5.BÖLÜM

282 24 0
                                    

Keyifli okumalaarrr❤❤

#########

Emir denen pislik tam karşımdaydı. Gözlerimin tam içine bakıp sinsice sırıtıyordu. Babam bunu fark etmişcesine o adama baktı ve konuşmaya başladı.

"Hilal'de geldi! Kızım geç otur istersen."

"Gerek yok babacım. Ben çıkıyorum. Bora ile birlikte bir işimiz var."

Bora dediğim an Emir'in çenesi kasıldı. Emir yaklaşık bizimle aynı yaşlardaydı. 2 yıldır babası öldüğü için holdingi o yönetiyordu. Aksoy holdingin tek varisiydi. Konuşmaya başladı.

" Hilalcim ben de çıkıyordum. Seni bırakayım istersen."

"Lüzum yok! Bora geliyor zaten."

"Sen bilirsin. Nasıl istersen."

Odaya çıkıp Bora' yı aradım.

"Bora, ben hazırım geliyor musun?"

"Yoldayım Hilal. Bir sorun mu var? Sesin biraz telaşlı geliyor sanki."

"Geldiğinde konuşuruz. Vardığında mesaj at."

"Tamam. Görüşürüz."

Bora gelene kadar balkona çıktım. Kulaklarımı takarak müzik dinlemeye çalıştım. Aklıma sebepsiz yere Bora geliyordu. Onu bu aralar neden bu kadar çok düşünür olmuştum? Bilmiyordum. Bu kadar sorunun cevabını bulamıyordum. Onu görünce sanki midemde kelebekler uçuşuyor ve gözlerim bulanıklaşmaya başlıyordu. Sesini duyunca sebepsiz yere sevinç duyuyordum. Arkadaşlık olsaydı eğer diğer arkadaşlarıma karşı hiç böyle hissetmiyordum. Kafam çok karışmıştı. Ben Hilal Vera Alsancak. Bu zamana kadar kimseye karşı hoşlantı bile duymadım. Bir erkek beni bu kadar etkilememeli. Düşüncelerimden telefonumun mesaj sesiyle sıyrıldım.

'Aşağıdayım seni bekliyorum...'

Aynaya baktım. Kendimi düzelttim. İçimden  'Hayır, hayır. Sevmiyorum, hoşlanmıyorum ondan...' diye tekrarladım.

Aşağı indiğimde onun hala gitmemiş olduğunu gördüm. Pislik bir de yalan söylemişti sırf beni bırakmak için. Babamın yanına gittim ve yanağından öptüm.

"Ben çıkıyorum babacım. Görüşürüz. Annem geldiğinde söylersin. Bora'yla buluşacağımı."  dedim.

Bora kelimesini özellikle bastırmıştım. Çenesi tekrar kasıldı ve boynunda bir damar belirdi. Annem tasarımcı olduğu için çizim yapmaya atölyesine gidiyordu. Ben ile babam tek kalıyorduk.

"Tamam prensesim. Allaha emanet ol."

Babama gülümsedim ve çıktım. Bora arabaya yaslanmış beni bekliyordu. Yanına gittiğimde bana direkt sarıldı. Bana sarıldı!
Bana! Sarıldı! Girdiğim şoktan kurtularak ben de  kollarımı boynuna doladım. Kafamı omzuna gömüp kokusunu içime çektim. O çok... çok güzel kokuyordu. O da  Saçlarımı kokluyordu. Çok garip hissettim. Kokumu sürekli derin derin içine çekiyordu. Ama neden!? Ayrılıp arabaya bindik.

"Söyle artık Hilal. Neden sesin telaşlı geliyordu."

Endişelenmiş miydi?

"Emir Aksoy bizim evdeydi."

Pat diye söyleyince Bora hızla arabayı kenara çekti.

"Ne!? Ve sen bunu bana telefonda söylemedin öyle mi!? O adam o evdeydi ve ben girmedim!?"

"Bora zaten çok  fazla konuşmadım onunla"

"Ha yani seni kaçırtan adamla konuştun ama fazla değil öyle mi?
Hilal konuşmuşsun işte."

ÖZEL HAREKATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin