(WARNING: ON-HOLD) Falling To A Heartless Vampire

Chapter 31 Black Card

[Don' Go, Luhan]

Chapter 31 Black Card

Eka's POV

Madali lang napawi ang kaba ko sa nakita kong aura ni Chaos. Is it because I don't care too much now? Is it because I moved on? Is it because today's satisfaction weighed more than my worries about my past?

"I saw him," aniya. I took a glance of his gorgeous face while concentrating on driving.

"Ako rin." Wala na akong natanggap na reply kaya dinagdagan ko iyon, "I don't really care too much ha?"

Lumingon siya at ngumiti. "It's okay," he said and bleakly smiled.

"Okay lang talaga?"

Nag-take two ulit siyang ngumiti ngunit bleak ulit. Yung bang malungkot na ngiti at talagang pilit. Pinipiga ang puso ni Cenon na nasa dibdib ko sa nakikita ko. "Yup."

"Kev..."

"I'm okay. Naka-move on ka na. I know it will always be me," aniya.

BUTI ALAM MO! "I'm not okay with it. Are you doubting?" Napailing ako sa sinabi ko. That was Chaos' line. Shiz! "I love you, okay?"

"I'm okay. And I'm not doubting..." mahina at halatang alanganin niyang sabi. Gotcha! Hindi ko alam paano ko ipapadamang mas mahal ko siya kesa kay Chaos. Oo, minahal ko si Chaos but my feeling right now with Kevin... is extraordinary. Ayoko n ring guluhin ang utak ko. I wanna be with Kevin.

"I love you. Kahit paulit ulit ko pang sabihin ay ayos lang."

"Mommy so sweet..." Lumingon ako kay Ela. Nakapikit siyang nagsalita. Yes, I'm sweet, baby.

Alas onse ng umaga kami nakarating dito sa Marco. Ngumiti ako nang lumabas na kaagad ng sasakyan namin ang kambal at sinalubong ang white sand and crystal clear seawater.

"Yuhhhhoooo! I love beaches, mommy!" sabay nilang tili. Hindi palang naaayos ang mga luggage ay nakipaglaro narin si Kevin.

"Come here, mommy!" sabi nitong si Kevin in a childish tone. Natawa ako at tumakbo papunta sa kanila. This is just amazing! White sand na hindi nakakaumay tingnan. Tama lang din ang sunrays eh.

"Mommy, my skin might turn into brown..." malungkot na sabi ni Ela nang umahon kami at naupo. Mahiya tayo sa porselanang kutis ng kambal. Ayaw nila ng brown or tan, they want white. I applied sunblock to their skin especially in their arms and back.

"Don't worry. Daddy will let the umbrella protect our skin," I calmly said.

"Oo na! Nahiya naman ako sa kutis niyong mag-iina!" Sigaw ni Kevin. Yup, Kevin is quite tan. Quite lang kase naman ay hindi naman kami nagkakalayo ng kulay ng kutis eh. Nagtawanan na lang kami bago salubungin ulit ang mga daluyong sa dagat.

Mula sa gilid ng aking mga mata, there's a clan walking towards us. Vampire Clan. "Kids, ahon na."

Buti na lang at masunurin ang mga bata. Kinarga ulit sila ni Kevin. Naglalakad na kami patungo sa na-rent naming cottage pero humarang ang apat na bampira. Hindi ko alam kung mabubuti ba ang mga ito o hindi dahi ngayon ko lang sila nakita. And... hindi ko sila maramdaman. "Mommy, look! Their eyes are red! I love it, mommy!" puri ni Ela.

"Chaos' twins, aye?" sabi nung isang pinakamatangkad. Binatukan siya nung mataba.

Nanlalaki agad ang mata ko sa sinabi niya. They're not Chaos' allies and neither we. Hindi kase ganoon ka-friendly ang isang yun. "What do you want?" tanong ng seryosong si Kevin.

Ngumisi naman ang nag-iisang babae sa grupo na naka-braid ang itim na itim na buhok. "How? Why are they mortal?"

Why? Because of the help of the Sarmiento's magical powers and rituals. Mahirap ang pinagdaanan ko. I traded my soul for them. I am turned into a vampire because I want a normal life... to my twins.