დიდ კორიდორში ვიღვიძებ და აწეთ-იქით ვიყურები. ვხვდები რომ ჩემს ძველ სახლში ვარ და ადგომას ვცდილობ მაგრამ პატარა ბავშივით ვბორძიკებ და ვცდილობ ავდგე.
ყველაფერი ჩემზე დიდია და ტუმბო რომელიც ფეხამდე ძლივს მწვდებოდა ახლა ჩემზე ორი ინჩით მაღალია. მთლიანად ოფლში ვცურავ და როცა ვცდილობ ხმა ამოვიღო პირი მიშრება და თითქოს ყველა ბგერა ერთიანად ამომაცალეს პირიდან.
მამაჩემს ვხედავ და მისკენ გავრბივარ მაგრამ თითქოს ჩემს დაბლა სარბენი ბილიკია რომელიც უკან მაგდებს.
- მამა, მამა - ვყივრი და ეს ხმა მეცნობა. ეს ჩემი ბავშბოვის ტკივილნარევი ხმაა.
მე ისევ ბავში ვარ. მწვაე თვალება, ქერა პატარა ბიჭი რომელიც მამამ ხრიოკიან ველზე დააჩოქა და ქამრით გამეტებით ცემს. ეს ის პატარა ბიჭია რომელსაც მამამ დანა ფეხში მხოლოდ იმიტომ მოარტყა რომ ფანქრების ყიდვა სთხოვა.
ვტირი და ეს ტირილი იმდენად გამაღიზიანებლად ჩამემსის რამის იოგები ყელიდან ამოვიგლიჯო. ეს ჩემი ბავშობის ტირილია და მინდა ისევ იმ საკუჭნაოში დავრჩე სადაც დღეები ვრჩებოდი. ტირილს უფრო ვუმატებ და ჩემს თავს ვერ ვაწყნრებ თავი მტკივდება და მამაჩემი სიცილის იწყებს. ქამარს იხსნის და დაბლა მაჩოქებს. მე კი სასწოარკვეთილი ხმით ვთხოვ რომ ეს არ გააკეთოს მაგრამ ისევ იმ პატარა ბავშვის ხმით ვყვირი და ვევედრები რომ შეჩერდეს მაგრამ ის იმაზე გამეტებით მირტამს ქამარს ვიდრე უწინ და მინდა ფრჩხილები მის კანში ვიგრძნო.
- გაიღვიძე, გაიღვიძე.
***
- ჯანდაბა ჰარი გაიღვიძე - მეძახის ლიამი და სახეზე წყალს მასხამს. - ჯანდაბა ძმაო ხომ კარგად ხარ.
- კარგად ვარ. - გაღიზიანებულმა ვუპასუხე და დასველებული ბალიში საწოლიდან მოვისროლე. - გადი უნდა გამოვიცვალო. ელეანორს უთხრი ყავა გამიკეთოს.
YOU ARE READING
Dusty Soul ( დასრულებულია)
Fanfiction"მოკალი ისინი, ყველა მოკალი, მოკალი და თავიც მოიკალი" ჰარი სტაილსი თხუთმეტი წლიდან ებრძვის შიზოფრენიას. მამამისი ნარკოტიკებით მოვაჭრეა რომელიც ბავშვობიდან სცემს მას. ჰარი გამოდის საგიჟეთიდან და იქირავებს გოგოს რომელსაც ავალებს ყველას მოკვლას ვინც წ...
