Dusty Soul ( დასრულებულია)

მამა

დილით ძალიან ადრე გამეღვიძა, სამზარეულოში ჩავედი რათა ყავა მომემზადებინა. ყავა ერთისთვის დავადგი მაგრამ შემდგომ გამახსენდა რომ ამ სახლში უკვე მარტო აღარ ვიყავი. მაცივრიდან მარწყვი გამოვიღე და თხელ ფენებად დავჭერი ამას სხვა ხილიც მოყვა და კრუასანებიც რომელიც საუკეთესო მაღაზიაში ვიყიდე რაც კი მეგულებოდა. ყველაფერი დიდ დაფაზე დავდე და ნაცნობი ადგილისკენ წავედი. შუქის ასანთებად როცა გავიწიე სლუკუნის ხმა მომესმა და მივხვდი რომ ტიროდა, გულში ცუდი შეგრძნება დამეუფლა მაგრამ გზა გავაგრძელე, როცა შუქი უნდა ამენთო თავში ძლიერი დარტყმა ვიგრძენი და მივხვდი როგორ დაიყარა დაბლა ყველა ის საჭმელი რაც დაფაზე
მეწყო. ვიგრძენი როგორ მომიზღვავდა ერთ ადგილას ტკივილი და თვალები გამიშავდა.
ვიგრძენი როგორ მომიჭირა ხელში ვიღაც დანა და როგორ ამაწევინა თავი.
- აქედან თუ არ გამიშვებ, იცოდე ახლავე შენი სისხლით დავფარავ აქაურობას.
- ვაუთოჯუნავ, რა კრიმინალური მენტალიტეტი გქონია, მეც ზუსტად ეს მინდა შენგან, მოდი ცოტა ვივარჯიშოთ. - ვუთხარი და ხელიდან დანა გამოვტაცე მაგრამ ფეხი პირდაპირ ასოში ამომარტყა და თავი კედელზე მიმარტყმევინა. რა ძლიერია ეს ძუკნა.
- პატარა ქაჯო. თუ არ გინდა დაგსაჯო ახლავე გამოდი და ნორმალური ადამიანებივით დავილაპარაკოთ, ნუ ვიქცევით პირველყოფილებივით. - სიტყვის დაუმთავრებლად ვიგრძენი როგორ ჩამასო ვიღაცამ ზურგში დანა.
-შე ძუკნავ, შენ რა დანა ჩამასე? შე ძუკნავ. ძუკნა. - წამოვიყვირე და შუქი სწრაფადვე ავანთე რომ დანენახა სად იყო.
ჩემს წინ მთლიანად შიშველი ენელიზი დავინახე დანით ხელში. არანორმალურს გავდა მაგრამ ეს უფრო სექსუალურს ხდიდა.
- ამის დედაც მინდება ახლავე გიჯივით გაგჟიმო როგორც მაშინ. - ვიცოდი მასზე ეს სიტყვები იმოქმედებდა და ყურადღებას გავაფანტიმებდი. - გახსოვს, სასტუმროში ჩემს სახელს ბოლო ხმაზე რომ წიოდი, ჩათვალე ეს მხოლოდ მოგონება იყო პატარავ. - ვუთხარი და დანა პირდაირ ხელოდან გამოვტაცე დაბლა დავაგდე და სახეში რაც შეიძლება მწარედ გავარტყი. - გითხარი დაოსჯები-მეთქი მაგრამ არ მისმენდი, არ ასრულებდი იმას რაც მე მინდოდა და ახლა მიიღებ იმას რაც დაიმსახურე. - ვუთხარი და ხელები იმ პოზიციაში დავუბრუნე როგორც ჰქონდა.
- ახლა ჩათვალე გაგიმართლა ხვალიდან კი შენი ცხოვრება სულ სხვანაირ სტილს შეიძენს. - ვთქვი და სიგარეტს მოვუკიდე.
როდესაც ოთახიდსნ გავედი მისი რბილი, დამაჯერებლური ტონოთ ნათქვამი გულში საშიბლად ჩამწვდომი სიტყვა გავიგონე. "მეზიზღები".
და ვეცადე ეს სიტყვები ჩემი გონწბიდან გამეფანტა. მივხვდი როგორც ვიქცეოდი და ერთ წამს შემეცოდა. მაგრამ დემდეგ ჩემი ფიქრები გავფანტე და შუქი ჩავაქრე. მან ის მიიღო რაც უნდა მიეღო.

