დილით მხრის საშინელმა ტკივილმა გამაღვიძა ამიტომ დაბლა ჩავედი რომ წყალი და წამალი დამელია, გამახსენდა ვინ მყავდა ჩაკეტილი საკუჭნაოში ამიტომ შარვალი ამოვიცვი და ქვევით ჩავედი შესამოწმებლად სუნთქავდა თუ არა.
გასაღები ავიღე და კარები მეორე მორგებაზე გავაღე.
- გამარჯობა ტირა. - ვთქვი და გავუღიმე 16 წლის გოგოს რომელსაც ქერა თქმა და მწვანე თვალები ქონდა.
დილის შუქი მის თვალებს აკაშკაშებდა და შემიძლია დავიფიცო რომ თავის დაზე ლამაზი იყო. ხმა არ ამოუღია შემომხედა და მის თვალებში ვკითხულობდი ჩემს სიძულვილს, თითქოს მისი თვალები ომს მიცხადებდნენ, მისი თვალები ყველა ჩემს ძალადობას მახსენებდა და ამ პატარა თინეიჯერის წინ მუხლით მკვეთდა.
მისი ხელები მაღლა იყვნენ დაბმულნი ხოლო მისი ძვირადღირებული " ლორენცო სერაფინის" კაბა მალევე ვიცანი. მის ტანზე კაბა ძალინ სექსუალურად იყო მორგებული და არ ვიცი რა მაჩერებდა რომ კაბა შუაზე არ გამეგლიჯა. მაგრამ მისი და ამით მასზე წინ იდგა. ენელიზის სექსუალურობა მთელი კაცობრიობის კაცებს წინ დააჩოქებდა.
- პატარავ - ვთქვი და მის ტუჩებს ხელი გადავუსვი რომელსაც ისევ შერჩენოდა ტუჩსაცხის კვალი. - ალბად მოგენატრა შენი და, ნურაფრის შეგეშინდება არაფერს დაგიშავებ უბრალოდ აქ უნდა იჯდე და დაელოდო სანამ შენი და კარგი გოგო არ გახდება. ალბად გაინტერესებს რა მოხდება თუ შენი და კარგი გოგო არ იქნება. - ვუთხარი და ელექტროშოკი ხელში ავიღე. - ამიტომ ორივესთვის უკეთესი იქნება კარგი გოგოები იყოთ. თორემ ამას არ დავჯერდები. - ვთქვი და საკუჭნაოდან გამოვედი.
მისი თვალები ისევ წინ მედგნენ და მიმეორებდნენ თუ რა საზიზღარი ადამიანი ვიყავი.
ენელიზის ოთახის კარი შევაღე სადაც ყველაფერი თეთრად კიაფობდა.
- გამარჯობა პატარავ, იმ ღამის შემდეგ როგორ ხარ, არ ინერვიულო კიდევ შეძლებს მამიკო დროის გამონახვას - ვთქვი და კედელზე მიბმული ჯაჭვი გავხსენი. - ალბად მოგენატრა შენი ოჯახის წევრები, ვიცოდი და სიუპრიზი მოგიმზადე - ვქვი თუ არა მაშინვე თავი აწია და სახეში შემომეხედა. მისი თვალებიდან ვერსფერს ვკითხულობდი, მხოლოდ დანებებას. ერთი თვე იყო აქ, და თან ნორმალურად არც გაჭმევდბენ ალბად ასეთი სახე ყველა ჩვენგანს ექნებოდა.
- მამიკო. - დაიძახა როცა ჯაჭვს შევეხე.
- ეს მე მითხარი? - ვთქვი და ჩავიღიმე.
- შენი სახელი არ ვიცი და მირჩევნია არც ვიცოდე. - თქვა და დაბლა დაიხედა.
- კარგი, არ ვარ წინააღმდეგი მომწონს მამიკოს როგორც მეძახი.
- შენს თვალებს ვუყურებ, ზოგადად ამბობენ რომ როცა ადამიანს მწვანე თვალები აქვს მასში ორი ადამიანი ცხოვრობს, ერთი კეთილი და მეორე ბოროტი. ამიტომ მჯერა რომ შენში ეშმაკი და ანგელოზი ცხოვრობენ. ეშმაკი ანგელოზს ხშირად აგდებს უკანა ფლანგზე მაგრამ ბოლოს ანგელოზი გაიმარჯვებს. ბინძური სული ვერ გექნება, რადგან შენში სიკეთეს ვხედავ. აღრიალებულ მხეცს რომელსაც თუ საკვებს მისცემ დაწყნარდება, ამიტომ გთხოვ დაწყნარდი. გაქცევას არ ვაპირებ, გავაკეთებ ყველაფერს ოღონს აქედან გაუშვი ტირა, ის არ დაგნებდება და მოკვდება, ის არასდროს ნებდება. მე კი ყველაფერს გავაკეთებ ამის საფასურად. - როცა ეს დაამთავრა თავი დაბლა ჩახარა და გულში ვიგრძენი რაღაც ქვა როგორ ამიმოძრავდა ისე თითქოს ყინული ჩამოწვა დიდი მთიდან.
- კარგი ცდაა ლამაზო, ამ სიტყვებით ვერ მომატყუებ. იცოდე, გაქცევა არ გაბედო, შენი და დაბლაა და თუ ოდნავ მაინც დააგვიანებ ან ჩემს გაცურებას შეეცდები მოვკლავ. - ვთქვი და შარვლიდან პისტოლეტი ამოვიღე.
- რა უნდა გავაკეთო.
- შენი პირველი დავალება იქნება ამ ადამიანის პოვნა. - ვუთხარი და ფოტო მაგიდანზე გავაცურე. - მონაცემებს შტაბში განახებ. ახლა მარტო ფეხებს გაგიხსნი და იცოდე არაფერი გაბედო. - ვთქვი და ჭაჭვი შუაზე გავგლიჯე. - წამომყევი - ვქვი და ხელით ვანიშნე.
YOU ARE READING
Dusty Soul ( დასრულებულია)
Fanfiction"მოკალი ისინი, ყველა მოკალი, მოკალი და თავიც მოიკალი" ჰარი სტაილსი თხუთმეტი წლიდან ებრძვის შიზოფრენიას. მამამისი ნარკოტიკებით მოვაჭრეა რომელიც ბავშვობიდან სცემს მას. ჰარი გამოდის საგიჟეთიდან და იქირავებს გოგოს რომელსაც ავალებს ყველას მოკვლას ვინც წ...