kami at nararamdaman ang isa't isa na para bang iisa lang kami. 

After all the fights, the doubts, the worries, the insecurities, the sad moments, the smiles, the laughter, the PDA moments, the happy memories, the times we spent.. We were happy as we are, we accept each other as who we truly are.. but .. We have no choice but to part our ways..

We are young. 

We can't do anything yet.

We have a lot of limitations, and restraints right now.. 

Kaya wala akong magagawa kung hindi respetuhin ang desisyon ng iba..

Ang desisyon ng magulang mo.. na paghiwalayin tayo.. mahal kita, mahal mo din ako, pero wala eh bata pa tayo. Kahit gusto kitang ipaglaban, tama sila, wala pa akong magagawa..

Mady's POV

Isang linggo na simula nung tuluyan na naming pinutol ang koneksyon namin. I thought makikipag text pa din siya.. I though ic-continue niya pa.. I thought ipaglalaban niya pa. Pero I think tama siya, this is enough for now.. May oras pa, bata pa ako. Rinerespeto ko ang desisyon niya na bumitaw, at rinerespeto ko din ang dahilan ng mga magulang ko.

Pero hindi ko maiwasan yung sakit na nararamdaman ko.. Dito sa puso ko.. Masakit. Sobrang sakit.. Kailangan ko ng karamay pero hindi ngayon... Hindi maganda ang pakiramdam at itsura ko.. Oo nakangiti ako, yun ang nakikita ng iba.. Pero sa puso ko.. Nasasaktan ako nung lubusan..

Kailangan ko na ba talagang mag move on?? Ayoko pa.. Natatakot akong mag move on..

Baka naman kasi may pag asa pa.. 

Pag nag move on na ako..

Kakalimutan ko na yung pagmamahal na binigay niya saakin... 

Kahit pa magkita kami hanggang kaibigan na lang kami..

Pag nag move on ako kakalimutan ko na ang aming pinagsamahan..

Ng dahil sa salitang RESPETO, agad lang mawawala ang lahat..

dahil sa mga tinatawag mong LIMITATIONS , hindi ako makakagalaw..

I guess. kailangan ko na talagang tanggapin kahit masakit para saakin, hindi lang naman siguro ako ang nasasaktan, andito naman ang mga magulang ko. Nakapag move on na ako once, at naging friends ulit kami, kakayanin ko rin ito for the 2nd time.. Pero parang may nagsasabi saakin na wag akong mag move on..

kasi..

may PAG ASA pa.