სამი დღე გავიდა რაც ენელიზი ჩაკეტილი მყავს ყველანაირი საჭმლის და წყლის გარეშე. მაგრამ სამი დღეა არ მხინებია. მისი ტირილი ღამით მკლავს და მანადგურებს. მისი კივილი ჩემს ბავსშვობას მაცსენებს როდესაც მამაჩემი საკუჭნაოში მკეტდა და მაწამებდა.
საწოლიდან სწრაფად წამოვდექი და შარვალი წამ ნახევარში ჩავიცვი. მივხვდი, რომ იმ ადამიანს ვემსგავსებოდი რომელიც ყველაფერზე მეტად მეზიზღებიდა. ქვევით ჩავედი და ფიდ კორიდორში შუქის ანთების ხმამ ოდნავ შემაკრთო.
ძალიან ბელა მივდიოდი იმ კარისკენ სადაც ენელიზი იყო და როდესაც დავინახე ბორკილებით დაბმული მისი სხეული ოდნავ ჩამეცინა მან კი მისი ვისფერი უზომოდ დაღლილი თვალები მომანათა. ხმას არ იღებდა თითქოს ენა სამუდამოდ ჩავარდნიაო. თვალებში მიყურებდა და მეუბნებოდა რა ნაბიჭვარიც ვიყავი.
- ბოდიშს არ მოგიხდი ეს შენი ბრალია, თუ ჩემგან გაშვებას ელი მაგასაც ვერ მიიღებ. აგისხნი რაც გევალება და დენ გადაწყვიტე რას იზამ. მაგრამ გაფრთხილებ გაქცევას თუ მოინდომწბ გიპოვი და ჩემი ხელით მოგკლავ. ოდნავაც კი არ შემეცოდები. - ენელიზმა თვალებში შემომხედა და როდესაც დავინახე როგორ ატირდა სახე დემეცვალა და ნერეყვი გადავყლაპე რომელმაც რამის დამახრჩო. ქალი არასდროს მიტირებია და ეს ყველაზე მეტად მეზიზღებოდა.
- ასეთი უგულო როგორ ხარ. - მითხრა და თავი მაღლა აღაპყრო.
- უგოლო არვარ. უგულობისთვის ზედმეტად დავისაჯე. უბრალოდ მჭორდები.
- რაში, რაში გჭირდება ერთი უბრალო ღარიბი გოგო რომელიც ამ ცხოვრებაში არაფრისთვისაა შექმნილი.
- ხალხის განაგურებაში ენელიზ. და იმაში რომ საკუთარი თავი არ გავანადგურო. - როდესაც უკან გავიხედე ზარის ხმამყურები სადინლად ამატკია და ორი წამი დამჭირდა ასადგომად და აქედან გასასვლელად. ნელა, ძალიან ნელა მივიწევდი კარისკენ და როცა კარი გავაღე მივხვდი როგორ წამერთვა ფეხებში ძალა. მივხვდი როგორ ტრიალებდა მთელი სამყარო და მივხვდი როგორ ციდად ვიყავი ახლა. პირი გავაღე და როცა ეს სიტყვები წარმოვთქვი თავში ტკივილი უფრო მომემატა.
- მამა!

ასეთი პატარა არაფერი დამიწერია მაგრამ ამ მოთხრობაზე თქვენი აზრი მაინტერესებს. ჰარიზე, ენელიზზე და მთლიანად მოთხრობაზე. ასეთი პატარა თავისთვის ბოდიშს გიხდით და ხვალიდან დავდებ მკვლელ თავს. 😈