(WARNING: ON-HOLD) Falling To A Heartless Vampire

Chapter 26 Their Sides

Chapter 26 Their Sides

☆Cenon's POV

"Mom, dad, I want you to visit her! Please, ma!" sigaw ko sa kanila. Nasa hospital bed ako. Kung ano ano ang pinagkakaabalahan namin ng kapatid ko when I received an info about my Eureka.

I was diagnosed with brain cancer stage IV. Hindi ko man lang naisip ang bagay na ito. It was hereditary. Mas okay na na ganito kesa si Tristine ang napuntahan ng cancer na ito.

"We will, hijo." I love my family as I love my Eureka. Ginagawa nila lahat ng gusto ko. Natatawa na lang ako kase may life expectancy na ako. Any month by this year ay kukunin na ako ni Lord. Pero mas grabe sa kanya dahil any minute by now, her heart will stop pounding. And I can't imagine myself crying distantly on her.

Malapit na rin ang birthday ni Eka saka naman siya nagkaroon ng sakit na ganun. O kaya'y... hindi lang niya sinabing may sakit siya? Shit patas lang pala kami. I kept a secret, she also too. Yun pala ang point ng pagtatago ng bagay bagay, sobrang sakit if you figured it out.

Umiiyak na si Tristine sa kabilang banda. "Kuya... bad ka alam ko yun. You are a w-womanizer and worst. Minsan hindi tayo sobrang nagbobonding, actually ngayon lang diba? Kuya... you're going to leave me? Ate Eka will leave, too! Dylan hates me! Ano pa, kuya?!" Humagulgol siya. Inabot ko ang kamay niya. Hinila ko siya palapit sa akin. I hugged her so tight.

We flew here for my medications. Diretso ospital kami non. Meron na kaseng occurrence ng punyetang symptoms eh. And that ruined everything. Hindi ko na naisip na mawawala na pala ako. A happy-go lucky-me will be out on earth? Aish.

"Hija, meron pa kami," my parents chorused and cried.

"She will live. Your ate Eka is quite strong. And if she can't, we will help her," sabi ko. Nilalakasan ko ang loob ko kahit basag na basag na ako.

"Kuya..."

"Tristine, everything will be okay. You are going to visit her. I'll stay here, you three will go," sabi ko. Natatakot din ako sa mga payo ko. Para kong pinagtatabuyan ang pamilya ko. I don't want them to see me crying and hurting physically because starting now, I can't hide my pains.

"If that's wh-what you want, k-kuya. I will. I'm willing. P-pero sabi ni doctor, any... any d-day by now baka raw h-hindi ka na magising. P-paano yun?"

"I'll be only in a trance, Tristine. Gigising din ako, I promise. I will live for the better. I will live for your ate, right?" malambing na tugon ko.

"B-be strong, kuya. Gusto k-kong makita ko pa kayo ni ate E-eka... na... na magkasama. That's m-my wish." And your wish will never come true according to me, Tristine.

Inabala namin ni Tristine ang malaking pasabog sa paparating na September 25. I want to give her the best gift I could.

Two days na. Gusto ko siyang kausapin. Video call? YES. Yesterday and the other, out of coverage kase ang phone ni Eka. Email sana pero paano naman siya mag-oopen? Haist. Kaya ngayon, naisipan kong subukang tawagan ulit. Please answer... kahit sino pwedeng sumagot... I waited seconds nang nagtatalon ang kaluluwa ko nang may sumagot!

I removed attachments in my body. I saw Kevin in the screen in lieu of Chaos so I warned him not to give this to her this very moment kase nag-aayos pa ako. Napasulyap pa ako sa nanghihinayang na si Kevin. Pagkatapos, pinagising ko sa kanya si Eka. Luckily, she woke up

"Ekaaaaaa!" tawag ko. "Nahahawakan mo naman siguro ang phone mo no? Gusto ko kase privac." Binigay ni Kevin ang phone.

"I can manage, Kev," aniya.