ÖZEL HAREKAT

10. BÖLÜM

Multimedya da Emir Aksoy var! Tam hayalimdeki Emir'i bulamasam da şimdilik bununla idare ediverin. Ayrıca size bir haberim var. Kitaptaki karakterleri değiştirmek istiyorum. Bilginize🌼💙🌈

Keyifli okumalar canlarım😙💜

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

Evin herhangi bir yerinden ayak sesleri gelmesi ile gözlerimi ağırca araladım. Hava daha aydınlanmamıştı. Baş ucumdaki minik saatime baktığımda saatin henüz 03.25 olduğunu gördüm.

Bu saatte evde kim olabilirdi ki!? Annem de babam da evde değildi. Seslerin gittikçe yaklaştığını duyunca hemen yanı başımda duran çekmecemden biber gazını çıkardım. Ben özel harekât olacaktım ve polis olduğum için belki de düşmanım olacaktı bu yüzden yanı başımda hep biber gazı veya çakı bulundururdum. Çakımı arka cebime atıp biber gazını hırkamın cebine sıkıştırdım.

Telefonumdan hemen ne olur ne olmaz diye Bora'ya mesaj attım.

'Bora biliyorum saat çok geç ama evin içinden ayak sesleri geliyor. Çakıyı ve biber gazını aldım ve bir girip bakacağım. Eğer müsaitsen gelebilir misin buraya? Korkuyorum...'

Mesajı attıktan hemen sonra telefonumu titreşime aldım. Anında cevap geldi.

'Sakin ol güzelim ve sakın odandan ayrılmıyorsun. Ben hemen yola çıkıyorum. Odanda bir yere saklan gerekirse ama sakın gitme içeri!'

'Bora bakmam lazım!'

Belki annem veya babam sürpriz yapmak istemiş olabilirlerdi.

'Lafımı ikiletme Hilal! Bekle beni yoldayım işte!"

'Girip bakacağım Bora! Belki de annem ve babam erken dönmüştür ve bana sürpriz yapmışlardır.'

'Bir şartım var. Şimdi seni arayacağım ve telefonun açık kalacak. Bir tehlike sezdiğin anda öksür. Anlaştık mı birtanem?'

'Tamam Bora.'

Telefonum titrediğinde ekrana baktım. Bora arıyordu. Aramayı cevapladım ve hiç konuşmadan telefonu hırkamın cebine koydum. Yavaş ve sessiz adımlarla sesin geldiği yöne doğru gittiğimde ses babamın çalışma odasından geliyor gibiydi. Yavaşça adımlarımı oraya yönlendirdim. Kapının önünde durunca hafif aralık olduğunu gördüm. İçeriden sızan loş ışığa baktığımda kapşonlu birini gördüm. Kapşonunu açtı. Saçları gür ve dağınıktı. Lakin dağınık olmasına rağmen gayet güzel duruyordu. Arkası dönük olduğu için kim olduğunu göremiyordum. Ortalama 25-26 yaşlarındaydı. Ayağımdaki panduflarımı ses çıkarmaması için yavaşça çıkardım. Adamın arkasından yaklaştım. Çok endişeliyim. Her an herşey olabilirdi. Tam arkasında durunca cebimden çakıyı çıkardım. Yavaşça açtım ve boynuna dayadım. Tek elimle de iki kolunu arkada sabitledim ve fısıltıyla konuştum.

"Kimsin? Bu odada ne arıyorsun? Konuşmak için yalnızca 30 saniyen var. Aksi takdirde ters bir hareketinde gebertirim seni. Duydun mu? Dökül şimdi hadi!"

Elini boynunda olan elime koydu. Yavaşça okşadı ve benim gibi fısıltıyla konuştu.

"Beni cidden tanımamış olamazsın. Alt tarafı bir kerecik beni takım elbisesiz gördün bebeğim. Bir önümü döneyim de kim olduğuma bak!"

Ellerini ellerimin üstünden ittim ve kollarını bırakmadan yavaşça döndürdüm. Gördüğüm tanıdık simayla şok oldum ve bağırmaya başladım.

"S-sen... Emir burada ne arıyorsun!? Babamın odasında ne arıyorsun lan sen!? Babamın ortağı değil misin sözde? Ne diye sinsi sinsi giriyorsun evimize!? Babam evde değil! O geldiği zaman gelirsin. Şimdi defo-"